Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-15 16:50

relatieproblemen: ik worstel met mezelf...

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-15 16:50

Allereerst is dit een goedgekeurd SA. Mocht je mij herkennen, stuur me aub een PB.

Nooit gedacht dat ik ooit zo’n topic zou openen… De afgelopen weken is mijn leven heel erg overhoop gegooid en eigenlijk weet ik niet goed hoe nu verder. Niemand zal me een antwoord kunnen geven, dat zal ik voor mezelf moeten uitzoeken. Maar misschien zitten hier wel mensen die ervaringen hebben die ze willen delen.

Ik ben al heel wat jaartjes getrouwd met mijn man S. Onze relatie is met ups en downs gegaan, maar eigenlijk zijn we er altijd wel uitgekomen. Inmiddels hebben we samen 2 jonge kinderen, sinds een paar jaar een koophuisje wat langzaamaan echt ons plekje begint te worden. Wat paarden aan huis lopen, wat honden en andere huisdieren. S een goedbetaalde baan, ik een kleinschalig eigen bedrijf en verder ben ik gewoon lekker thuis bij de kids.

Zoals het er voor de buitenwereld uitziet een perfect huwelijk. En ik ben ook zeker verwend omdat ik niet echt hoef te werken en gewoon lekker thuis kan zijn bij de kids. En toch was/ben ik niet gelukkig. Een paar weken geleden heb ik echt een dagje helemaal voor mezelf gepakt en ben ik een dag met een goede vriend (N) mee geweest. Ik had een dag geen zorgen voor alles wat er thuis moest gebeuren, maar gewoon lekker een dagje helemaal niks aan mijn hoofd. Die dag heeft me echt goed gedaan. Ik zat lekker in mijn vel, voelde dat ik er energie van kreeg en heb gewoon echt genoten. Die dag heeft ook meteen mijn ogen geopend. Ben ik wel gelukkig hoe het nu gaat, wie ik nu ben en hoe ik in het leven sta. Ik heb na deze dag hier verschillende gesprekken over gevoerd met N. N en ik zijn gewoon precies hetzelfde in voelen, denken en zijn, dus het was voor mij makkelijker om deze gevoelens met N te delen dan met mijn man, die dat gewoon minder goed snapt.

Gaande weg toch ook steeds meer aan S verteld, maar die worstelde op dat moment met wat eigen problemen, waardoor er alleen maar discussies en ruzies kwamen en we niet meer echt normaal met elkaar konden om gaan. Ik begon te vluchten voor de discussies thuis (ik kan erg slecht tegen ruzie) en kreeg dan een luisterend oor bij N.

Misschien dat jullie wel kunnen raden wat er nu gaat komen. Heel langzaamaan begon ik gevoelens te krijgen voor N en N voor mij. Ondanks dat we beide hebben gezegd dat dat nooit zou gebeuren en het ook eigenlijk allebei niet wilde in deze setting. We hebben een paar keer gezoend en ik probeerde zo veel mogelijk bij hem te zijn. Ik voelde me net weer een verliefde puber.

Mijn man weet dat er wat gevoelens zijn, heeft het er moeilijk mee gehad, maar heeft nu zo iets van als je met hem gelukkiger bent dan met mij, dan moet je maar gaan.
Het is op het moment zelfs zo dat mijn man heeft geregeld dat ik ’s nachts bij N slaap. Zodat wij minder discussie en ruzie hebben en ik voorzichtig kan kijken of de gevoelens voor N genoeg zijn voor een relatie. Beetje rare situatie, maar goed, is in goed overleg gegaan en was op dat moment eigenlijk het beste voor de situatie.

Sinds ik de nachten niet thuis ben en overdag wel gaat het tussen mijn man en mij eigenlijk heel erg goed. We praten weer in plaats van dat we ruzie maken. En we doen af en toe ook weer samen wat kleine activiteiten zonder ruzie te maken. Ik mis de verliefde gevoelens, maar ik het is niet meer zo dat ik me niet op mijn gemak bij hem in de buurt (wat ik aan het begin van de ruzies wel gehad heb).

