Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-11-25 07:09

Geplaatst: 07-11-25 07:09

Ik ben gisteren naar de dokter geweest. Gelukkig kon ik meteen terecht.
Nu twee weken lang 's avonds oxazepam slikken om dit patroon van nachtmerries en (nog slechter als normaal) slecht slapen even te doorbreken zodat er wat rust in mijn lijf komt.
En daarna mijn antidepressiva ophogen. Dat wilde ik al even omdat dat ook tegen nachtmerries helpt.

Gisteravond de eerste keer oxazepam ingenomen en vannacht vijf uur geslapen (niet aan één stuk maar met vier keer een onderbreking).
Ik ben tevreden! Geen nachtmerries gehad en ik werd ontspannen wakker. Wat een verademing!

Dit is natuurlijk geen oplossing voor lange termijn, maar voor nu is het een opluchting.

Laatst bijgewerkt door Cayenne op 07-11-25 07:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-11-25 07:10

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 07-11-25 07:10

Wat fijn cayenne!

**Geplaatst**: 07-11-25 07:11

Geplaatst: 07-11-25 07:11

Cayenne schreef:
Ik ben gisteren naar de dokter geweest. Gelukkig kon ik meteen terecht.
Nu twee weken lang 's avonds oxazepam slikken om dit patroon van nachtmerries en (nog slechter als normaal) slecht slapen even te doorbreken zodat er wat rust in mijn lijf komt.
En daarna mijn antidepressiva ophogen. Dat wilde ik al even omdat dat ook tegen nachtmerries helpt.

Gisteravond de eerste keer oxazepam ingenomen en vannacht vijf uur geslapen (niet aan één stuk maar met vier keer een onderbreking).
Ik ben tevreden! Geen nachtmerries gehad en ik werd ontspannen wakker. Wat een verademing!

Dit is natuurlijk geen oplossing voor lange termijn, maar voor nu is het een opluchting.

Jeeeej wat fijn!!! Hopelijk vannacht weer een goede nacht!

Ik heb vannacht weer om 2:00 snoep liggen eten. Maar ik ben gelukkig vrij haha. En ik ben het ook gewend dus ik vind het vooral irritant.

**Geplaatst**: 07-11-25 07:12

Geplaatst: 07-11-25 07:12

5 uur slapen met 4x een onderbreking vind jij een verademing? :oo

Dan had je hiervoor hele slechte/korte nachten. :(:)

**Geplaatst**: 07-11-25 07:32

Geplaatst: 07-11-25 07:32

Normaal slaap ik maximaal ongeveer vier uur met onderbrekingen of helemaal niet, dus dan is dit al een vooruitgang!
Maar ik ken ook mensen die met oxazepam het klokje rond slapen. Dat kan ik me dan weer niet voorstellen _O-

MarlindeRooz: Dat is ook vervelend! Ik vind het wel knap dat je op deze manier toch een oplossing hebt gevonden! $_/-\o_$

**Geplaatst**: 07-11-25 07:37

Geplaatst: 07-11-25 07:37

Cayenne schreef:
Normaal slaap ik maximaal ongeveer vier uur met onderbrekingen of helemaal niet, dus dan is dit al een vooruitgang!
Maar ik ken ook mensen die met oxazepam het klokje rond slapen. Dat kan ik me dan weer niet voorstellen

MarlindeRooz: Dat is ook vervelend! Ik vind het wel knap dat je op deze manier toch een oplossing hebt gevonden! $_/-\o_$

Ja ik ben allang blij dat ik kan functioneren met dit slaapritme.

En ja pammetjes helpen vaak goed! Hopelijk blijft het zo!

**Geplaatst**: 12-11-25 11:35

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 12-11-25 11:35

Ik breek weer eens even in nadat ik foto's heb verwerkt van een weekendje weg. Jammer genoeg sta ik zelf op de foto en ik weet direct weer waarom ik dat normaal probeer te ontwijken.. Ik krijg dus ook gelijk een huilbui en ik haat mezelf oprecht. Ik ben naar de diëtiste geweest, let op wat ik eet, ben weer begonnen met sporten onder begeleiding (kan ook niet anders ivm lichamelijke issues na pols operaties).. maar ik zie geen verbetering en ik ben zo diep ongelukkig als ik naar mezelf kijk. Heel fijn, lipoedeem. Waarom bestaat dit en waarom is er zo weinig aan te doen? Het is maar goed dat ik vanmiddag weer naar de praktijkondersteuner van de huisarts ga, want soms wil ik gewoon oprecht niet meer zo verder.

