Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-11-18 17:27

Frustratie omtrent kinderwens en familie

Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-18 17:27

Beste bokkers,

Ik wil graag even mijn hart luchten en frustraties kwijt over een onderwerp wat ik best lastig vind.

Ik heb al enkele jaren een hele sterke kinderwens en inmiddels de liefde van mijn leven gevonden. Sinds een jaar is hij ook langzaam toe aan kinderen en gezien onze leeftijd wilde ik graag aan beginnen. Een hele goede vriendin van mij is al bijna 3 jaar bezig en zit in de zg medische molen, met veel pijn, verdriet en frustratie.

Afgelopen voorjaar was het voor ons bij voor het eerst raak. We waren inmiddels al even onbeschermd bezig dus de kans zat erin. Ik was dolgelukkig en mijn vent na de eerste schrik van "oh nu al?!" ook. Om een lang verhaal kort te maken; ik heb met 10 weken een miskraam gehad.

Naast de miskraam was er toen enorm veel privé gaande waardoor we een stressvolle periode hadden oa meerdere sterfgevallen, 1 in de familie en verschillende huisdieren. Ondanks mijn verdriet wilde ik zo graag opnieuw zwanger worden. En dat lukte vrijwel meteen in juni opnieuw. Dankbaar dat we dus beide erg vruchtbaar zijn, probeerde ik opnieuw vertrouwen te hebben in mijn lijf. Helaas mocht het wederom niet zo zijn en kregen we opnieuw een miskraam te verwerken.

Mijn man is geen prater en verwerkt dingen graag op zijn eigen manier. Ondanks dat hij mij ontzettend gesteund en getroost heeft, hielp het voor mij door er wel over te praten. Ik heb oa een geweldige bonusmoeder en schoonfamilie die me echt gesteund hebben.

Inmiddels zijn we bezig met een ziekenhuistrajact om zo gezond mogelijk aan een nieuwe poging te beginnen en hopelijk zwanger te blijven. Daarvoor moet ik, mede gezien mijn diabetes veel doen en laten. Oa insuline gaan spuiten ipv een tabletje, continue mn glucosewaardes bijhouden (7 x per dag een vingerprik en meten), en volg ik een streng dieet. Alles met liefde, om maar een gezond kindje op de wereld te zetten.

Familie is enorm belangrijk voor me. Ik heb een roerige jeugd gehad en helaas nog maar met een deel van mijn familie contact. Mijn schoonfamilie zijn stuk voor stuk schatten van mensen en heb dus graag contact met ze. Maar ik erger mij momenteel enorm aan mn schoonzusje. Ze heeft namelijk besloten dat ze ook graag een kindje wil. En dat zeg ik zo omdat het haar bewoording is. In mijn optiek onderschat ze enorm wat het betekend om een kind op de wereld te zetten.

Ik heb voorzichtig gevraagd hoe mijn schoonouders hier tegen aan kijken en zij denken er hetzelfde over. Maar met mijn schoonzusje valt niet te praten. Als ze eenmaal wat in haar hoofd heeft, dan gebeurd het ook.
Ze heeft inmiddels de hele babyset al bij elkaar gesprokkeld, de kamer is al ingericht ondanks dat ze nog niet zwanger is.

Ook doet ze regelmatig uitspraken "ja als ik straks zwanger ben en we kinderen hebben" waarbij mijn nekharen overeind gaan staan. Het is geen gegeven dat je zo maar kinderen krijgt!!
Wat ook ter sprake komt is dat zij echt niet van plan is om zich aan een "zwangerschapsdieet" te houden. Onzin 30 jaar geleden rookte en dronk iedereen, dus haar x aantal cafeïne drankjes per dag en biefstuk of rauwe vis kan prima. Een kennis van de familie is ondanks bijna een pakje sigaretten per dag net bevallen van baby nummer 2 die gewoon gezond is, dus wat is het probleem? Ik moet me echter wel aan een streng dieet houden en heb dan af en toe flink moeite met haar "nou daar ga ik niet aan beginnen" houding.

Daarnaast zijn er nog wat meer persoonlijke redenen (waar ik hier liever niet verder over wil uitwijken hier maar oa een psychiatrisch verleden), waarom het in mijn optiek voor haar verstandig zou zijn om nog even te wachten met kinderen (en daar ben ik dus niet alleen in). Maar dan denk ik ook meteen, wie ben ik om dat te vinden?

