Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-04 21:14

tips tegen huilen??

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-04 21:14

ik ben nu bijna 19 jaar, maar nog als ik ruzie heb met mijn vriend of vrienden, dan springen de tranen al heel snel in mijn ogen, ik kan trouwens toch al om het minst of geringst huilen!! heel erg vervelend, het is nu zo erg dat mijn vriend het niet eens meer serieus neem als ik huil, omdat ik het zo vaak doe!!! heeft iemand dat zelfde probleem?? het is niet echt rampzalig maar wel heeeeeeeel irritant!!

**Geplaatst**: 17-09-04 21:30

Geplaatst: 17-09-04 21:30

Ik had vandaag ook ruzie en prompt die tranen weer.................. Ik blokkeer dan geheel! Ook tips voor mij zijn van harte welkom....

**Geplaatst**: 17-09-04 21:34

Geplaatst: 17-09-04 21:34

Inderdaad; heb ik ook last van. Ik kan al m'n emoties heel goed verbergen, als ik me klote voel enzo, dan huil ik alleen als ik alleen ben.
Maar als ik ruzie heb enzo; dan heb ik dat ook gelijk enzo, bluh.

**Geplaatst**: 17-09-04 21:40

Geplaatst: 17-09-04 21:40

Ja, is erg lastig.
Ik noem het wel eens emotioneel incontinent.... Haha!

Als ik op zo'n moment moet huilen dan slaan mijn stembanden dicht, krijg ik er echt geen woord meer uit.
Tegenwoordig denk ik op zo'n moment bij mezelf: nee, ik wil wat zeggen. Nu even niet huilen, ik wil uit mijn woorden kunnen komen.
Ik probeer me daar dan echt even op te concentreren, en meestal helpt dat wel. Maar mijn tranen wegtoveren, dat kan ook ik niet hoor. Knipoog

**Geplaatst**: 17-09-04 21:47

Geplaatst: 17-09-04 21:47

Ik heb vanaf me 14de niet meer gehuild ben nu 21 weet niet hoe ik dat voorelkaar krijg,....maarja ben dan ook een man Verward

**Geplaatst**: 17-09-04 21:50

Geplaatst: 17-09-04 21:50

ik heb het ook... nu helemaal nu ik mijn paardje moet verkopen... om alles moet ik huilen.. iemnd hoeft maar iets te zeggen en dan begin ik weer.... zo vervelend!!

**Geplaatst**: 17-09-04 22:02

Geplaatst: 17-09-04 22:02

*meld zich* ik heb dat ook, of als ze me klemzetten in een gesprek, dan springen de tranen in m'n ogen en ik kan niets meer zeggen van machteloosheid....

tips zijn welkom!

**Geplaatst**: 17-09-04 22:04

Geplaatst: 17-09-04 22:04

ShetlanderHC schreef:
Ik heb vanaf me 14de niet meer gehuild ben nu 21 weet niet hoe ik dat voorelkaar krijg,....maarja ben dan ook een man

Minder fluctuaties in de hormoonspiegel kan een hoop schelen.

Ik heb er zelf op dit moment niet veel last van, maar bij veel stress en onzekerheid huil ik ook vrij makkelijk.

Advies: probeer sterker in je schoenen te staan, zekerder van je eigen kunnen te worden, kritiek of verandering is niet meteen het einde van de wereld. Weet wat je moet doen en wat je kan negeren. Indentificeeer je zorgen en probeer ze te "verzekeren" door bv een spaarrekening, cursussen, etc. Je moet je "verzekering" wel flexibel te houden, zodat deze niet meteen nutteloos is als er in je situatie iets veranderd.
Garantie is dit niet, maar stap 1 is het wel, samen met blijven denken en handelen. Laat je niet totaal overheersen door de tranen maar denk aan wat je na je huilbui moet doen om verder te kunnen.

Tranen hebben nut, maar de timing is vaak ronduit slecht en dan interpreteren anderen je huilbui ook verkeerd en hebben een verkeerd beeld van je.

