Iedereen die via een pb reageerde, en dat waren er superveel, ontzettend nogmaals ontzettend bedankt. Het heeft me erg goed gedaan, zoveel liefs van iedereen.
Niet te geloven wat een lieve mensen hier zijn op Bokt zeg!
Dinsdagmiddag heb ik een afspraak in het ziekenhuis waarbij een team van specialisten op het gebied van chirurgie, kanker en bestraling/chemo mij gaan bekijken, ik ben dus wel een urgent geval
. Het is 99 procent zeker (nu al) dat het onder andere chemo kuren worden, waardoor ik behoorlijk beroerd zal zijn die maanden, maar ja.
En door de vermoeidheid zal ik niet kunnen rijden, maar dat geeft niet. Ik verheug me wel op de periode erna. Eerst maar eens beter worden.
Peter heeft, dankzij mijn positieve instelling, zichzelf weer een beetje kunnen opkrikken, en ik heb hem kunnen overtuigen dat ik gewoon beter wordt. Zo is het toch?
Natuurlijk is alles niet zonder risico, en voel ik me niet prettig wanneer ik pijn voel in mijn longen bij bepaalde bewegingen of na een tijdje liggen, maar dat zeg ik niet steeds tegen hem.
Hij is zo lief, doet zo veel voor me, en alles komt goed. Het kost alleen tijd.
We zullen moeten vechten, steeds weer.
En sámen....
doet het toch minder zeer?
Dorine. 