Ondanks dat het een hele lieve zorgzame meid is en Ik weet dat ze het niet doet om mij te pesten, stoor ik me enorm aan haar houding. "We zetten wel even een kind op de wereld en daar hoeven we niets voor te laten". Ik heb al geprobeerd met haar te praten en oa mijn eigen verhaal, maar ook van een goede vriendin tot haar door te laten dringen en dat er een reden is dat artsen bepaalde dingen afraden tijdens een zwangerschap. En wil ook niets als betweterig type overkomen. We gaan alleen gezien de familie wel veel met elkaar om en vind het moeilijk dit los te laten / niet te horen. Ik wil vooral geen ruzie maar ben haar laconieke houding soms wel zat.

Sorry voor het lange verhaal / bedankt dat je de moeite neemt om het te lezen

**Geplaatst**: 02-11-18 17:35

Geplaatst: 02-11-18 17:35

Ik ga kort maar krachtig reageren. Zij is niet jouw probleem. Wat zij wil, doet en zegt is niet jouw probleem.

Richt je op jezelf, ga er niet op in, negeer haar, laat het. Jij bent jij, en zij is zij. Je hebt genoeg aan jezelf, kies ook voor jezelf.

**Geplaatst**: 02-11-18 17:36

Re: Frustratie omtrent kinderwens en familie

Geplaatst: 02-11-18 17:36

Hoe zou jij het vinden als zij zo over jouw kinderwens oordeelde?

**Geplaatst**: 02-11-18 17:37

Geplaatst: 02-11-18 17:37

Ik snap dat het voor jou een hele lastige situatie is.
Maar om heel eerlijk te zijn vind ik het jou zaken niet.
Als zij het op die manier wil doen moet ze dat vooral doen.
Je mag er alles van vinden, maar het is jou zaak niet.

Ik snap dat het heel moeilijk is voor jou omdat het jou niet zo gegeven is. Mij is het ook niet gegeven.
Hou je met je zelf bezig. Concentreer je op je eigen geluk.

**Geplaatst**: 02-11-18 17:37

Geplaatst: 02-11-18 17:37

Eerlijk? Ik vind eigenlijk dat je je niet met haar beslissing moet bemoeien. Het is niet omdat jij moeilijk zwanger kan blijven en diabetes hebt dat iemand anders daarom zijn beslissingen moet aanpassen.
Dat jij je aan een streng dieet gaat houden is jouw beslissing en jouw keuze. Dat zij dat niet doet is haar keuze.

**Geplaatst**: 02-11-18 17:39

Geplaatst: 02-11-18 17:39

Ik lees hier een boel frustratie en angst, wat als het haar wel in een keer lukt, die onbezonnen persoon die er geen moeite voor doet, en wij, wij werken ons uit de naad en we willen het zo graag.

Waarom doet het je zoveel?

**Geplaatst**: 02-11-18 17:40

Geplaatst: 02-11-18 17:40

Jeetje waar moei je je mee. Ik snap je frustratie wel maar dit kan je echt niet tegenhouden en meer dan eens je advies geven miet je niet doen vind ik. Anders lijkt het heel erg alsof je je eigen problemen op haar projecteert. Ja voor sommigen gaat het heel moeilijk. Maar voor sommigen gaat het super makkelijk. En psychiatrisch verleden of niet, het is haar recht om te beslissen. Zij zegt ook niet tegen jou dat het onverstandig is toch?

Edit: ik denk ook dat je eigen verdriet en angst hier enorm speelt. Ik hoop dat het jullie lukt!

**Geplaatst**: 02-11-18 17:44

Geplaatst: 02-11-18 17:44

Ik denk dat het idd vooral eigenlijk beetje jaloersigheid van jou kant is (wat ik me heel goed voor kan stellen). Mmm misschien kan je het gesprek aan gaan dat je het soms kwetsend vind hoe zij erover praat. Dat het “aan jou ligt” maar ze kan er wel rekening mee houden. Ik denk als je open en eerlijk bent dat je een heel eind komt.

En sommige moeten idd geen kinderen nemen, maar er is helaas geen wet tegen...

