Ik heb dyslectie en juist daarom behoefte aan fatsoenlijk geschreven berichten.
Met lange zinnen en al die moderne taal is het veel moeilijker voor mij om te begrijpen wat er staat.
Gelukkig denk ik dat ik ondanks mijn handicap redelijk nette berichten typ (zonder al te veel spelfouten ed),
en doe hier ook wel mijn best voor.
Ik kan me namelijk ook dood ergeren aan die moderne taal vol spelfouten.
Onlangs was ik op zoek naar een bijrijdster voor mijn paard,
en ook al was een van mijn eisen boven de 16 reageerden er dus een hele hoop 11 tot 14 jarige meisjes.
Die zo geweldig waren met paarden maar het verschil tussen kennen en kunnen enzovoorts niet eens kenden!
Hoe kan je dat soort mensen dan nog serieus nemen?!