Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-12-17 14:17

Geplaatst: 15-12-17 14:17

.

Maar wat is die taal van iemand zonder autisme. .[/quote]

De taal van iemand zonder autisme zit vol omwegen en beeldspraak. Dat maakt de taal anders dan die van ons. Wij zijn direct en gebruiken geen beeldspraak[/quote]

Grappig dat je dit zegt.
Mijn zoon doet een opleiding tot onderwijsassistent. Hier leren ze veel over autisme. In de klas wist zo een beetje iedereen dat hij autistisch is, maar de leerkracht van het betreffende vak niet. De klasgenoten hebben Joey leren kennen als een grapjas die de hele dag door woordgrapjes maakt. Toen begint zij haar uitleg over autisme, dat ze in de klas bij autistische kinderen geen woordgrapjes moeten gebruiken omdat ze dat niet snappen. De hele klas lag dubbel. Het ging de lerares pas dagen toen Joey vertelde dat hij autistisch is. Zo leren ze direct dat niet iedere autist hetzelfde is en zo leren ze ook dat luchtig ermee omgaan heel prettig werkt voor iedereen.

**Geplaatst**: 15-12-17 14:28

Geplaatst: 15-12-17 14:28

Anoniem schreef:
waxmeltsenzo schreef:

[quote="xyzutu2.
.

Maar wat is die taal van iemand zonder autisme. .

De taal van iemand zonder autisme zit vol omwegen en beeldspraak. Dat maakt de taal anders dan die van ons. Wij zijn direct en gebruiken geen beeldspraak

Dat is eigenlijk niet wat ik bedoel.
Er zijn zoveel mensen en dus zoveel ideeën en meningen en dus talen ook onder de niet autisten.

Ts zit ermee hoe mensen naar haar kijken als ze zegt dat ze autistisch is. Ze heeft schrik voor hun reactie.

Hoe ik er tegenaan kijk is dat de autisme niet ineens is ontstaan en de mensen in haar omgeving kennen haar waarschijnlijk niet sinds gister. Nu ze weet dat ze autistisch is. Dan veranderd dat haar niet als persoon ze is dus niemand verplicht dit mede te delen. Heeft ze juist wel de behoefte om het te vertellen of over te praten is dat natuurlijk aan haar. Maar men weet hoe ze is en familie en vrienden gaan dan echt niet ineens raar doen. Anders heb je de verkeerde vrienden.

En de wereld buiten die kring gaat het ook niets aan. Je leeft toch niet voor een ander?

Als je gaat solliciteren en je hebt de diagnose zul je er niet altijd onder uitkomen. Maar daar kan het ook juist wel handig zijn omdat sommige dingen gewoon net anders gaan. En juist de naam autisme kan werkgevers afschrikken. Zo 'n sollicitatie wordt vaak niet serieus genomen. Dat is niet zoals ik graag zie. Maar hoe de realiteit is. Je moet net iemand treffen die open staat om toch jou als individu te behandelen. Terwijl als er staat add heb je kans dat ze niet weten wat het is en gaan Googlen of je gewoon laten komen op gesprek en dan krijg je dus een eerlijke kans.

Maar dit is hoe ik het zie en dat kan voor een ander heel anders liggen.

**Geplaatst**: 15-12-17 14:36

Geplaatst: 15-12-17 14:36

Je bent sowieso niet verplicht om te melden dat je autisme hebt bij een sollicitatie.

In sommige gevallen is dat natuurlijk anders. Als jij door jou autisme dusdanig vastloopt dat je (deels) bent afgekeurd, val je vaak in programma's die bedrijven aanmoedigen om jou aan te nemen. Dan weet de werkgever het wel, maar zie je ook dat dat soort bedrijven er over het algemeen meer open voor staan, omdat ze op bepaalde dingen gecompenseerd zullen worden vanuit de overheid.

Eenmaal op de werkvloer heb ik wel de neiging dingen te vertellen en uit te leggen aan directe collega's.

Het helpt gewoon om miscommunicatie te voorkomen. Het helpt om niet overvraagd te worden. Juist om te zeggen "weet je, ik weet dat ik lomp kan zijn. Ik weet dat je dat normaal gesproken niet zo snel zal uitsprekenn tegen iemand uit angst voor een boze reactie. Maar weet dat ik dat weet, weet dat ik niet boos zal worden, weet dat je me er juist heel erg mee helpt door het wél uit te spreken."

