Ik zou sowieso tegen je moeder zeggen dat ze je niet moet pushen. Het is jou leven en jou keuzes. Advies geven, prima. Maar laat het daarbij. Het zorgt eerder voor afgunst richting haar, dan dat je je echt gesteund voelt.

Verder. Mensen veranderen alleen voor zichzelf en niet voor een ander. Dat het nu alweer minder wordt geeft wel aan dat het voor hem een flinke effort kost om aan jou verwachtingen te voldoen. Dat dat niet in zijn natuur ligt en dat het lange termijn nooit zo wordt als jij zou willen. Hem tegen die “perfecte” standaard houden is ook niet helemaal eerlijk. Het zal zeker wel beter zijn/worden dan vroeger, maar jij zult je verwachtingen ook bij moeten stellen denk ik. Het zal nooit zo worden als jij nu voor ogen hebt.

En dan zul je bij jezelf moeten nagaan of je daar mee kunt leven. Bij hem blijven omdat je vind dat het moet, of dat je het sneu vind omdat hij zo zijn best doet, zijn sowieso geen goede redenen. Je bent bij iemand omdat jij hem wílt en jij van hem houdt, niet omdat hij jou als prijs mag houden voor zijn inzet.

Maar laat het -jouw- keuze zijn. En niet die van je moeder.