En dan N. De gevoelens zijn aardig gegroeid. Ik kan het goed met hem vinden. Hij geeft me kansen die ik misschien nooit meer ga krijgen. Snapt me op intuïtief gebied. Haalt me af en toe uit mijn comfortzone, waardoor ik eigenlijk de afgelopen weken echt hele gave dingen heb gedaan. Maar ik heb ook al gemerkt dat er nu al dingen zijn waar ik me heel erg aan stoor bij hem. En ook hetzelfde karakter zorgt er soms voor dat het tussen ons kan botsen.

Mijn hele leventje zoals ik het voor me zag is weg. Alles waar ik trots op was is langzaamaan aan het afbrokkelen. Ik was er trots op dat onze kinderen niet uit een gescheiden gezin kwamen, ik was trots op wat we hier in ons huisje hebben opgebouwd, ik was trots op alles wat ik in mijn korte leventje al allemaal voor elkaar heb gekregen. En nu dreig ik langzaam alles kwijt te raken. Mijn kinderen kunnen niet opgroeien in een gezin waar pappa en mamma nog samen zijn. Ik heb het geld niet om het huis te kunnen houden, dus ik zal andere woonruimte moeten vinden. Hier in de buurt mag je in huurhuizen nergens huisdieren meenemen, dus die moet ik dan ook achterlaten. Bij N intrekken is een optie. Maar ik merk gewoon dat hij een paar jaar alleen is geweest, dus er zijn heel wat dingetjes waar ik me nu al aan stoor.

Ik merk gewoon dat door de manier waarop ik nu tijdelijk woon ik de dingen thuis ook begin te missen. Gewoon doodsimpel 's avonds de kids in bed leggen kan niet op het moment, het laatste rondje met de honden lopen, voor het slapen gaan nog even de stal in om mijn paard een knuffel te geven. Dingen die anders heel normaal waren. Nu begin ik ze echt te missen.

Een paar weken geleden was ik er van overtuigd dat ik weg wilde van mijn man. Weg van de ruzies en de eeuwige discussie (die hebben we namelijk regelmatig, ook al voordat dit alles ging spelen). Van de ene kant mis ik mijn oude leventje, van de andere kant ben ik blij met de kansen en de dingen die ik doe in mijn 'nieuwe' leventje. Sinds een paar dagen is er de twijfel. Doe ik er wel goed aan alles achter me te laten en opnieuw te beginnen? Is dit echt wat ik wil? Vind ik dan wel het geluk wat ik zoek?

Het doel van dit topic is niet dat ik vraag wat ik moet doen, maar gewoon mijn verhaal een keer kwijt kunnen en misschien ervaringen van anderen horen. Bedankt voor het lezen van mijn verhaal, mochten er dingen niet duidelijk zijn stel gerust vragen.

**Geplaatst**: 06-07-15 16:56

Geplaatst: 06-07-15 16:56

Het gras lijkt nu misschien groener aan de overkant, maar besef wel goed wat je achterlaat.
Natuurlijk moet je ook deels voor jezelf kiezen, doen wat jou gelukkig maakt.
Maar maakt dat wat alleen jou gelukkig maakt, je kinderen ook gelukkig?
Ik vind het knap van je man dat hij je zo vrij laat om je gevoelens te laten uitzoeken.
Dat geeft waarschijnlijk ook wel aan dat hij openstaat om deze dingen met jou te doen, of misschien te werken aan jullie geluk als gezin.

**Geplaatst**: 06-07-15 16:57

Geplaatst: 06-07-15 16:57

In het ene gedeelte van het topic krijg ik de indruk dat je al een keuze hebt gemaakt... Namelijk N. en niet je man... of in elk geval niet verder met dit leventje...

In het andere gedeelte geef je juist aan het "oude" leventje ook wel fijn te vinden en eigenlijk ook niet achter wilt laten.

Mijn advies? probeer samen met je man een relatietherapeut, kijk of dit nog helemaal oke kan worden en jullie elkaar beter kunnen gaan begrijpen. 1. dit maakt jou keuze makkelijker 2. het is beter voor je kids ( in de hoop dat jullie bij elkaar blijven) 3. je maakt alles duidelijker.

Daarbij, heel bot.. maar dump de kids ff ergens een weekend en ga samen met je man een romantisch weekendje weg waarin je veel met elkaar kan praten en geen stress hebt.

**Geplaatst**: 06-07-15 16:57

Geplaatst: 06-07-15 16:57

Ik heb er geen ervaring mee, maar hoe zouden jij en je man tegen een open relatie aan kijken?
Zelf moet ik er niet aan denken en zou het ook niet kunnen.