Ipv dat er dan wroeging en ongenoegen ontstaat, ontstaat er begrip en openheid.

Overigens heb ik het in het verleden ook een keer wél direct verteld bij mijn solicitatie, maar ik kon dusdanig goed uitleggen waar ik tegen aan liep en hoe ik daarmee om ging, dat het geen probleem was. Maar ik denk inderdaad wel, dat als je het wel verteld bij een sollicitatie dat dat meestal eerder tot afwijzen dan aannemen zal leiden.

Laatst bijgewerkt door Shiloh op 15-12-17 14:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-12-17 14:39

Geplaatst: 15-12-17 14:39

Beeldspraak, om de dingen heen draaien, sarcasme en woordgrappen.
Dat is ik ik in een notendop!

**Geplaatst**: 15-12-17 14:46

Geplaatst: 15-12-17 14:46

Qerty schreef:
Beeldspraak, om de dingen heen draaien, sarcasme en woordgrappen.
Dat is ik ik in een notendop!

Ik gebruik inderdaad ook veel beeldspraak, sarcasme en woordgrappen.

Maar ik vang ze bij anderen niet altijd op. Ga er vaak serieus op in. Soms pik ik het wel op, soms niet. Een collega van mij kan sarcastische dingen bloedje serieus zeggen met een stalen gezicht. Ik trap daar áltijd in. Als ik er dan serieus op inga, lachen ze en heb ik het weer door. Meestal zeg ik dan iets van "je weet toch dat ik altijd hap?". ach, ik gun ze hun lolletje wel

Ik heb er zelf ook niet zo veel last van hoor. Ik steek vaak genoeg de draak met mezelf en met mijn autisme dat de rest ook wel weet dat ik er allemaal zo zwaar niet aan til.

**Geplaatst**: 15-12-17 16:57

Geplaatst: 15-12-17 16:57

Ik ben juist supersnel van begrip en besta zowat uit sarcasme, beeldspraak en woordgrappen :')

Ik blijf de verschillen tussen autisten onderling echt bijzonder vinden.

**Geplaatst**: 15-12-17 17:41

Re: Als ik zeg dat ik autisme heb,

Geplaatst: 15-12-17 17:41

Ik heb om me heen gezien dat veel mensen met autisme gewoon echt heel veel dingen snel oppikken als ze het eenmaal begrijpen, zo ook sarcasme of woordgrapjes als ze er veel mee te maken hebben (gehad). Ze leren het dan ook gewoon toepassen. Soms dan ook op briljante wijze en enorm goed gekozen momenten.

**Geplaatst**: 15-12-17 17:55

Geplaatst: 15-12-17 17:55

Anoniem schreef:
waxmeltsenzo schreef:
Een diagnose kan ook heel veel dingen op zijn plaats zetten voor velen is de diagnose dan ook echt fijn. De ene vorm is de andere niet het is alleen zo jammer dat met het woord autisme alles op de grote hoop gegooid wordt. Er zijn echt heel veel mensen due iets hebben in het spectrum. Moeten die maar allemaal thuis gaan zitten? Of moeten die gewoon de kans krijgen om te doen waar ze wel goed in zijn? Er zijn zelfs artsen met een stoornis binnen het spectrum.

Ik kan alleen voor mezelf praten. Maar waarom thuis zitten ? Ik zit niet thuis al heb ik de zwaarste diagnose gekregen. Mijn iq kan in het openbaar mijn autisme verbergen. Werk al 29 jaar voor dezelfde baas, ben daarnaast ondernemer en doe vrijwilligerswerk. Heb een geweldig gezin waarvan we een zoon hebben waarvan we naast zijn diagnose te horen hebben gekregen dat hij nooit iets zou kunnen en niet zelfstandig zou kunnen wonen. Ondertussen heeft hij altijd regulier onderwijs gevolgd, regelt zijn eigen zaken, heeft een bijbaan naast zijn studie en heeft zelfs zijn eigen werkplek georganiseerd die hij voor zijn studie nodig had.
Dus nogmaals hoezo thuis gaan zitten.

