Moeilijk...
Ik heb nu sinds bijna anderhalf jr een lange afstandrelatie, en als mensen vragen of ik het aan of af zou raden weet ik nooit wat ik moet zeggen. Het is best een zwaar anderhalf jaar geweest en een lange afstandsrelatie is best moeilijk. Nou spelen er bij ons ook bepaalde dingen mee die het extra ingewikkeld maken.
Soms vraag ik mij echt af waar ik aan ben begonnen. Mijn vriend heb ik leren kennen tijdens een studie in het buitenland. Hij had dezelfde houding als jouw vriend, lange afstandsrelaties werken niet.. Zelf nooit overnagedacht omdat ik dacht dat het toch nooit zover zou komen. Mijn laatste maand daar er ontzettend moeite mee gehad, die gedachte dat we elkaar zouden vergeten en we slechts een herinnering van elkaar zouden worden had ik erg veel moeite mee.
We bleken toch niet zonder elkaar te kunnen en nu volgende maand, bijna anderhalf jaar verder, gaan we samenwonen.
Houd er wel rekening mee dat het je leven wel beinvloed. Je zegt dat het best mogelijk is ieder 3/4 weken op bezoek te gaan maar dit heeft best een impact op je leven, het kost tijd. Ik weet niet of je studeert of werkt maar het iedere zoveel weken bij hem langsgaan heeft best een negatieve uitwerking op m'n studie. Ook het iedere keer weer opnieuw afscheid nemen is ook lastig.

En verder, hoe zie je jullie toekomst? Want een van de twee moet uiteindelijk toch zijn oude leventje opgeven en verhuizen. Dit lijkt een ver van je bed show maar achteraf gezien had ik hier van te voren toch beter overna moeten denken. Al zou ik hem voor geen goud kwijt willen.

Wie weet gaat hij je zo missen dat hij uiteindelijk anders tegen een lange afstandsrelatie aan gaat kijken. Het is wel belangrijk dat jullie er dan beide met volle 100% achterstaan en er voor gaan.

Succes nog in de laatste 3 weken! Probeer er nog een beetje van te genieten!