Edit: weet niet of dit ook voor je schoonzusje geld,
Maar in het algemeen

**Geplaatst**: 02-11-18 17:47

Geplaatst: 02-11-18 17:47

Gunst, lekker laten gaan hoor. Ene oor in, andere oor weer uit.

Ik krijg vooral het gevoel dat jij heel bang bent dat zij eerder zwanger is dan jij. Dat gebeurt nu eenmaal, en over een volwassen persoon heb jij helemaal niks te zeggen of ze wel of niet zwanger mogen worden, en op welk moment.

Houd je lekker met jezelf bezig, en maak je vooral niet druk om je schoonzusje. Wellicht slaat ze als een blad aan een boom om zodra ze wel zwanger is, en ziet ze wel deze risico's.
Vroeg genoeg om pas te beginnen met waarschuwingen als ze zwanger is, rood vlees kan nu dan toch prima?

**Geplaatst**: 02-11-18 17:48

Geplaatst: 02-11-18 17:48

Ik snap je frustratie ts, het is heel moeilijk om aan de zijlijn te staan en toe te moeten kijken hoe een ander er zo zorgeloos mee omgaat. Maar daar heb jij nog het meeste last van. Mijn advies is trek je terug uit deze strijd en focus op je eigen gezondheid daar heb jij veel meer aan. En ik wil je succes wensen met het hele baby traject ik weet uit ervaring dat het best pittig is.

**Geplaatst**: 02-11-18 17:49

Geplaatst: 02-11-18 17:49

Ik snap heel goed dat je je daar rot door voelt TS. Realiteit is helaas dat je er weinig aan kan doen wat je schoonzus doet, de wereld is soms niet eerlijk.

Ik zou wat afstand inbouwen om jezelf in bescherming te nemen. Doe jezelf de extra stress niet aan als je die kan voorkomen.

**Geplaatst**: 02-11-18 17:51

Geplaatst: 02-11-18 17:51

Tja, ik begrijp je wel. Heb er om deze reden een vriendschap open een zeer laag pitje gezet. Maar vriendschap is nog anders dan familie.

Ik heb haar toen wel geschreven wat ik ervan dacht en dat ik hier dus niet achter sta. Dat ik ook nergens in wilde helpen. Ze vond dit hard, maar ik wilde hier gewoon duidelijk in zijn en niet achteraf zeggen: ‘zie je wel’ of ‘had ik maar’.

En normaal zou ik me hier echt niet mee bemoeien, maar dit ging me toch aan het hart..

**Geplaatst**: 02-11-18 17:51

Geplaatst: 02-11-18 17:51

Joolien schreef:
Ik lees hier een boel frustratie en angst, wat als het haar wel in een keer lukt, die onbezonnen persoon die er geen moeite voor doet, en wij, wij werken ons uit de naad en we willen het zo graag.

Waarom doet het je zoveel?

Eens, ik denk dat er onbedoeld een stukje jaloezie en niet gunnen achter zit. Het ‘is zo oneerlijk’ gevoel.
Richt je gewoon op je eigen lichaam en je eigen traject. Ik hoop dat je snel zwanger wordt en een gezond kindje krijgt. Hoe een ander zich gedraagt, leeft en tegen kinderen krijgen aankijkt is niet jouw zaak en daar moet je ook geen energie aan verspillen. Gun ze het beste en klaar.

**Geplaatst**: 02-11-18 18:01

Re: Frustratie omtrent kinderwens en familie

Geplaatst: 02-11-18 18:01

Tja, het is hard dat ze er zo makkelijk over denkt en jullie zoveel moeite hebben met het krijgen van een kindje.

Maar eerlijk is eerlijk, het zijn niet jouw zaken.

Je kunt je beter op jezelf focussen en positief naar de toekomst blijven kijken.

Je bemoeit je gewoon niet met de zaken van een ander. Je richt je op je eigen gezin. Simpeler kan niet.

**Geplaatst**: 02-11-18 18:04

Geplaatst: 02-11-18 18:04

Als ik jouw verhaal lees denk ik echt: waarom dat TOCH alles op alles zetten om zwanger te worden en een kind te krijgen. Is dit het echt waard? Heb je het wel eens met die goede vriendin van je gehad over de medische molen om zwanger te worden en alle ellende daaromheen?
Denk je na over waar je het kind in zet? (denk aan de maatschappij, pesterijen op school, groepsdruk, druk vanuit de overheid) en dat een kind daar niet voor kiest maar jullie?