Ik geloof niet dat dat een relevante opmerking is. De vraag is alleen, wat kost het iemand met autisme om dit te bereiken. Ikzelf heb al drie keer een burn-out gehad. Niet omdat ik mijn werk niet aankan, slechts van het niet mezelf mogen zijn en een rol te moeten spelen om sociaal maatschappelijk aanvaardbaar te zijn.
Want toen ik die rol niet speelde lag ik buiten de groep, werd iedere dag in mijn schooljaren in elkaar geslagen. Was het roddelobject op mijn werk.
Nu speel ik mijn rol en ben zelfs de populaire op mijn werk. Leuk voor de anderen maar helaas ik ben nog steeds mezelf laat het alleen niet meer zien

Wat is volgens jou de zwaarste diagnose?
Een diagnose is zo zwaar als je hem zelf ervaart.

**Geplaatst**: 15-12-17 18:13

Geplaatst: 15-12-17 18:13

Ik vraag me ook af wat de zwaarste diagnose is? Als ik even naar mijn nichtje kijk. Die niet even in een rol kan kruipen. Die niet eens zelfstandig naar het toilet kan en ook nog eens een heel laag iq heeft. Dan denk ik dat de diagnose bij corrie toch mee valt.
Wees blij dat je de doelen hebt kunnen bereiken. Ook al heb je er hard voor moeten vechten. Een gezin en een eigen bedrijf dat lukt veel mensen zonder autisme niet eens.
Een rol moeten spelen. Ik neem aan dat er bedoeld wordt je aanpassen aan de maatschappij. Dat is overigens wat iedereen probeerd te doen. Alleen de een slaagt er beter in dan de ander.

**Geplaatst**: 15-12-17 18:50

Re: Als ik zeg dat ik autisme heb,

Geplaatst: 15-12-17 18:50

Over rollen: in iedere sociale groep pak je weer een andere rol. Op het werk, met je vrienden, tijdens het sporten, met familie, met je ouders. Je laat in zo'n setting steeds maar een deel van jezelf zien, dat deel van jezelf dat in die groep van toepassing is. En dat hoeft helemaal geen probleem te zijn, zo lang je maar weet dat je in die rol zit en dat die rol jou niet definieert als mens.

**Geplaatst**: 15-12-17 18:54

Re: Als ik zeg dat ik autisme heb,

Geplaatst: 15-12-17 18:54

Helemaal mee eens! De truc is vooral om niet een rol te spelen, maar de rol te kiezen die bij je past en dicht ligt bij je natuur en wat je nodig hebt. Anders ga je er aan onder door.

**Geplaatst**: 15-12-17 19:47

Geplaatst: 15-12-17 19:47

waxmeltsenzo schreef:
Ik vraag me ook af wat de zwaarste diagnose is? Als ik even naar mijn nichtje kijk. Die niet even in een rol kan kruipen. Die niet eens zelfstandig naar het toilet kan en ook nog eens een heel laag iq heeft. Dan denk ik dat de diagnose bij corrie toch mee valt.
Wees blij dat je de doelen hebt kunnen bereiken. Ook al heb je er hard voor moeten vechten. Een gezin en een eigen bedrijf dat lukt veel mensen zonder autisme niet eens.
Een rol moeten spelen. Ik neem aan dat er bedoeld wordt je aanpassen aan de maatschappij. Dat is overigens wat iedereen probeerd te doen. Alleen de een slaagt er beter in dan de ander.

Een zwakbegaafde zonder autisme ( voor de duidelijkheid laag iq ) kan ook veel minder zaken dan anderen zonder autisme. Dit is appels met peren vergelijken.

Een zware diagnose versta ik onder het aantal kenmerken dat je bezit. En ik had er nogal wat $_/-\o_$ $_/-\o_$ Niet dat ik het erg vond, eindelijk wist ik waar problemen vandaan kwamen. Een zegen want nu kon ik er iets mee doen.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 15-12-17 19:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-12-17 19:52

Geplaatst: 15-12-17 19:52

Dat is dus niet de zwaarste diagnose...
Maar jij vind dit zwaar

**Geplaatst**: 15-12-17 19:53

Geplaatst: 15-12-17 19:53

quera schreef:
Dat is dus niet de zwaarste diagnose...
Maar jij vind dit zwaar

Prima jij hebt mijn diagnose gelezen en kunt oordelen. Of misschien miet je ervan uitgaan dat ik dit te horen heb gekregen van de deskundigen

Maar vertel jij bent misschien zo deskundig om ons te vertellen wat de zwaarste diagnose is. Weer een geheel nieuwe discussie, wat is zwaar of wat is niet zwaar.