Maar het zou mogelijk zijn om van meer mensen te houden.

**Geplaatst**: 06-07-15 17:01

Geplaatst: 06-07-15 17:01

Moeilijke situatie, maar om er maar eens een cliché in te gooien: Geluk vind je in jezelf en niet in een externe situatie. Hoezeer het nu lijkt alsof alles met N beter zal zijn, eigenlijk is dat (bijna) nooit zo. Relaties zijn hard werk en als je altijd bij elkaar bent word je nu eenmaal slachtoffer van sleur. N is nnieuw en spannend, heeft niet alle sleurdingen om zich heen dus nu ga je hem en die situatie idealiseren. Maar als je voor hem kiest zul je over een paar jaar weer in deze situatie zitten. Pas als je hebt geleerd om gelukkig in en met jezelf te zijn zal je hele leven zo goed worden als jij wilt.
Als je begrijpt wat ik bedoel

In ieder geval heel veel sterkte

**Geplaatst**: 06-07-15 17:03

Geplaatst: 06-07-15 17:03

Dit klinkt niet als blijven uit liefde maar blijven voor materiele zaken (huis, paarden). Wees kritisch naar jezelf zou ik zeggen. Zo te lezen moer je je man koesteren. Hij gunt je zelfs een 2e vriend. Ts open je ogen, voor je het weet is het te laat.

Laatst bijgewerkt door piezze op 06-07-15 17:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-07-15 17:05

Geplaatst: 06-07-15 17:05

Moeilijk hoor. Dat 'gewone' is in tijden van problemen zo gewenst, maar als alles goed gaat wordt het ineens saai. Overigens zijn kinderen nooit saai

Ik vind jouw man trouwens wel geweldig dat hij zo reageerde op jouw wensen en problemen. Dat is echt bijzonder. Ik weet niet waar de problemen liggen, maar vaak helpt echt praten goed, en als jouw man, zoals veel mannen, emoties slecht kan uiten is schrijven (mailen) ook een optie. Als hij jou deze kans heeft gegeven, denk ik dat je bij hem ook echt wel voor andere kansen terecht kunt. Misschien is over die discussies wel iets af te spreken... of therapie...

Misschien zou je met je man in een twee onder een kap huis kunnen wonen, waarvan de kinderkamermuur is doorgebroken...

**Geplaatst**: 06-07-15 17:09

Geplaatst: 06-07-15 17:09

Jilletje schreef:
Ik heb er geen ervaring mee, maar hoe zouden jij en je man tegen een open relatie aan kijken?
Zelf moet ik er niet aan denken en zou het ook niet kunnen.

Maar het zou mogelijk zijn om van meer mensen te houden.

Mijn idee.

**Geplaatst**: 06-07-15 17:09

Geplaatst: 06-07-15 17:09

Ik denk dat het probleem en de oplossing echt bij jezelf ligt en niet bij een (andere) partner.

Jij hebt je leven in een sleur laten glijden en niet goed voor jezelf en je relatie gezorgd.
Soms is het nodig om uitjes te regelen en tijd voor jezelf te nemen, dat heb je blijkbaar niet (genoeg) gedaan.
Zoals hierboven, geluk vind je in jezelf, niet bij een ander.

**Geplaatst**: 06-07-15 17:11

Geplaatst: 06-07-15 17:11

Het gras bij de buurman is altijd groener. Je bent het je kinderen én jezelf verplicht alles geprobeerd te hebben met je man. Hij is dat trouwens ook..
Dus N. de deur uit en met hem gaan praten, zoek er hulp bij van een professional die samen met jullie kan kijken of er nog wat is tussen jullie en wat dat dan is en hoe jullie het kunnen gebruiken om de relatie weer op de rit te krijgen.

Door de houding van jouw man 'ga daar maar slapen om te kijken wat voor gevoelens je hebt' heb ik een beetje het idee dat hij misschien ook wel alleen verder wil (zo deed mijn ex dat tig jaar geleden ook, ik heb nooit begrepen dat hij nooit voor mij/ons heeft willen werken) maar goed, dat kan altijd nog.

