Pff... Ik ben op dit moment voor het eerst op vakantie sinds mijn vader er niet meer is.
Ik vond het al heel raar om niet bij hem langs te gaan voor vertrek. We deden dat altijd heel bewust (5 jaar), omdat we wisten dat het zomaar over kon zijn. Wel 'afscheid' genomen van mijn ma, maar die kwam bij ons langs, iets wat ook nooit gebeurde.
Ik dacht toen nog: t is gek, maar wel OK. alleen even wennen. Nu we bijna een week weg zijn, was ik gisteren echt een beetje ongemakkelijk. Voelde me gespannen en zenuwachtig en ik denk een beetje heimwee-ig (heb dat nog nooit gehad).
Blijkbaar heeft t dan toch meer impact dan dat ik dacht. We hebben vandaag een kaarsje gehaald en gebrand en dat doet me wel goed.