Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
lieveli schreef:
En ook: blijf ademen. En niet huilen want dan dan zit je mascara tot op je enkels en dat kun je de rest van de passagiers niet aandoen.
Praat eens met een coach of iets in die richting. Ik denk dat als je doorgaat zoals je nu doet, je straks een burn out hebt. Niet tof. Je zou denk ik veel hebben aan iemand die jou wat handvatten kan geven mbt tijdmanagement en stoom afblazen.
Succes en sterkte!
Paris_ schreef:Vind je de opleiding nog wel leuk?
Ik doe zelf een opleiding die helaas ook niet om de hoek is.
4 dagen in de week, elke dag 2 uur heen reizen, en 2 uur terug reizen. Het is eigenlijk van de zotte maarja, als je het graag wil... dan doe je gekke dingen
Moet zeggen dat het inderdaad wel eens opbreekt. Voor je gevoel heb je zoveel dingen die 'moeten'.
Voor mij zat het 'm vooral in het gevoel dat ik contacten zou 'verwaarlozen'. Niet met m'n vriend natuurlijk want die zie/spreek ik dagelijks, maar wel met vriendinnen.
Stallen waar ik een jaar geleden nog wekelijks kwam en nu amper vanwege tijdtekort. M'n rijles die onregelmatig ene week wel/andere niet was omdat ik weinig tijd had.
Voor mij hielp dat plannen dus wel degelijk. Weekenden en vrije dagen zijn van mij. Alles wat er aan school moet gebeuren, beperk ik op die dagen zoveel mogelijk.
Sommige dingen kun je in de trein/bus doen.
Ga inderdaad eens praten met een coach. En ben je bekend met 'bullet-journaling'? Zoek het eens op op facebook. Zijn een hoop groepen van.
Brengt rust in je hoofd en kan je ook als agenda gebruiken.
Veel succes! Je kan het.
Belsje schreef:Inzicht in je eigen gedachten en handelen krijgen, kan erg waardevol zijn. We denken heel vaak dat iets x of y is of moet of gaat of ... , maar de realiteit is vaak niet zo duidelijk. Daarvoor zijn die gesprekken met iemand best handig .
Wat is er vandaag - Waar ik wil naartoe - Wat staat me in de weg
En die waar wil ik naartoe, mag je echt beantwoorden of er een dik oud feetje met een toverstaf voor je neus staat en die dan zegt "wat kan ik nu voor je oplossen?"
Mensen zijn vrij goed in veel denken, alleen laat de kwaliteit van ons denken vaak te wensen over
bigone schreef:Je kunt niet meer dan je best doen en verontschuldig je niet voor de fijne dingen in je leven, nergens voor nodig. Om het niet meteen op iets geestelijks te gooien, hoe is je eetpatroon, krijg je voldoende vitamines en mineralen binnen (geprikt bij de huisarts?) slaap je goed?? Hoe lang duurt je stage nog en kun je sommige zaken laten vallen of tijdelijk verminderen, opleiding vind je leuk en stage ook dus kan maar zo zijn dat je gewoon een klein tekort aan iets hebt, geloof me, dat kan van grote invloed zijn op je geestelijke gesteldheid.
vaaleriee schreef:Heel herkenbaar. Als student had ik vier dagen stage, 1 dag school, schrijven van mn afstudeerscriptie, vriend, vrienden, paard, 1 dag in het weekend werken en een huishouden. Daarnaast vond ik mijn stage vreselijk en duurde deze 10 maanden.
Het voordeel van dit, er komt ook weer een eind aan. Nu ik mn diploma op zak heb, ben ik blij dat ik het volgehouden heb en ben ik oprecht trots pp mezelf. Ook al was het erg druk en lang niet altijd leuk.
De vele artikelen en onderzoeken over burn outs en stress bij studenten kan ik goed begrijpen. Er wordt zoveel verwacht en je moet zoveel tegelijk.
Ik kan je alleen als advies geven om ook rustmomenten voor jezelf te nemen en hulp te vragen wanneer nodig. En een schop onder je kont? Misschien. Het is gewoon veel. Probeer niet in die neerwaartse spiraal te komen want dan wordt het alleen maar zwaarder. Heel veel succes!
Emmaa_ schreef:Hier ook een lotgenoot. Soms is het ook gewoon heel erg veel, en ik kan me voorstellen dat die flinke reistijden in combinatie met een vriend en een paard je behoorlijk nekken. Mensen onderschatten vaak hoe veel druk er ligt op studenten en dat dat helemaal niets te maken hoeft te hebben met hoe leuk je een opleiding of een stage vindt. Je hebt nou eenmaal maar zo veel uren in een dag en dagen in een week en weken in een maand, en als je in die tijd moeite hebt met tijd voor jezelf maken om tot rust te komen loop je tegen een muur die uiteindelijk kan leiden tot burnout.
