). Het lijkt wel alsof er geen grenzen meer zijn. Iedereen doet maar waar hij zin in heeft en ze lijken zich nergens iets van aan te trekken. En ik heb het idee dat dat alleen maar erger wordt, want niemand durft iets te zeggen van dat gedrag. Heb dat zelf al eens meegemaakt in de bus. Drie meiden tussen de 9 en 14 zaten andere passagiers te treiteren (met tasjes op hun hoofden slaan, tegen stoelen aanschoppen en zo) en niemand zei er iets van, inclusief buschauffeur. Op die manier wordt het natuurlijk een soort vicieuze cirkel: als er niks van gezegd wordt, gaan ze gewoon lekker door met treiteren en niemand durft er iets van te zeggen, want stel dat ze iets terug doen...
Natuurlijk is het zo dat elke nieuwe generatie weer de ergernis wekt van de vorige, maar het is allemaal zoveel bedreigender geworden. Het zijn geen onschuldige dingen meer. De pesterijtjes niet, maar ook niet hoe 'de jeugd van tegenwoordig' bijvoorbeeld over seks denkt en zo.
Ik hou echt mijn hart vast als ik eraan denk in wat voor wereld mijn(toekomstige) kinderen zullen opgroeien...
