Allereerst heel veel sterkte!

Ik ben bijna 2 jaar terug mijn vader verloren. Ook op ongeveer 2 maanden tijd en achteraf gezien heb ik alles verkeerd gedaan.
Ik heb me toen sterk gehouden met de gedachte we hebben nog wel tijd. Dit had ik dus niet.
Ik was er niet bij toen hij stierf, maar dat had ik wel kunnen zijn. Ik zat thuis achter mijn studieboeken want de dag erop had ik examens.

Ik heb na zijn dood anderhalve week thuis gezeten en ben toen direct op stage vertrokken. Sinds die dag heb ik bijna een jaar lang geen moment meer stil gestaan. Blijven werken, bezig blijven en sterk blijven.

Achteraf gezien, allemaal verkeerd.

Ik vind het heel goed dat je luistert naar jezelf! Als je voelt dat het graf niet jullie plaats is, is dat zo.
Ik ga ook bijna nooit naar het graf. Omdat de herinneringen niet daar liggen, wel ergens anders.

Er is geen precieze manier van rouwen, maar ik hebbwel ondervonden dat je voor jezelf de verkeerde keuze kan maken.