Gewoon lekker niet gaan. Niks doen wat je niet wilt. Heb ik echt geleerd van mijn familie.
Ooit zat ik elke week een middag bij oma (en haar aangetrouwde aanhangsel).
Op gegeven moment heeft ie me (terwijl mn oma mij belde) op de achtergrond uitgescholden voor 'k*twijf'. Toen heb ik oma gezegd dat ik niet meer wilde komen (lang verhaal, iets over mn nek uitsteken op hen te helpen omdat hij ziek is/was en oma het niet meer aankon) en dat het niet aan haar lag en dat ze altijd bij mij welkom was, zonder hem.
Zelfde verhaal met mn nichtje. Als opgroeiende kinderen vier handen op 1 buik. Logeerden elke week samen gingen stappen alles.
Uiteindelijk samen gaan wonen en kinderen gekregen (zij dan) en nu zegt haar eigen moeder zelfs (mijn tante) dat ze echt een trut is geworden.
Ik kom nooit op verjaardagen van hun. Ga er alleen maar met tuutende oren vandaan. En kijk er de hele week tegenop. Dat is het me niet waars. Bovendien schaam ik me voor hen tegenover mn partner.