Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Tutti_Frutti schreef:EmmaK95 schreef:Gefeliciteerd beide!
Ik woon sinds mijn 18e op kamers, maar ben net een maandje verhuisd met mijn vriend en woon dus voor het eerst samen in een heel fijn appartementje!
Ook al is het 'voor mezelf zorgen' niks nieuws nu, toch vind ik het anders dan eerst (op een goede manier). Ik heb ook het idee dat ik inderdaad financieel aan veel meer dingen moet denken en dat het daardoor ook ineens volwassener voelt.
Ik ben zelf altijd heel erg van alles goed monitoren (mijn vriend niet altijd ) en ik voel die verantwoordelijkheid nu ook meer dan eerst.
Maar ook dat is prima, leerzaam en het hoort erbij!
Hou ons maar op de hoogte van deze nieuwe stap in je leven!
Hier hetzelfde woon ook sinds mijn 18e op kamers en ga eind van deze zomer samenwonen met mijn vriend. Nou was ik bij mijn laatste huis ook verantwoordelijk voor g/w/l/internet afsluiten etc. dus dat ben ik ook wel gewend. Mijn voorspelling is dat het grootste obstakel elkaar rommeligheid gaat zijn en het samen eten. Ik ben nogal ongeorganiseerd en kijk niet zo ver vooruit, maar mijn vriend doet graag echt weekboodschappen. Overigens woon ik nu al een maand bij hem in en blijft dat zo tot we samen ergens in gaan, dus wie weet zijn we er dan wel aan gewend.
Druppie7711 schreef:Ja ik heb de zoekfunctie gebruikt maar kon niet echt iets vinden wel een oud topic uit 2010.
Ik zal mezelf ook even voorstellen natuurlijk!
Ik ben Anouk 21 jaar oud, heb een hond kat cavia's en een mini
Ik zit momenteel in een lastige situatie. Mijn ouders zijn gescheide en mijn vader is 2 jaar gelede gaan samenwonen met zn nieuwe vriendin. Na jaren geen contact met mn moeder ben ik toen na een half jaar bij haar gaan wonen en tot een paar maanden geleden ging dat super. Toen kreeg mn stiefvader een herseninfarct en daarna nog psychische problemen en psychoses. Daarin heeft hij mij eigenlijk uit huis gezet en ben ik weer bij mn vader terug gaan wonen. Maar helaas mocht mijn hond niet bij mn vader wonen (ik heb een pitbullachtige en mn vader 2 kleine hondjes hij durft het niet aan) dus mn hond zit nog bij mijn moeder. Woon nu dus sinds een maand weer bij mijn vader en het gaat beter dan toen ik wegging maar weer samen met mijn hond wonen en geen stress meer van beide ouders ben ik wel heel erg aan toe nu! Echt tijd voor een eigen plekje waar ik niet meer op mijn tenen hoef te lopen. En ik denk dat als ik niet meer dagelijks verplicht ben om bij mn moeder te komen en niet meer constant bij mn vader op de lip zit dit op lange termijn beter is voor beide relaties. (Overigens is mijn stiefvader weer zichzelf maar het is een tikkende tijdbom wanneer hij weer depressief word, erg lastige situatie..)
Ik denk ook dat ik idd alles honderd keer ga checken als ik wegga heb dat nu al als ik als laatste het huis verlaat het scheelt dat ik een camera op wifi heb om de hond de hele dag in de gate te kunnen houden
Overigens denk ik dat mn cavia's niet meeverhuizen. Ze zitten nu in de garage dus niemand heeft last van ze als ze een dagje langer ruiken en ik wil niet dat mensen op bezoek komen en alles stinkt bij mij thuis. Ik houd van opgeruimd schoon en netjes
Gebruikers op dit forum: ComscoreBot en 141 bezoekers