Toevallig laatst bij een kindje op verjaarsdagsvisite geweest vanuit werk (kinderen die doof zijn, slechthorend, horend of een taalontwikkelingsstoornis hebben, dus niet dezelfde taal). De jarige was een jongen uit Syrië. Er was gewoon taart, snoepjes, lekkers etc. Ik ging vanuit mijn werk mee met één van de genodigden. Heb ook gewerkt met een gezin met dezelfde afkomst, maar verjaardagen van de kinderen werden gewoon gevierd. Van de ouders niet, maar kinderen gaven gewoon een feestje en kregen cadeaus.
De tip om even aan te geven dat een (klein!) cadeautje normaal is, is wel fijn. Vlees is een goede vraag, maar vraag ook even naar gelatine. Dit zit in veel snoepjes en dit mogen sommige kinderen niet door het geloof. Eten maken vind ik ook een goede.. en je hebt echt nog nooit zo lekker gegeten!
Kinderen redden zich prima, met wat gebaren en lichaamstaal komen ze een heel eind.
"To live a creative life, we must lose our fear of failing" - Joseph Chilton Pearce