En als je opnieuw wilt beginnen, begin dan echt opnieuw. Niet meteen weer gaan samenwonen en op een ander leunen, maar je eigen boontjes gaan doppen en het zélf doen. Helemaal omdat je kinderen hebt, wat denk je dat je die aandoet door hun vader direct in te ruilen voor een andere man?

**Geplaatst**: 06-07-15 17:17

Geplaatst: 06-07-15 17:17

Natuurlijk is het bij de andere man leuker, jij hebt daar geen verplichtingen. Je hoeft daar niets en je kan aleen de leuke dingen doen zonder verantwoordelijkheid. Maar ook in deze relatie zullen verantwoordelijk heden komen en dingen die moeten. Rekeningen die hetaalt moeten worden, vuilnis bakken die buiten gezet moeten worden.

ik zou je huidige leven niet weggooien.

**Geplaatst**: 06-07-15 17:19

Geplaatst: 06-07-15 17:19

sneeuwpop schreef:
Ik denk dat het probleem en de oplossing echt bij jezelf ligt en niet bij een (andere) partner.

Jij hebt je leven in een sleur laten glijden en niet goed voor jezelf en je relatie gezorgd.
Soms is het nodig om uitjes te regelen en tijd voor jezelf te nemen, dat heb je blijkbaar niet (genoeg) gedaan.
Zoals hierboven, geluk vind je in jezelf, niet bij een ander.

Helemaal mee eens eigenlijk.

Verder hoop ik echt dat je je niet te zeer laat verblinden door de romantiek en de spanning in deze nieuwe relatie met N., want het is gewoon omdat je niet helemaal happy was met je man dat je verliefd kon worden op een ander.

Kiezen voor geluk betekent in dit geval niet zozeer kiezen voor een ander... misschien schuilt het geluk juist wel in het leven dat je had, met je man en je kinderen, maar vind je het gewoon niet meer.

2 jonge kinderen, honden, paarden, je man een drukke baan,... het zijn allemaal factoren die je relatie extra onder druk zetten. Het is altijd makkelijk om dan op een ander verliefd te worden, maar is het een goede oplossing?

Vraag jezelf eens af wat je nou écht van je man vindt. En dan echt als persoon op zich, los van alle materiële zaken die hij je kan bieden. Was / is hij degene met wie je de rest van je dagen wil slijten, ondanks dat het veel werk aan de relatie zou vergen? Of heb je het gevoel dat jullie elkaar niet zo veel meer te bieden hebben?

**Geplaatst**: 06-07-15 17:21

Geplaatst: 06-07-15 17:21

Praktijkervaring; mijn vrouw destijds leek hetzelfde probleem te hebben. En besloot dus dat ze het ging uitzoeken door bij haar vriend te gaan zitten en met hem te praten (niet met mij). Ik heb haar laten gaan. Ik hoop serieus dat ze gelukkig is zo maar die ziet dus ook de kids weinig (zitten bij mij de meeste tijd), gestopt met de paarden en huisdieren (nieuwe vriend is allergisch).

Ik was ook trots op dat de kids geen scheiding mee hoefden te maken... tot het gebeurde dus. Maar, nu een aardige tijd verder, lijken de kids het goed te trekken (kernpunt van mijn antwoord

) Ik hou altijd nog een slag om de arm, ze waren 4 en 1, wie weet wat er nog komt, maar bij een scheiding zonder ruzie kan dat wel goed komen.

Ik heb het gevoel dat je man doet wat ik ook gedaan heb; haar laten kiezen, haar keuze accepteren en rust voor de kinderen houden. Dat kan voor de kids dus goedkomen. Maar voorspelt wel dat hij mogelijk denkt war ik toen ook dacht; dat zodra je bij de ander zit, het al een gelopen race is.

Enige tip echter, wederom uit de praktijk; blijf niet hangen in het gevoel van wat je achterlaat aan goed leven, maar ga vol voor de keuze die je maakt. Fijner voor iedereen

(Ik krijg af en toe nog de "maar jij hebt paarden" "jij hebt dat huis". Ja... dan had je moeten blijven toch? :')

)

**Geplaatst**: 06-07-15 17:22

Geplaatst: 06-07-15 17:22

piezze schreef:
Zo te lezen moer je je man koesteren. Hij gunt je zelfs een 2e vriend. Ts open je ogen, voor je het weet is het te laat.

