Sanderijn, wat heb je dat mooi gezegd. Dat is ook precies wat ik wilde zeggen in mijn vorige berichtje (hierboven), maar ik kon even de juiste woorden niet vinden.
Verdriet, pijn en problemen zijn geen dingen die je kunt vergelijken. Waar de een fluitend verder gaat met z'n leven, blijft de ander nog lang met iets zitten. Het is maar net hoe diep iets ingrijpt en of er alternatieven zijn. Relativeren is natuurlijk een goede eigenschap, maar op dat moment is wat jij meemaakt voor JOU erg en daar mag je best bij stilstaan.
Alleen is 'ergens bij stilstaan' iets heel anders dan 'geen uitweg meer zien, niet weten hoe je verder moet'. Dan is de volgende stap: hoe ga je ermee om zodat de pijn, het verdriet, het probleem voor jou draaglijk wordt? En als je daarin vastloopt, kan een therapeut net dat steuntje geven dat je nodig hebt. Toch alleen maar fijn dat er dat soort mensen zijn? Moet je wel een goeie treffen natuurlijk, maar dat spreekt voor zich...
.
If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together. <African proverb>