relatieproblemen: ik worstel met mezelf...

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 

Dannon

Berichten: 389
Geregistreerd: 12-07-13
Woonplaats: Julianadorp (bij Den Helder)

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-07-15 16:21

Praktijkervaring; mijn vrouw destijds leek hetzelfde probleem te hebben. En besloot dus dat ze het ging uitzoeken door bij haar vriend te gaan zitten en met hem te praten (niet met mij). Ik heb haar laten gaan. Ik hoop serieus dat ze gelukkig is zo maar die ziet dus ook de kids weinig (zitten bij mij de meeste tijd), gestopt met de paarden en huisdieren (nieuwe vriend is allergisch).

Ik was ook trots op dat de kids geen scheiding mee hoefden te maken... tot het gebeurde dus. Maar, nu een aardige tijd verder, lijken de kids het goed te trekken (kernpunt van mijn antwoord ;) ) Ik hou altijd nog een slag om de arm, ze waren 4 en 1, wie weet wat er nog komt, maar bij een scheiding zonder ruzie kan dat wel goed komen.

Ik heb het gevoel dat je man doet wat ik ook gedaan heb; haar laten kiezen, haar keuze accepteren en rust voor de kinderen houden. Dat kan voor de kids dus goedkomen. Maar voorspelt wel dat hij mogelijk denkt war ik toen ook dacht; dat zodra je bij de ander zit, het al een gelopen race is.

Enige tip echter, wederom uit de praktijk; blijf niet hangen in het gevoel van wat je achterlaat aan goed leven, maar ga vol voor de keuze die je maakt. Fijner voor iedereen ;) (Ik krijg af en toe nog de "maar jij hebt paarden" "jij hebt dat huis". Ja... dan had je moeten blijven toch? :') )


Dannon

Berichten: 389
Geregistreerd: 12-07-13
Woonplaats: Julianadorp (bij Den Helder)

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-07-15 22:44

janderegelaa schreef:
Ragdollcat schreef:
Je moet niet denken dat alles vanzelf gaat, je moet ook zelf tijd en moeite in je eigen man steken en niet in een ander vent.

Geloof me, verliefdheid gaat over en dan gaat het over in vriendschap en houden van en je mag in je handen knijpen met zulke fijne man. Alleen jij ziet dat niet en kijkt enkel naar de ander, maar je zult van een koude kermis terugkomen, want je ergert je nu al aan de andere man........dat wordt niks.

Als jij niet oppast........zo andere 10 vrouwen voor hem hoor in jouw plaats die hem wel echt waardeerd.

Janderegelaa@, vind je het gek? als TS niet de moeite neemt voor haar man te gaan vechten dan zou ik ook geen moeite doen om die N. op zijn bek te gaan slaan. Nergens voor nodig, want het is zijn vrouw die zover heeft laten komen én hij gaf er toestemming voor, dat is toch anders.

Beetje revanche moet er wel zijn vind ik;-)


Mwoah. Soms is dat gewoon absoluut de moeite niet waard. Je kan ook veel voldoening halen uit van een comfortabel afstandje het treinwrak zien ontvouwen. O:)

Dannon

Berichten: 389
Geregistreerd: 12-07-13
Woonplaats: Julianadorp (bij Den Helder)

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-15 10:37

saddledancer schreef:
Wat ik vooral een rare opmerking vond was 'ik kan niet naar familie, want ik wil de kids hun Vader niet ontzeggen'. Ho even. JIJ bent toch degene die 'wegloopt' ? Waarom moet jij Dan de kinderen mee?
en Dan heb ik het nog niet eens er over dat je er dus blijkbaar problemen mee hebt Om de kids hun Vader Te ontzeggen, maar je man gewoon zijn kinderen 'afnemen' zou je dus als ik het zo lees geen problemen mee hebben? Wat een akelige instelling is dat zeg, bah.


Tja, daar zou ik dus niet al te vast in gaan zitten. Want zodra er eentje weggaat, is het toch een lose-lose.

Ook als de moeder zelf weggaat en de kids bij de vader laat, voelt dat niet goed. Niet voor de kids (die missen sowieso degene die weg is, of dat nu papa of mama is), maar ook als vader heb je dan gemengde gevoelens hoor; hoe kan je nou weg bij je eigen kinderen? xD (Weet ook niet wat de oplossing dan wel is)


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GoogleAdsense, Mrskiwi, QuintyKelly, wisja, YandexBot en 32 bezoekers