**Geplaatst**: 17-09-04 22:19

Geplaatst: 17-09-04 22:19

Kanzi schreef:
Ja, is erg lastig.
Ik noem het wel eens emotioneel incontinent....
Als ik op zo'n moment moet huilen dan slaan mijn stembanden dicht, krijg ik er echt geen woord meer uit.
Tegenwoordig denk ik op zo'n moment bij mezelf: nee, ik wil wat zeggen. Nu even niet huilen, ik wil uit mijn woorden kunnen komen.
Ik probeer me daar dan echt even op te concentreren, en meestal helpt dat wel. Maar mijn tranen wegtoveren, dat kan ook ik niet hoor.

SLuit mij helemaal bij je aan.. Ik ken het gevoel.. Als het moet kan ik nog wel wat zeggen maar de tranen stromen dan gewoon door. En altijd op het verkeerde moment.. En ow wat voel ik mij dan banketstaaf zeg!! Ben blij dat ik niet de enige ben nu ik dit zo lees...

**Geplaatst**: 17-09-04 22:33

Geplaatst: 17-09-04 22:33

En weet je wat het vervelende is......
het wordt niet eens minder als je ouder wordt

, alleen maar erger!!! Haha!

**Geplaatst**: 17-09-04 22:54

Geplaatst: 17-09-04 22:54

Daar gaat mn hoop .... Schijnheilig

**Geplaatst**: 17-09-04 22:58

Geplaatst: 17-09-04 22:58

Ik heb hier ook last van en ik ervaar het soms als een behoorlijke rem om dingen uit te praten met bepaalde mensen. Voor ik het weet zit ik in tranen.

**Geplaatst**: 17-09-04 23:37

Geplaatst: 17-09-04 23:37

Ik denk dat als het zo erg is dat je er last van hebt enzo, dat er 'meer' aan de hand is dan alleen de ruzie of dat conflict op dat moment.

Misschien een steeds hogerop lopende terugkerende ruzie, of een slechte ervaring, trauma, weet ik veel wat!

Misschien kun je eens nagaan wat er ooit eens is misgegaan of iets dat altijd dwars is blijven zitten? Dat kan van jaren geleden zijn, maar nog steeds 'in de weg zitten'.

Het huilen verdrukken helpt waarschijnlijk niet, een emotie die eruit moet moet eruit! Wegrukken geeft vaak alleen een sneeuwbal effect!!

succes: OK dan!

(Ps. ik kijk niet te veel naar GTST, heb er voor geleerd, voordat ik daar gezeur over krijg)

**Geplaatst**: 17-09-04 23:44

Geplaatst: 17-09-04 23:44

ik denk niet echt dat het gaan huilen een vreemde reactie is als er zo veel mensen zijn die zeggen dat ze er ook last van hebben... maarja daar wordt het voor jou natuurlijk niet minder vervelend van!
ik denk dat, zoals paardenmaf ook al zegt, het proberen tegen te houden alleen maar negatief werkt. misschien moet je op zo'n moment juist eens proberen om expres te gaan huilen dát is moeilijk! ik weet niet óf het zo is maar ik kan me voorstellen dat je er dan geen traan meer uit krijgt.
succes ermee!

**Geplaatst**: 17-09-04 23:44

Geplaatst: 17-09-04 23:44

Ik heb het ook heel erg. Kan om het minste of geringste in tranen zijn.
Of het nu iets in de ´privé/sfeer´ is of dat er iets op tv is o.d. wat me aangrijpt en ik zit al te snotteren.

Ik heb er geen oplossing voor. Denk dan maar dat het beter is om je emoties te uiten dan het op te kroppen...

Al heb ik het ook wel eens op momenten dat ik me er echt voor schaam Bloos!

Ik ben nu eenmaal zo en moet dat accepteren.

**Geplaatst**: 18-09-04 00:00

Geplaatst: 18-09-04 00:00

Ik huil ook heel snel, kan slecht tegen kritiek. Ook als ik ruzie heb ofzo, kan ik heel slecht de tranen tegenhouden. Erg lastig.. Scheve mond

**Geplaatst**: 18-09-04 00:10

Geplaatst: 18-09-04 00:10

Ik had het ook altijd op mijn werk, als ze dan kritiek hadden ging ik bij wijze van spreken alweer.
Hou mezelf nu gewoon voor dat het maar mijn werk is, allemaal heel erg leuk, maar ook al is het mijn baas, ook hij kan fout zitten en ook ik heb recht op mijn eigen mening.
Huilend wordt je toch vaak niet serieus genomen Knipoog

Dus eerst voor mezelf opkomen en dan pas huilen Haha!

