Ik had gisteren zo'n lamlendige dag. Begon maandagavond al en het werd maar niet beter. Zelfs nog een koortsaanval gehad midden in de nacht. Mijn lichaam protesteerde ineens weer tegen het een of ander (misschien mijn onregelmatige stijl van leven?).

Gisteren dus lamlendig tot een uurtje of 4, toen begon ik weer helemaal op te bloeien bij het idee dat ik naar de manege zou gaan. Leys was superbraaf, en na het rijden was ik mijn hele lamlendige bui weer kwijt!

Een mens is soms net een accu, je laadt jezelf op door bezig te zijn... En wat is er nou mooier dan bezig zijn met je grootste hobby!