Bokt.nl

Abacab schreef:

Ik zou het enorm waarderen wanneer je me zou toevertrouwen dat je bent gediagnosticeerd met ASS. Het geeft mij de kans om mijn verwachtingen tav jou bij te stellen zodat we een fijn contact kunnen hebben zonder misverstanden of escalaties.
Voor jou zal het contact met mij dus een stuk aangenamer zijn omdat ik rekening zal houden met jou.


Aan de andere kant zal ik voor mezelf emotioneel direct meer afstand van je nemen zodra ik merk dat ik een stukje emotionele wederkerigheid mis, of wanneer ik me emotioneel tekort gedaan voel door jou. Ik zal het je nooit verwijten. Maar ik zal ook direct gepaste afstand nemen van jou om te voorkomen dat ik zelf emotioneel gekwetst wordt. Mijn conclusie, is dat het niet mogelijk is een liefdevolle relatie op te bouwen met iemand met een ASS.

Ik heb heel erg veel ervaring met ASS. In mijn familie komt dit helaas veel voor. Ik weet als geen ander dat ASS een groot container begrip is en dat ieder individu anders is. Toch is er veel overeenkomst. Als doorgewinterd ervaringsdeskundige met de keerzijde van ASS heb ik misschien een iets andere opvatting dan veel mensen hier.

Als je benieuwd bent hoe andere mensen een intensieve omgang met mensen met ASS ervaren kun je eens kijken op de site van KAsper of Kindvanauti. Daar staan verhalen te lezen van mensen zonder ASS die zijn opgegroeid in gezinnen waarin ASS een grote rol speelde. Echt de moeite waard als je oprecht geinteresseerd bent in hoe het is om te leven met iemand met ASS.

Sizzle schreef:

Wij zijn laatst een beetje in de war gebracht.
Een familielid die zijn hele leven een vrij normaal leven leeft en hooguit wat aan de gevoelige kant is raakte in een burn-out.
Zijn therapeut vertelde hem vervolgens dat hij onder de huidige meest recente veranderingen een diagnose autistisch mee kon krijgen als hij wilde.
Toen stonden we toch met z'n allen wel een beetje vreemd te kijken.
Hij heeft het 'aanbod' afgeslagen en is inmiddels ook weer aan het werk.
Op dat moment dacht ik wel: wat betekend zo'n diagnose dan eigenlijk als je 5 jaar geleden onder dood normaal zou vallen nu spontaan autistisch zou zijn.

Lestrange01 schreef:

Abacab schreef:

Ik zou het enorm waarderen wanneer je me zou toevertrouwen dat je bent gediagnosticeerd met ASS. Het geeft mij de kans om mijn verwachtingen tav jou bij te stellen zodat we een fijn contact kunnen hebben zonder misverstanden of escalaties.
Voor jou zal het contact met mij dus een stuk aangenamer zijn omdat ik rekening zal houden met jou.


Aan de andere kant zal ik voor mezelf emotioneel direct meer afstand van je nemen zodra ik merk dat ik een stukje emotionele wederkerigheid mis, of wanneer ik me emotioneel tekort gedaan voel door jou. Ik zal het je nooit verwijten. Maar ik zal ook direct gepaste afstand nemen van jou om te voorkomen dat ik zelf emotioneel gekwetst wordt. Mijn conclusie, is dat het niet mogelijk is een liefdevolle relatie op te bouwen met iemand met een ASS.

Ik heb heel erg veel ervaring met ASS. In mijn familie komt dit helaas veel voor. Ik weet als geen ander dat ASS een groot container begrip is en dat ieder individu anders is. Toch is er veel overeenkomst. Als doorgewinterd ervaringsdeskundige met de keerzijde van ASS heb ik misschien een iets andere opvatting dan veel mensen hier.

Als je benieuwd bent hoe andere mensen een intensieve omgang met mensen met ASS ervaren kun je eens kijken op de site van KAsper of Kindvanauti. Daar staan verhalen te lezen van mensen zonder ASS die zijn opgegroeid in gezinnen waarin ASS een grote rol speelde. Echt de moeite waard als je oprecht geinteresseerd bent in hoe het is om te leven met iemand met ASS.

Dat doet pijn

Lante schreef:

is het ook mogelijk de postsvan Abacab als het ware even vanaf een afstand te bekijken?
Misschien dat je dan kunt beslissen of je er wat aan hebt of helemaal niet. Meer hoef je er niet mee toch?

Mooie post Theadora99, mag ook gezegd worden.

Citaat:

"ik heb in mijn leven heel veel affectie gemist van de mensen met ASS in mijn leven. Hoe lopen jullie daar tegenaan? Ik heb wel gemerkt dat het best wel een groot probleem is, ook als ik met anderen mensen spreek/over lees op deze en die websites."

Qerty schreef:

Toch denk ik dat je hier verkeerd bent voorgelicht of er sprake is van een verouderde definitie.
Mijn hoofd draait op volle toeren, juist omdat ik alles aanvoel en alles ongefilterd binnenkomt.
En dat is ook een belangrijk aspect geweest waardoor bij mij de diagnose gesteld is.