Tijdens prive ruzies doe ik het zo dat als ik de tranen voel opkomen ik eens goed bedenk waarom ik boos was of waar de ruzie omging, blijf daar aan dneken zodat de boosheid overheerst en de tranen dus niet komen, tenzij ze van boosheid zijn maar dat verschil zie je duidelijk genoeg Knipoog

**Geplaatst**: 18-09-04 00:40

Geplaatst: 18-09-04 00:40

lastig en herkenbaar. Heb het pas geleden nog op mijn werk gehad. Ik kreeg kritiek van mijn leidinggevende (een vrouw) die naar mijn mening nergens op gebaseerd was. En het ging op een nogal botte manier. Dan blokkeer ik, kom niet meer uit mijn woorden en wordt dan boos. Gevolg, janken...heel erg genant.

**Geplaatst**: 18-09-04 00:50

Geplaatst: 18-09-04 00:50

Aan iets vrolijks denken is moeilijk want dat lukt je geheid niet als je in een zeer dikke ruzie zit.
Maar probeer het toch!
Ik heb hier niet zo snel last van ik heb wel last dat ik (als ik ruzie heb) last heb van knikkende knieen alsof ik bang ben terwijl ik dat niet ben! (dus tips hier voor ook welkom)
Verder raad ik je aan om toch altijd een weg te zoeken.
Probeer te lachen of concentreer je ergens anders op.
Als je in een omgeving staat zoek dan 1 vast punt op en concentreer je daar op (bijv. de bank/stoel enz.)
Moeilijk ik weet het maar het helpt.

**Geplaatst**: 18-09-04 01:30

Geplaatst: 18-09-04 01:30

Ik heb heel, heel lang niet gehuild.. kon het gewoon niet ook al had ik er soms behoefte aan de tranen kwamen gewoon niet.. sinds ik (weer eens) ernstig ziek ben geweest komen ze soms heel gemakkelijk gewoon door een TV programma wat ontroerend is of door een gebeurtenis prive.. best raar en verwarrend...

**Geplaatst**: 18-09-04 03:10

Geplaatst: 18-09-04 03:10

Goh en ik maar denken dat ik zo'n jankerd ben Bloos

Als ik ruzie heb sla ik ook helemaal dicht, en voel de tranen dan al opkomen.
Als ik boos ben op iemand lijkt het net of mijn keel dichtgeknepen word, heel verstikkend gevoel en meestal ook weer die tranen.
Ik wil op zulke momenten helemaal niet huilen maar het gebeurd gewoon vanzelf...
Hopelijk kom ik er ooit nog een keer vanaf, jullie ook hopelijk.

**Geplaatst**: 18-09-04 03:12

Geplaatst: 18-09-04 03:12

Tinusje schreef:
En het ging op een nogal botte manier. Dan blokkeer ik, kom niet meer uit mijn woorden en wordt dan boos. Gevolg, janken...heel erg genant.

Heeeeel herkenbaar..!!
Verdrietig

**Geplaatst**: 18-09-04 08:01

Geplaatst: 18-09-04 08:01

Klinkt raar maar ik had het ook en ik ben er echt tegen gaan vechten zegmaar. Niet toelaten dat je gaat huilen. Soms lukt het echt niet maar als je het echt niet wil kan je het stoppen.

**Geplaatst**: 18-09-04 09:23

Geplaatst: 18-09-04 09:23

Heel diep in en uit ademen, in door je neus, uit door je mond. En als het even kan, gewoon laten gaan want je huilt niet voor niks...
Op het werk bijvoorbeeld kan het helpen om in plaats van verdrietig een beetje boos te worden: "Potverdorie ik laat me zo niet behandelen!".
Wat helpt tegen die pijn in je keel als je het in probeert te houden is, ja echt, zingen! Haha!

Dat ontspant je strottehoofd. Het kan alleen natuurlijk niet overal...

**Geplaatst**: 18-09-04 10:06

Geplaatst: 18-09-04 10:06

Ik heb het ook best vaak... Haha!

Tegenwoordig gaat het al een stuk beter... Vroeger kon ik niet eens een serieus gesprek voeren zonder dat de tranen in mn ogen sprongen...
Denk dat ik langzamerhand steeds zelfverzekerder wordt waardoor het minder snel gebeurt... Lachen