Mijn advies is om te gaan praten met iemand. Flauwvallen en bijvoorbeeld huilen omdat je niet meer weet wat je moet doen zijn echt wel flinke peilers die aanwijzen dat het even niet zo goed gaat, en het is helemaal niet erg om dat toe te geven. Een paar gesprekken met een psycholoog of coach kunnen je misschien helpen alles wat beter op een plekje te zetten en wat meer rust in je hoofd te krijgen. Je zegt dat plannen niet het probleem is - plan je ook wel tijd voor jezelf in? Het is makkelijk om altijd maar door te gaan tot je planning klaar is, maar je kan ook best plannen dat je om 8 uur een lekkere douche gaat nemen en op de bank ploft met een zak chips en een goede serie. Of welke vorm van self care je ook prettig vindt en je een opgeladen gevoel van krijgt.
Dat het collegegeld veel is herken ik, maar het is geen falen als je het even niet redt, en als je een aspect van school (stage zou ik niet doen maar misschien een vak wat ernaast loopt) kan laten vallen en dat misschien volgend blok of volgend jaar kan doen scheelt het je misschien veel stress en het hoeft echt niet altijd studievertraging te betekenen.
HelmerG schreef:Zo te horen zit je op het randje van een burn-out en zou ik toch echt even langs de huisarts gaan of die een doorverwijzing kan geven voor een psycholoog zodat je samen met een professional naar de situatie kunt kijken. Je wil niet op het punt belanden dat je echt niet meer kunt, maar als je zelfs nu al lichamelijk zo'n last ervan krijgt, zal dat niet lang meer duren. Je lichaam geeft nu ook al duidelijk aan van HO, stop. Een psycholoog kan je helpen om te leren op welke manieren je een stapje terug kunt doen zonder dat het misschien heel veel invloed gaat hebben op je school e.d. Zij weten veel hulpmiddeltjes in situaties als deze, als is rustmomenten inlassen natuurlijk iets wat je gewoon vanaf nu al meer moet gaan doen waar mogelijk.
Emmaa_ schreef:Psychosomatische klachten (fysieke uitingen van psychologische klachten) zijn heel veelvoorkomend en het is helaas ook vrij gebruikelijk dat de gezondheidszorg eerst wil uitsluiten dat er niets fysieks aan de hand is voordat er een keer gekeken wordt naar het mentale onderdeel. Praktisch gezien is de wachtlijst bij de meeste instellingen zo ongelofelijk lang dat dit ook handiger is, maar het werkt vaak wel heel demotiverend. Heeft de huisartsenpraktijk waar je loopt een praktijkondersteuner? Dat is een psycholoog, erkend, maar dan in een soort tussenpositie. De wachttijden daarvoor zijn vaak minder lang en je krijgt een aantal gesprekken vergoed via de basisverzekering. Je kan dan met zo'n ondersteuner kijken of het nodig is om je toch uit te zetten naar een andere psycholoog of dat een paar gesprekken al genoeg opluchten. Het enige nadeel is dat je wel heel veel geluk moet hebben met een eventuele klik met zo'n praktijkondersteuner. Die van mij bleek het beste wat me ooit is overkomen maar degene die ik daarvoor sprak was echt niet mijn type.
bigone schreef:Bij dat bloedprikken, zorgen dat ze de D en B vitamines meenemen. En vragen om je uitslag voor je uit te printen en geen genoegen nemen met het was allemaal wel goed. Wat voor de ene persoon goed is kan voor de andere persoon veel te weinig zijn. En zegt de huisarts dat het allemaal niet nodig is dan gewoon terugkaatsen dat het zelf betaald word en je zekerheid wil hebben. Op je stage zullen ze er ook zeker begrip voor hebben wanneer je een dag eerder naar huis gaat of later komt, kijk van te voren even waar en wanneer er een prikdienst zit in je woonplaats en wanneer ze daar prikken. En bang er voor?? Kan ik me voorstellen, ik was altijd als de dood voor die grote verdovingsspuiten, eind vorige jaar door een ongelukje op de SE en ja hoor, twee van die joekels in mijn hand en achteraf had ik zo iets, waarom was ik daar bang voor. Dus relax en gewoon zsm gaan.
Roodvos schreef:Je moet dus op dinsdag én eerst naar school én daarna nog 3 uur reizen (OV?) om woensdag op je stageplek te kunnen zijn. Dat zijn dan wel lange dagen denk ik?
Is er geen mogelijkheid dat je met je stage-adres afspreekt dat je op woensdag wat later begint, zodat je in de ochtend kan aanreizen? En dat je dan die reistijd gebruikt voor de “administratieve” zaken die bij de stage horen? Zoals bijv. aan je stage-verslag schrijven, resultaten verwerken.
Dan krijg je iets meer ruimte in je schema, slaap je dinsdag nog in je eigen bed, en ben je maar 2 nachten van huis, ipv. 3.