Mooi gezegd, dit is precies wat ik dacht toen ik je openingspost las.
Daarnaast ben ik heb met Dreamybol eens dat je voor je kinderen echt alles geprobeerd moet hebben met je man.

Ik zou het leven wat je hebt niet zomaar opgeven.

Is het geen optie om je contact met N. voorlopig even helemaal te verbreken?
Als je gevoelens voor hem weggaan is er misschien weer ruimte voor de liefde voor je man?

Succes in ieder geval!

**Geplaatst**: 06-07-15 17:28

Geplaatst: 06-07-15 17:28

Ik hoor in je verhaal alleen het materiële wat je man je heeft gebracht en hoor niets van het mentale deel. Wie was de man die je trouwde en met wie je besloot kinderen te krijgen. Is je man zo verandert?is er een sleur in jullie huwelijk gekomen?

Vind het knap van je man om er open voor te staan dat je s nachts bij n bent( waarvan je nu ook wel weet dat dat niet gaat werken, wat je aandacht geeft groeit, in eerste instantie waren dat de goede gesprekken, de positieve gesprekken, de gevoelens van liefde maar nu ook de irritatiepunten) herken je dit patroon ook naar je man toe? Probeer over de irritatie puntenbespreekbaar te maken maar zoek vooral de positieve kanten van hem op. Die zijn er zeker al zijn ze nu waarschijnlijk niet zo zichtbaar omdat ze overschaduwd worden door de negatieve.
Het eerste punt is al dat hij je s nachts bij de ander laat slapen. Dat zal hem vast niet in de koude kleren gaan zitten en toch geeft hij jou de vrijheid daarin. Waardeer hem hierom, het is uiteindelijk een blijk van liefde voor jou!
Ik hoop echt dat jullie eruit komen!

**Geplaatst**: 06-07-15 17:29

Geplaatst: 06-07-15 17:29

Wat fijn dat je rustig de tijd kan nemen om alles op een rijtje te zetten. Dat heb je ook echt nodig denk ik als ik je verhaal zo lees, je zit nu met heel veel tegenstrijdigheden.

Wat wil je man eigenlijk? Is hij zelf ook beginnen nadenken door alles wat er gebeurd is? Of is het helemaal uit liefde voor jou dat hij je die vrijheid gunt? Ik vind het wel ontzettend mooi van hem, je in zo'n crisissituatie bij de man laten slapen waar je gevoelens voor hebt. Maar blijkbaar kent hij je wel, want je voelt je weer op je gemak bij hem.

Je moet ook steeds in je achterhoofd houden dat je je gevoelens t.o.v. N en S niet met elkaar mag vergelijken. Je bent duidelijk verliefd op N, en dat is een geweldig gevoel. Je gaat ervan zweven en wil het liefst van al voor altijd verliefd blijven. De gevoelens die je hebt t.o.v. S zijn waarschijnlijk minder aanwezig of duidelijk, zeker door de discussies en ruzies die nog vers in je geheugen zitten. Ik vind het wel heel sterk van je dat je alles toch nog op een rationele manier kan benaderen. Zo zeg je zelf dat N ook een paar dingen heeft waar je je kan aan storen. Probeer die dingen niet te vergeten in een verliefde bui

Ik zou niet te snel een beslissing nemen in jouw plaats. Veel succes ermee in ieder geval!

**Geplaatst**: 06-07-15 17:34

Geplaatst: 06-07-15 17:34

In het begin van je OP dacht ik nog: wellicht is het een idee om vaker een dagje voor jezelf te plannen. Toen ik later las dat je al "iets" met een ander hebt, begon er wat wrevel bij mij te ontstaan. Wellicht omdat er bij ons thuis een uitdrukkelijke overeenkomst is dat je eerst thuis je bord leeg eet voordat je aan een ander bord begint. En als je je eten niet meer lust, zul je dat eerst moeten melden. Nu snap ik wel dat je niet op een advies zit te wachten, maar liever ervaringen wil horen. In je leven wordt je meerdere keren verliefd, maar dat is slechts een tijdelijk gevoel. Het echte houden van is een diepgaander iets. Soms is het even wat minder sterk aanwezig, maar het kan wel weer opbloeien. Een relatie/huwelijk is een investering waar je je hele leven allebei hard aan moet werken. Je bent er als de ander even in een dip zit en een enkele keer zit je samen in een dip, maar probeer dan in ieder geval begrip voor elkaar te hebben. Er was een moment dat je ook verliefd was op je partner en dat moment ging over naar houden van. Probeer voor jezelf dat moment weer terug te halen. Probeer ook wat meer tijd voor elkaar te maken. De ene keer een dagje voor jouzelf, de andere keer een dagje voor hemzelf en weer een andere keer een dagje voor jullie samen. En doe vooral iets wat niet direct voor de hand ligt. Je beseft pas wat je mist, als het er niet meer is. Daarom geef ik je ongevraagd toch advies: ga niet nóg verder met die andere man, maar probeer weer het mooie in je eigen partner te zien. Hij werkt hard op zijn manier en jij op de jouwe, maar uiteindelijk moeten jullie het samen doen.