**Geplaatst**: 15-12-17 19:57

Geplaatst: 15-12-17 19:57

Daarom vroeg ik wat je diagnose was

En aangezien jouw antwoord was dat jij vind dat dit bepaalde kenmerken zijn en jij er veel had wil dit nog niet zeggen dat dit de zwaarste diagnose was. Een diagnose zoals autisme is zo zwaar als dat je er zelf hinder van ondervind.
Kenmerken zeggen mij helemaal niets.
Iemand met 1 kenmerk kan soms veel meer hinder ondervinden dan iemand met 5 kenmerken.

**Geplaatst**: 15-12-17 20:09

Geplaatst: 15-12-17 20:09

quera schreef:
Daarom vroeg ik wat je diagnose was
En aangezien jouw antwoord was dat jij vind dat dit bepaalde kenmerken zijn en jij er veel had wil dit nog niet zeggen dat dit de zwaarste diagnose was. Een diagnose zoals autisme is zo zwaar als dat je er zelf hinder van ondervind.
Kenmerken zeggen mij helemaal niets.
Iemand met 1 kenmerk kan soms veel meer hinder ondervinden dan iemand met 5 kenmerken.

Klopt helemaal toch pas ik ervoor mijn diagnose hier te plaatsen. Ivm mijn privé zal ik niet meer dan dit vermelden. Helaas je zult me moeten geloven op mijn woord. En zo niet geen probleem. Ik denk dat ik open genoeg ben om zaken te vertellen en uit te leggen. Als je mijn berichten goed gelezen had zou je zien dat ik zeer positief in het autisme ( zo wie zo in het leven, sterker uit mijn moeilijke periode van iedere dag in elkaar geslagen te worden dan mijn pesters zich voelen ( en ja ik zie hen nog regelmatig ). Zoals geschreven mijn kind zou niets kunnen en kijk ondertussen hoe hard hij en ik gewerkt hebben om hem zo te laten groeien. En vooral hij, want als hij niet gewild had hadden we dit niet bereikt.
Mijn autisme zie ik niet als zwaar, mijn diagnose zie ik niet als zwaar. De rol die ik moet spelen in de maatschappij wel. ( aanpassen aan de maatschappij is niet de juiste woordkeuze ).
Sterker nog. Ik heb na mijn autisme diagnose gestudeerd bij autisme centraal in België. Waarom die studie ? Simpel. Je krijgt de diagnose en er wordt bij verteld dat er voor volwassenen weinig tot geen hulp is. ( behalve lotgenotengroepen ). Dus ben ik gaan studeren over autisme. Heel simpel, alles wat ik leerde als zijnde afwijkend gedrag wist ik waar ik bij mezelf aan moest werken. Daarnaast kan ik anderen helpen door mijn studie. En ja ik heb er veel van geleerd.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 15-12-17 20:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-12-17 20:11

Geplaatst: 15-12-17 20:11

Dat is uiteraard je goed recht. Ik moet het ook niet weten.

Snapte je wel wat ik bedoelde met zwaarte?

**Geplaatst**: 15-12-17 20:21

Geplaatst: 15-12-17 20:21

quera schreef:
Dat is uiteraard je goed recht. Ik moet het ook niet weten.

Snapte je wel wat ik bedoelde met zwaarte?

Zwaarte gezien als hevigheid ?

**Geplaatst**: 15-12-17 20:24

Geplaatst: 15-12-17 20:24

Ja dat het een kenmerk door 2 mensen heel anders ervaren kan worden. Dat de ene het als heel zwaar kan ervaren en de ander het totaal niet als zwaar ervaart.

**Geplaatst**: 15-12-17 20:25

Geplaatst: 15-12-17 20:25

Anoniem schreef:
Prima jij hebt mijn diagnose gelezen en kunt oordelen. Of misschien miet je ervan uitgaan dat ik dit te horen heb gekregen van de deskundigen

Maar vertel jij bent misschien zo deskundig om ons te vertellen wat de zwaarste diagnose is. Weer een geheel nieuwe discussie, wat is zwaar of wat is niet zwaar.

