Dus ik ben vorige week al begonnen met een heel mooie planning hoe ik het aan ging pakken
Vervolgens zit ik woensdag aan tafel, sla een boek open, en *ring* mijn vriendin: ga je even mee een borrel drinken? Nou vooruit dan maar.
Vandaag eerst me omgedraaid tot 12 uur, toen even rustig paardrijden, nu de boeken open. En ik roep al een week tegen al mijn vrienden: Bel me NIET vrijdag, want ik ga NIET stappen. ik moet leren.
*Piep*... smsje. Die leuke jongen van vorige week, of ik er vanavond ook was, dat zou hij wel gezellig vinden.
Dilemma.
Als ik mijn toetsen niet haal kan ik ze ongeveer 6 keer herkansen. Als ik vanavond níet ga, zie ik hem misschien nooit meer. En ik heb het idee dat dit eindelijk een Potentieeltje is. 
Dus ik ga toch maar.
Nu ben ik af en toe even mijn boek aan het inkijken en ondertussen mijn nagels aan het lakken. Het erge is dat ik wel weet dat ik waarschijnlijk alles nog haal ook 
(heb in drie jaar neus-eten pas één toets niet gehaald) maar ik voel me altijd zo schuldig als ik mijn planning niet nakom 
Nog meer mensen last van een weke ruggengraat? 