**Geplaatst**: 06-07-15 17:41

Re: relatieproblemen: ik worstel met mezelf...

Geplaatst: 06-07-15 17:41

N is nu heel leuk, want dat is nieuw, dat is het verliefde gevoel, dat zijn nieuwe prikkels en stimulaties. Is dat ook nog zo wanneer je straks 5, 10, 15 jaar met hem bent, of gaat je dan hetzelfde gebeuren? Ga je dan weer vluchten en wegrennen als het moeilijk gaat? Je bent niet gelukkig met jezelf, dus je voelt geen geluk in jezelf. En je hebt een ander gezocht om dat mee op te vullen, en dat doet hij, een tijdje, tot hij dat niet meer kan, tot hij niet meer genoeg is. En dan gebeurt het weer met een ander.

Geluk moet je in jezelf vinden, zelf liefde moet je in jezelf vinden, dat kan en vindt je nooit in een ander, ook al lijkt dat tijdelijk zo.

Mijn advies? Probeer het eerst te repareren met je man. Relatie therapie, echte tijd voor jullie zelf, zonder kinderen en ook met kinderen. Want meid, je weet pas wat je weggooit als het er niet meer is. En het allerbelangrijkste misschien nog wel, therapie voor jezelf. Als je zulke gevoelens van onvrede hebt met jezelf, moet je die eerst oplossen.

**Geplaatst**: 06-07-15 18:29

Re: relatieproblemen: ik worstel met mezelf...

Geplaatst: 06-07-15 18:29

Ga weer genieten van je man. Ga samen leuke dingen doen.
Toch zonde om dit te laten gaan voor iemand waar het waarschijnlijk niet mee gaat lukken.

**Geplaatst**: 06-07-15 18:37

Geplaatst: 06-07-15 18:37

Waarom kun je zonder man 2 geen dingen uit je comfort zone doen?

Ik denk ook dat je zelf te weinig naar je 'ontwikkeling' gekeken hebt en daar nu mee geconfronteerd wordt.
Spannende dingen ondernemen kun je ook zelf

Daar zou ik eerst eens mee beginnen voor dat je in feite in de volgende relatie komt waar je afhankelijk wordt van de situatie.

**Geplaatst**: 06-07-15 18:49

Re: relatieproblemen: ik worstel met mezelf...

Geplaatst: 06-07-15 18:49

Ik lees ook een gras is groener aan de overkant. Tel je zegeningen en geef jezelf een schop om aan je relatie te werken. Er zijn altijd ups en downs en in een down moet je niet naar een ander rennen omdat dat makkelijker is maar juist vechten voor je relatie.

**Geplaatst**: 06-07-15 18:55

Geplaatst: 06-07-15 18:55

Tja, vind dit altijd wat lastig, om niet hard te reageren.

Maar probeer eens de moeite die je in N steekt in je man te steken, want alle positieve energie gaat nu naar die ander toe en dan is het niet zo raar dat dat leuker is. Zeker omdat daar al die verplichtingen er niet zijn.
Vergeet vooral niet dat als je echt voor N zou kiezen al die verplichtingen daar ook gewoon komen. Als die verplichtingen een probleem zijn voor je zal je er daar dus ook tegenaan gaan lopen. Zo blijf je "vluchten" en nooit wat oplossen.

