Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Cassidy schreef:Wat een kind nodig heeft is een geborgen thuishaven (met of zonder partner) en iemand die de tijd voor hem neemt om lekker te gaan knutselen, zeepkisten bouwen of pannekoeken bakken. En in deze maatschappij ontbreekt het daar maar al te vaak aan. Men wil altijd meer, groter, men wil dat huis en die tweede auto en duur op vakantie gaan. Maar het kan heel goed met minder.
Een kind krijgen is een geschenk, kinderen NEEM je niet, die KRIJG je. En er zijn er genoeg die ze niet kunnen krijgen.
Cassidy schreef:Wat een kind nodig heeft is een geborgen thuishaven (met of zonder partner) en iemand die de tijd voor hem neemt om lekker te gaan knutselen, zeepkisten bouwen of pannekoeken bakken. En in deze maatschappij ontbreekt het daar maar al te vaak aan. Men wil altijd meer, groter, men wil dat huis en die tweede auto en duur op vakantie gaan. Maar het kan heel goed met minder.
Cassidy schreef:Een kind krijgen is een geschenk, kinderen NEEM je niet, die KRIJG je. En er zijn er genoeg die ze niet kunnen krijgen.
Cassidy schreef:Wat doe je dan in zo'n situatie? Stel dat je een bedrijf hebt en failliet raakt, stel dat je op straat komt te staan doordat je werkeloos wordt of door een scheiding: de kinderen zijn er dan, en dan lukt het toch ook?
paars schreef:Mijn persoonlijke keus hoor; graag kinderen, maar mét een partner en een financiele situatie die het ook toelaat.
Citaat:Als ik kinderen krijg, dan wil ik ze van start af aan een goed leven bieden. Ik wil dat mijn (toekomstige) kindje van begin af aan 100% gewenst is, en dat ik haar alles kan bieden wat ik wil.
Citaat:Heb geen hekel aan kinderen, zeker niet, maar als ze er komen zou ik er ook goed voor willen kunnen zorgen, leuk in de kleertjes, op een sport of muziek die ze leuk vinden, lekker op vakantie, samen met je partner de opvoeding doen
Lorena schreef:@Cassidy: ik denk niet dat het hier gaat om kleren, maar om het feit dat het kind dus 100% gewenst is.
Lorena schreef:Deze beslissing blijft moeilijk en is voor iedereen anders.
Voor mij geldt dat ook, ik ben nu 19, studeer, mijn vriend is 27 en laatst was ik over tijd. Dan ga je wel even nadenken!
Mijn verstand zegt keihard dat ik het weg zou laten halen (ik wil niet dat mijn kind op z'n 14e vraagt 'mamma waarom was jij pas 19 toen je mij kreeg? Was ik een ongelukje?') Maar mijn gevoel zegt aan de andere kant dat ik er mijn hele leven spijt van zou hebben als ik het weg zou laten halen.
@Cassidy: ik denk niet dat het hier gaat om kleren, maar om het feit dat het kind dus 100% gewenst is.
Lame schreef:Ik denk dat als jij nog vanalles met je leven wilt doen Paars, dan is het verstandig om er inderdaad nog niet aan te beginnen.
Cassidy schreef:Wat je wel moet zeggen is: "ik wil het proberen."
paars schreef:Lame schreef:Ik denk dat als jij nog vanalles met je leven wilt doen Paars, dan is het verstandig om er inderdaad nog niet aan te beginnen.
Houdt je eigen leven op dan met kinderen? Ik dacht toch dat daar heel anders over werd gedacht!
Luister: mijn eventuele kindje hoeft niet met merkkleertjes rond te lopen om gelukkig te worden dat lijkt me logisch. Ik wil echter wel kunnen kopen wat ik vind dat nodig is voor mijn kind. Een goede box, een goede maxicosi, een goede school kunnen kiezen en goede schoenen ga zo maar door. Natuurlijk hoeft een kind niet alles te krijgen wat hij of zij wil en natuurlijk mag ie lekker ravotten en ga ik pannenkoeken bakken en ga zo maar verder. Ik moet er niet aan denken dat ik ieder dubbeltje om zou moeten gaan draaien omdat ik een "geschenk" heb gehad van één of andere minkukel!