Over je schoonzus, dat type is herkenbaar. En je hebt waarschijnlijk gelijk maar ook zij is zelf verantwoordelijk voor wat ze doet. Ook zij moet zich goed afvragen waar ze haar kind in zet. Want veel mensen kijken op kleine schaal: in een veilig huis, met hopelijk papa en mama en uiteindelijk naar school enzo. Maar weinig mensen denken na over de negatieve dingen en de druk die op kinderen en mensen uberhaupt ligt.

Is er geen andere oplossing voor jullie kinderwens?

**Geplaatst**: 02-11-18 18:07

Re: Frustratie omtrent kinderwens en familie

Geplaatst: 02-11-18 18:07

Niet teveel met anderen bemoeien. Ze is nog niet eens zwanger, wie weet hoe de vlag er dan bijhangt.
Richt je gewoon op jezelf, je word vast snel weer zwanger en hopelijk dan een plakker!

**Geplaatst**: 02-11-18 18:11

Geplaatst: 02-11-18 18:11

Suzanne F. schreef:
Joolien schreef:
Ik lees hier een boel frustratie en angst, wat als het haar wel in een keer lukt, die onbezonnen persoon die er geen moeite voor doet, en wij, wij werken ons uit de naad en we willen het zo graag.

Waarom doet het je zoveel?

Eens, ik denk dat er onbedoeld een stukje jaloezie en niet gunnen achter zit. Het ‘is zo oneerlijk’ gevoel.
Richt je gewoon op je eigen lichaam en je eigen traject. Ik hoop dat je snel zwanger wordt en een gezond kindje krijgt. Hoe een ander zich gedraagt, leeft en tegen kinderen krijgen aankijkt is niet jouw zaak en daar moet je ook geen energie aan verspillen. Gun ze het beste en klaar.

Dit inderdaad. Beetje een het idee van: "waarom zij wel met alles wat ze doet en wij hebben niks."
Als je buurvrouw of die dame achter je in de rij van de supermarkt zo leeft, zeg je er ook niets van. Het leven is nu eenmaal niet eerlijk. Leef en laat leven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-11-18 18:14

Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-18 18:14

Fijn dat er sommig zich mijn situatie kunnen inbeelden. Ik hoor jullie algemene "bemoei je met jezelf" en daar hebben jullie ook gelijk in. Er zijn nog wat andere redenen waardoor ik er zo over denk, maar sommige dingen zijn echt privé en wil ik hier niet breeduit ter spraken brengen.
Ik heb het zelf niet als jaloezie gezien, dit zou kunnen, echter is ze nog niet zwanger. En ook is het niet zo dat ik het haar niet gun. Ze is oprecht een lieve meid en zou ook zeker een goede moeder zijn.

Waar het hem voor mij vooral in zit is het nonchalante manier van het omgaan met een (mogelijk) kinderleven. Het ach het loopt allemaal wel los, ik doe wat ik zelf wil ongeacht dat het medisch advies anders is. Je slaat jezelf toch voor je kop als je iets had kunnen voorkomen bij je kind.
En jullie hebben misschien helemaal gelijk dat het mijn zaken niet zijn, maar het roept dus bij mij een hoop frustratie op.

**Geplaatst**: 02-11-18 18:16

Re: Frustratie omtrent kinderwens en familie

Geplaatst: 02-11-18 18:16

Echt loslaten.. je hebt er niets mee te maken. Er zijn drugsverslaafden die zwanger worden en mensen die er jaren voor moeten vechten. Eerlijk is het niet.

**Geplaatst**: 02-11-18 18:19

Re: Frustratie omtrent kinderwens en familie

Geplaatst: 02-11-18 18:19

Bereid je dan maar voor als je eenmaal zwanger bent en een kind hebt. Er zijn een hoop moeders (to be) die het compleet anders aanpakken dan jij zal doen

Als je wil kan je je de hele dag frustreren en ergeren.
Ik ben ermee gestopt :')

**Geplaatst**: 02-11-18 18:24

Geplaatst: 02-11-18 18:24

Je zal het voor je eigen bestwil los moeten laten. Het is echt niet anders!