Als je werkelijk je relatie zat bent, ga dan eens gewoon alleen staan, op je eigen benen. Dat zo naar de volgende door fladderen is niet goed voor jou, niet goed voor je kinderen, niet goed voor niemand. Als jij niet gelukkig bent met jezelf ben jij de enige die daar echt wat aan kan veranderen, een ander zal alleen maar tijdelijke afleiding zijn.
Ik zou als ik jou was dus niet in de nacht lekker bij N gaan zitten, maar een andere plek zoeken, jij gewoon alleen. Dan kan je eens echt eerlijk kijken of dat inderdaad beter is.

Zo, hoop dat het niet te hard overkomt, heb echt geprobeerd het heel netjes te houden. Heb namelijk groot respect voor jou man die vreemdgaan zo netjes opneemt(want laten we eerlijk zijn, dat is het) en jouw geluk vooraan zet. Wat mij betreft mag je in je handjes knijpen voor zo'n partner, bij mij had je op wat minder begrip gestuit namelijk.

**Geplaatst**: 06-07-15 21:16

Geplaatst: 06-07-15 21:16

Bowen schreef:
Tja, vind dit altijd wat lastig, om niet hard te reageren.

Maar probeer eens de moeite die je in N steekt in je man te steken, want alle positieve energie gaat nu naar die ander toe en dan is het niet zo raar dat dat leuker is. Zeker omdat daar al die verplichtingen er niet zijn.
Vergeet vooral niet dat als je echt voor N zou kiezen al die verplichtingen daar ook gewoon komen. Als die verplichtingen een probleem zijn voor je zal je er daar dus ook tegenaan gaan lopen. Zo blijf je "vluchten" en nooit wat oplossen.

Als je werkelijk je relatie zat bent, ga dan eens gewoon alleen staan, op je eigen benen. Dat zo naar de volgende door fladderen is niet goed voor jou, niet goed voor je kinderen, niet goed voor niemand. Als jij niet gelukkig bent met jezelf ben jij de enige die daar echt wat aan kan veranderen, een ander zal alleen maar tijdelijke afleiding zijn.
Ik zou als ik jou was dus niet in de nacht lekker bij N gaan zitten, maar een andere plek zoeken, jij gewoon alleen. Dan kan je eens echt eerlijk kijken of dat inderdaad beter is.

Zo, hoop dat het niet te hard overkomt, heb echt geprobeerd het heel netjes te houden. Heb namelijk groot respect voor jou man die vreemdgaan zo netjes opneemt(want laten we eerlijk zijn, dat is het) en jouw geluk vooraan zet. Wat mij betreft mag je in je handjes knijpen voor zo'n partner, bij mij had je op wat minder begrip gestuit namelijk.

Precies wat ik denk, en heb ook moeite om niet hard te zijn. Je voelt je net een verliefde puber en wilt zoveel mogelijk bij N zijn. Je slaapt daar ook. Ben je dan niet bezig om meer naar N toe te groeien in plaats van je eigen huwelijksproblemen op te lossen? Ik snap dat je misschien nu meer voor N voelt en het gras groener lijkt aan de overkant.. Maar om een huwelijk te redden zou je N helemaal buiten beeld moeten laten en zaken moeten oplossen met je eigen man, al kan dat erg lastig zijn. Maar als je getrouwd bent heb je elkaar trouw beloofd, tot de dood jullie scheidt.

Misschien zijn er veel heftigere dingen die spelen dan dat je beschrijft, maar het verhaal komt niet op me over alsof het thuis niet meer uit te houden is (al zou dat ook geen ideale situatie voor de kinderen zijn). Zijn de discussies met je man echt zo heftig dat er niet meer uit te komen is? Hij heeft wel veel voor je over dat hij je de ruimte wilt geven om je gevoelens voor N uit te zoeken. Aan de andere kant erger je nu ook al aan sommige dingen van N. Ben je niet bang dat N. een tijdelijke verliefdheid is?

**Geplaatst**: 06-07-15 21:23

Re: relatieproblemen: ik worstel met mezelf...

Geplaatst: 06-07-15 21:23

Wat lianne in de eerste reactie al zegt. Het gras is niet groener. N is nieuw. Bedenk eens hoe t met hem over 10 jaar is en je in de sleur komt. Je hebt nu van hem alleen de lusten.

**Geplaatst**: 06-07-15 21:29

Re: relatieproblemen: ik worstel met mezelf...

Geplaatst: 06-07-15 21:29

Het eerste wat in me op komt: wat een lieve en geduldige man moet jij hebben dat hij je bij N laat slapen 's nachts.