Hoe zwaar je autisme (voor je) is, verschilt natuurlijk per persoon.
Maar het aantal afgevinkte kenmerken geeft inderdaad niet aan of je de 'zwaarste' vorm van autisme hebt of een wat mildere.
Althans, hier ook alle kenmerkjes op positief (voor de diagnose dan

), toch ervaar ik mijn vorm van autisme een stuk minder zwaar als die van het zoontje van een vriendinnetje van mij die zo snel overprikkeld raakt dat hij niet zonder koptelefoon in de klas kan zitten, niet naar kinderfeestjes gaat en helemaal van de rel raakt als er ook maar iets in hun dagelijkse routine anders gaat dan normaal.

**Geplaatst**: 15-12-17 20:34

Geplaatst: 15-12-17 20:34

quera schreef:
Ja dat het een kenmerk door 2 mensen heel anders ervaren kan worden. Dat de ene het als heel zwaar kan ervaren en de ander het totaal niet als zwaar ervaart.

Probleem hiervan is dat ik het niet als zwaar ervaar. Dit is mij gezegd door de diagnosesteller. Wat ik al zei mijn diagnose was voor mij een oplossing van alle problemen die ik ervaren heb voordien.
Dit heb ik iedere keer weer vermeld.
Het enige probleem wat ik nu nog heb is het niet mezelf mogen zijn. Dus een rol spelen. Het feit dat ik al drie keer een burn-out hierdoor gehad heb geeft aan dat dat eigenlijk onmogelijk is. Toch blijf ik het doen omdat ik anders niet geaccepteerd wordt. Dat is het enige zware. Met als gevolg dat ik nu tegen de grens van burn-out aanzit. Helaas is de kans hem terug te krijgen groter dan wanneer je hem niet gehad hebt.
En ja ik heb mijn leven aangepast, doe het rustiger aan op vele fronten.
Maar vind ik het moeilijk autisme te hebben nee.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 15-12-17 20:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-12-17 20:36

Geplaatst: 15-12-17 20:36

Sorry maar wat een slechte diagnosesteller

Zolang je het zelf niet als zwaar ervaart hoeft het niet zwaar te zijn.

Ik heb wel cliënten gehad met meerdere diagnoses. En dan dacht ik ook poeh... maar als ik de client dan zag bleek hij/zij het zelf soms niet zo te ervaren.

**Geplaatst**: 15-12-17 20:50

Geplaatst: 15-12-17 20:50

quera schreef:
Sorry maar wat een slechte diagnosesteller
Zolang je het zelf niet als zwaar ervaart hoeft het niet zwaar te zijn.

Ik heb wel cliënten gehad met meerdere diagnoses. En dan dacht ik ook poeh... maar als ik de client dan zag bleek hij/zij het zelf soms niet zo te ervaren.

En daar kan ik geheel in mee gaan.
Ondertussen genoeg over mij, het gaat om de topicstarter

**Geplaatst**: 15-12-17 20:52

Geplaatst: 15-12-17 20:52

Hihi ik zal je met rust laten

**Geplaatst**: 15-12-17 21:19

Geplaatst: 15-12-17 21:19

Anoniem schreef:
waxmeltsenzo schreef:
Ik vraag me ook af wat de zwaarste diagnose is? Als ik even naar mijn nichtje kijk. Die niet even in een rol kan kruipen. Die niet eens zelfstandig naar het toilet kan en ook nog eens een heel laag iq heeft. Dan denk ik dat de diagnose bij corrie toch mee valt.
Wees blij dat je de doelen hebt kunnen bereiken. Ook al heb je er hard voor moeten vechten. Een gezin en een eigen bedrijf dat lukt veel mensen zonder autisme niet eens.
Een rol moeten spelen. Ik neem aan dat er bedoeld wordt je aanpassen aan de maatschappij. Dat is overigens wat iedereen probeerd te doen. Alleen de een slaagt er beter in dan de ander.

Een zwakbegaafde zonder autisme ( voor de duidelijkheid laag iq ) kan ook veel minder zaken dan anderen zonder autisme. Dit is appels met peren vergelijken.

Het is idd appels met peren vergelijken. Maar dat is wat ik zie als zware vorm van autisme. En niet iemand die eigenlijk alles zelf kan.

Jij geeft aan dat je de zwaarste diagnose hebt gehad en ik snap nu dat je daarmee bedoeld dat je veel kenmerken van de lijst hebt.

Dat zegt alleen nog niets over de mate etc