Abacab schreef:

Tijdens een van mijn eerste familiesessies over ASS vertelde de coach ons dat er een aantal zaken typerend zijn voor ASS een daarvan is het moeilijker kunnen aanvoelen van anderen. Shiloh beschreef dat eerder heel mooi. Soms draait het hoofd op volle toeren waardoor er geen ruimte meer is om de signalen van de ander op te pikken. Dat is geen keuze, er is geen opzet en het is behoorlijk belastend voor de persoon die dat zelf ondergaat. Dat is wel een kenmerk dat geldt voor alle mensen met ASS, het definieert de diagnose.

Laurora schreef:

Vasthouden aan je eigen waarheid, niet de andere kant willen zien, je niet in kunnen leven in de leefwereld van anderen, door blijven gaan op details, generaliseren....
En dan zijn wíj de autisten?
En reageren vanuit respect? Nou dan heb ik toch iets gemist, ik lees namelijk geen greintje respect naar autisten toe. Alleen maar veroordeling die voortkomt uit een hele heftige situatie en een diepe pijn, die verder geen klap met ASS in het algemeen te maken heeft.
Ik ken niemand die zoveel problemen heeft met ASS-ers kwa wederkerigheid en affectie als jij. Dat dat in jouw situatie zo is, is zwaar poedersuiker. Maar dat betekent nogmaal, NIET dat álle ASS-ers zo zijn. En geloof me, er zitten genoeg ASS-ers en mensen die daar mee om moeten gaan in mijn omgeving om dat 100% zeker te weten.

En nu kap ik ermee, want je weigert simpelweg in te zien dat jouw waarheid, die ook zeker verschrikkelijk is, niet de ENIGE waarheid is.

miramii schreef:

Tsja, dat is natuurlijk oorzaak en gevolg. De eisen liggen hoger, dus meer mensen vallen ‘buiten de boot’ of vallen op bij wijze van spreken. Neemt echter niet weg dat de diagnose ‘autisme’ voor mij daardoor minder duidelijk is. Uiteraard is het anders wanneer je iemand al kent en het dan hoort.. maar als ik het in mijn werk hoor, is het niet altijd duidelijk of ik met iemand te maken krijg die prima meekomt in de maatschappij of iemand die veel begeleiding nodig heeft. Dat maakt het voor mij dus wel lastig en maakt ook dat ik geen duidelijk beeld heb als ik hoor dat iemand autisme heeft (ofwel, dat is dus mijn persoonlijke antwoord op de vraag )

Daar moet ik overigens wel bij vermelden dat ik van mening ben dat iemand zichzelf moet kunnen zijn, ongeacht wat hij voor diagnoses heeft. In mijn opinie ‘bewijst’ iemand zich dan juist door zijn houding en gedrag. Als diegene laat zien open te staan en zijn best te doen, ga ik anders met hem om dan wanneer hij dat niet doet. Ik vind dat persoonlijk juist heel zichtbaar, wanneer iemand ‘gewoon een schoft is’ of wanneer iemand iets niet goed begrepen/niet door heeft.

waxmeltsenzo schreef:

Shiloh schreef:

Was dat maar zo. Dan waren "wij" de "normalen"

Daarom dat ik ook zet lijkt.
Omdat je het zo vaak hoort.
Vroeger werd er pas over autisme gesproken als iemand aardig beperkt was. Dan had je ook nog moeilijk opvoedbare daar zijn inmiddels ook al jaren andere termen als add en adhd etc voor. Voor alles is wel een naam en veel is weer een zusje of broertje van autisme en veel valt ook binnen dat spectrum. Maar het woord autisme wordt nog altijd gezien als iets raars. Terwijl als iemand zegt dat hij of zij add of borderline heeft of een andere vorm wordt er vaak al anders tegenaan gekeken. Autisme is zo ongelofelijk breed en er zijn echt veel mensen met iets in dat spectrum. Ook mensen die juist hoog opgeleid zijn en wel degelijk op hun werk goed presteren. We leven in een wereld waar kennelijk overal een label op moet.

waxmeltsenzo schreef:

Maar waar lees jij dat dat niet mag?
Het is goed dat er hulp is. En dat mensen hulp kunnen krijgen.
Het is alleen zo jammer dat het nog altijd op één grote hoop gegooid wordt.

waxmeltsenzo schreef:

Begrijp mijn berichten niet verkeerd aub. Ik heb niks tegen diagnoses. Maar tegen de grote ouderwetse hoop.

Shiloh schreef:

Kahawa schreef:

Het onderscheid tussen verschillende vormen was juist ouderwets

En juist de nieuwe 'grote hoop' heeft volgens mij tot voornaamste doel om meer individueel maatwerk aan te moedigen en niet dat er - even gechargeerd - een soort standaard behandelprotocol wordt gevolgd dat het beste bij dat sublabel(bijv. PDD-NOS) zou passen.

Precies. Maar ik snap wel dat het daardoor voor "buitenstaanders" verwarrender is geworden.

Maar nogmaals, vraag het gewoon!
Als je weet wat grofweg de meeste voorkomende kenmerken zijn, en je twijfelt of je dat wel of niet herkent bij die persoon, vraag het.
Ik denk dat er geen enkele autist is die daar verkeerd op zou reageren.

little_birdy schreef:

Je praat geen andere taal .
Mensen pakken het te persoonlijk op waardoor een gezonde discussie over dit onderwerp heel moeilijk word.