Het is niet eerlijk, het is echt klote, maar het is ook wat het is.

Als er straks een kind is, ga je je dan ook bemoeien met de opvoeding? Dát zal de sfeer binnen de familie ook niet ten goede komen.

Beter dus om jezelf er nu al los van te maken en je op je eigen geluk te richten. Vergeet niet dat je nu een goede band hebt met iedereen, maar dat dit zomaar kan veranderen omdat je altijd aanhang zal blijven en eigen kinderen altijd voor gaan.

**Geplaatst**: 02-11-18 18:25

Geplaatst: 02-11-18 18:25

Ik begon met lezen van jou verhaal en verwachte dat het over jou zwangerschap zou gaan. Maar eigenlijk dus vooral om de mogelijke zwangerschap van je schoonzusje.

Mijn mening, leef en laat leven. Ook al zou jij het niet zo doen, als zij dat wel wilt, haar keus, haar probleem.

**Geplaatst**: 02-11-18 18:27

Geplaatst: 02-11-18 18:27

Ik zie nog een vroegere hoogzwangere kennis staan in haar veel te strakke witte trouwjurk waarin ze zich bijna niet kon bewegen met 40 kilo overgewicht en een peuk in haar mond tijdens de pauze van het huwelijksfeest. Tja, wat kan je er aan doen behalve bijna door de grond zakken van plaatsvervangende schaamte?

**Geplaatst**: 02-11-18 18:28

Geplaatst: 02-11-18 18:28

RoyceMack schreef:
Als ik jouw verhaal lees denk ik echt: waarom dat TOCH alles op alles zetten om zwanger te worden en een kind te krijgen. Is dit het echt waard? Heb je het wel eens met die goede vriendin van je gehad over de medische molen om zwanger te worden en alle ellende daaromheen?
Denk je na over waar je het kind in zet? (denk aan de maatschappij, pesterijen op school, groepsdruk, druk vanuit de overheid) en dat een kind daar niet voor kiest maar jullie?

Over je schoonzus, dat type is herkenbaar. En je hebt waarschijnlijk gelijk maar ook zij is zelf verantwoordelijk voor wat ze doet. Ook zij moet zich goed afvragen waar ze haar kind in zet. Want veel mensen kijken op kleine schaal: in een veilig huis, met hopelijk papa en mama en uiteindelijk naar school enzo. Maar weinig mensen denken na over de negatieve dingen en de druk die op kinderen en mensen uberhaupt ligt.

Is er geen andere oplossing voor jullie kinderwens?

Sorry hoor maar moet TS zich hier nu gaan verantwoorden voor haar kinderwens?? En wat voor oplossing, dan maar een kat nemen? :')

Ik snap TS wel ergens. Ik ken ook mensen waarvan ik denk, oh god zou jij wel aan kinderen moeten beginnen. En wie weet dat die persoon over 2 jaar er compleet anders in staat en dat ik dan denk: ja, die zou een goede moeder zijn. Maar eerder niet. Maar helaas is er niet veel aan te doen, iedereen heeft zijn/haar eigen mening en het recht hier mee te doen wat ze zelf willen. Als je ooit wil klagen staat mijn pb box open en ik hoop dat jullie snel gelukkig een gezond kindje verwachten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-11-18 18:31

Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-18 18:31

Dank jullie wel.. Dit is wel een eye opener.

Suzanne F. schreef:
Ik zie nog een vroegere hoogzwangere kennis staan in haar veel te strakke witte trouwjurk waarin ze zich bijna niet kon bewegen met 40 kilo overgewicht en een peuk in haar mond tijdens de pauze van het huwelijksfeest. Tja, wat kan je er aan doen behalve bijna door de grond zakken van plaatsvervangende schaamte?

Dit dus.. die vriendin van de familie die dus hoogzwanger peuk voor peuk wegpafte kon ik wel over de tafel heen trekken. En mijn schoonzusje vind dat dus helemaal prima.
Maar loslaten is dus de boodschap, ik hoop alleen niet dat al mijn frustratie een keer gaat klappen als ik weer zulke opmerkingen moet aanhoren.

Laatst bijgewerkt door Rchell op 02-11-18 18:32, in het totaal 1 keer bewerkt