Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
secricible schreef:Ik ben ook wel een control freak daarin hoor. Als mensen op het laatste moment iets willen veranderen zeg ik meestal nee, om dan vaak een paar uur later te denken "nou, dat kan best eigenlijk". Maar gewoon omdat het niet in mijn systeem zat wil ik het niet.
Bij veel dingen weten mensen die ik ken het. Mijn man weet dat als hij om 16.00 voorstelt ergens te gaan eten ik eerst nee zeg rn misschien later toch ja . Qua werk geef ik zelf altijd aan dat ik er even over na moet denken.
KirstenHorse schreef:Ik herken mijzelf deels in jouw verhaal Persoonlijk huil ik niet zo snel, maar ik krijg wel een enorm rot, naar etc. gevoel en mijn humeur slaat dus compleet om. Als ik bijvoorbeeld na een week weer eens bij mijn vriend ben en hij een appje krijgt of we straks mee gaan varen met zijn vriendengroep. Ik raak dan zo in de stress, omdat ik me daar niet op voorbereid heb. Dat staat compleet los van het feit of ik het leuk vind of niet: ik heb mij voorbereid op een middag/avond thuis. Hij vind hij soms nog moeilijk te begrijpen, omdat hij een lang leve de lol persoon is (tevens de reden dat ik voor hem gevallen ben ) Ik wil graag dingen van te voren weten, maar ik kan er wel mee om gaan als ik zélf iets plan.
Ik ben er zelf nog niet achter hoe ik dit kan oplossen. Het is gewoon een stukje van mij
_mexx_lady_ schreef:Nou ja, omdat ik vandaag weer een aanvalletje heb gehad wil ik toch eens een topic openen.
Ik werd vandaag opgebeld voor 2 potentieële huurder voor de stallen... maar? Dan moet ik wel de stallen uitmesten, dat wou zij niet doen.
- Nee daar begin ik niet aan. Ik werk zelf 36u, verzorg mijn eigen paard, krijg er straks nog een merrie en veulen bij, en dan nog eentje zelf uitmesten begin ik niet aan.
- Dat werd daarna al... Nee daar wil ik even over nadenken. Met als antwoord Ja niet te lang, als ze weg zijn hebben we pech. En denk aan het geld.
En dan, leg ik de telefoon neer en ben ik gestresst, opgejaagd, met de tranen in mijn ogen omdat ik net een telefoontje heb gekregen wat ik niet had verwacht. En daar kan ik zo slecht mee om.
Ken je dat?
Ander voorbeeld. Ik werkte vroeger op het bedrijf van mijn vriend. Door omstandigheden en full-time werk gezegd dat ik niet meer kom werken, ook niet als hij krap zit. Ik heb mijn dingetjes en ik wil daar niet meer werken.
En dan hops de telefoon - kan jij toch niet komen werken om reden X of Y.
Ik heb gewoon tijd hoor want ik lag op de bank te luieren. Maar toch wordt ik boos, opgejaagd, en komen de waterlanders weer. Omdat ik gevraagd wordt iets te doen waar mijn systeem niet op gerekend heeft.
Ander voorbeeld. Echt een kleine week op voorhand een mail krijgen dat er een extra overleg wordt ingelast beginnend van 15U30 tot 17U30 Mijn werkdag begint wel gewoon om 07U00 s`morgens.
Daarbij moest ik de dag ervoor al van 07U00 tot 17U00 en had ik die dag eigenlijk al wat gepland waar ik dan te laat voor ben. Alweer een bonkend hart, stress gevoel, irritatie. Omdat mijn teamleider tegenover me zat heb ik de waterlanders nog kunnen inhouden.
Maar wat is dat toch? Steeds als er iets op mijn pad komt wat niet gepland is, of waarbij ik halvelings gedwongen wordt aanwezig te zijn reageer ik zo heftig.
Als iemand belt om een terrasje te doen, te gaan shoppen,... heb ik dit niet. Maar stel dat iemand belt voor een terrasje en ik kan niet omdat ik al iets anders heb - krijg ik de heftige reactie wel weer. Omdat ik het jammer vindt dat ik niet mee kan.
Het is niet zo dat ik op alle onverwachte situaties zo heftig reageer, maar toch veel en vaak.
Ik heb al gedacht aan een vorm van autisme? Gewoon niet kunnen copen/omgaan met een onverwachte situatie? Wat raar is, want als er bv iets misgaat bij een familiefeestje,bij de paarden,... ben ik wel goed om een simpele oplossing te verzinnen en die door te zetten.
Of hoogsensitief? Als ik zo een test doe op google komt eruit dat ik het niet ben maar wel tekenen heb van.
Sommige geuren ruik ik bijvoorbeeld heel erg intens, terwijl iemand anders deze niet ruikt.
Ik wil hier niet per se een diagnose uithalen, want ja dan weet ik wel waar het aan ligt maar kan ik er alsnog niet veel aan doen. Maar het is wel fijn om te weten dat ik mijn heftig gedrag kan linken aan iets.
Dus, nog meer lotgenootjes die erg heftig reageren op situaties die niet voorzien zijn? Het is gewoon fijn om te weten dat ik niet alleen ben. En misschien hebben jullie tips om er beter mee om te gaan?