**Geplaatst**: 12-11-25 11:41

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 12-11-25 11:41

Oh Cynn toch. Ik vind het vreselijk dat je je zo voelt.

Ik heb geen ervaring met lipoedeem maar wel dikker worden.

Bij mij iets anders want ik zit aan de prednison en daardoor zit mijn gezicht vol met vocht, ook mega lelijk en ik ben al niet knap van mijzelf dus ik ben ook niet blij als ik in de spiegel kijk. Maar ik mag volgende week afbouwen met de prednison en vandaag ben ik begonnen met opbouwen van het nieuwe medicijn. Maar ik ben ook 12 kg aangekomen die er weer af moet. Ik sport 3x per week.

**Geplaatst**: 12-11-25 17:53

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 12-11-25 17:53

Bellatrix, Cynn, dikke knuffel.

**Geplaatst**: 12-11-25 18:05

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 12-11-25 18:05

Dikke knuffel voor Cynthia. En voor Bella ook natuurlijk.
Ik ben nooit extreem zwaar geweest maar ik herken wel het schrikken van foto’s en je niet fijn voelen in je eigen lijf. Ben nu 14 kilo lichter en ik voel me nu veel meer ‘mezelf’.

**Geplaatst**: 12-11-25 18:12

Geplaatst: 12-11-25 18:12

Wat vervelend Cynn, ik herken het maar al te goed helaas..

Ik heb nu 6 jaar mijn eerste eigen paard. In deze tijd er vaker naast gelopen dan gereden, vanwege 3 peesblessures en andere mankementen.

Vorige zomer wilde ik eindelijk weer eens op wedstrijd, op de dag van de wedstrijd haal ik haar met een dik been uit de wei, weer peesblessure (dit was nummer 3). Heel het jaar rust en opgebouwd, afgelopen september klaar om op wedstrijd te gaan, bij het invlechten zie ik dat ze een dikke kaak en koorts heeft. Weer de hele rambam afgezegd (huur ook altijd trailer of regel paardentaxi).

Nu heb ik me weer opgegeven voor zondag en jawel... vandaag les gehad, niets aan de hand tot de laatste 2 minuten. Opeens niet meer rad in draf.

Ik word er zo moedeloos van en het plezier is al jaren weg, maarja wat moet ik met een 16 jarig paard die altijd geblesseerd is? Verkopen gaat niet meer..

**Geplaatst**: 12-11-25 19:51

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 12-11-25 19:51

19 oktober een vervelende val gemaakt, nare enkelletsel, onderste spronggewricht totaal ontwricht, enkelbanden totaal aan flarden (staat in het verslag) en het was een open fractuur. Heb nu een Fixateur Externe, iets wat op mijn grootste angsten lijstje stond. Zit nu op 3/6 weken maar ik ben er echt mentaal helemaal klaar mee.

Eigenlijk verwijderen ze zo een fixateur bij bewustzijn en zonder verdoving. Maar nadat ze hem afgelopen week aandraaide ben ik flauwgevallen en hebben ze toch een roesje ingepland op 3 december. Had elke keer de hoop dat hij er misschien eerder uit mocht, maar die hoop is nu vervlogen omdat 3 december vaststaat.

Ik was mijn proeftijd door voor mijn eindelijk super leuke nieuwe baan, maar was eerst voor kort contract vanwege ziekte in het team waar ik vervanging voor was. Had grote kans op vast contract, maar zal nu wel van de baan zijn, loopt tot december.

Geen idee meer hoe ik de drie weken nog door moet komen en hoe het er daarna uit gaat zien.

**Geplaatst**: 12-11-25 20:41

Geplaatst: 12-11-25 20:41

SpikkelFire schreef:
Wat vervelend Cynn, ik herken het maar al te goed helaas..

Ik heb nu 6 jaar mijn eerste eigen paard. In deze tijd er vaker naast gelopen dan gereden, vanwege 3 peesblessures en andere mankementen.

Vorige zomer wilde ik eindelijk weer eens op wedstrijd, op de dag van de wedstrijd haal ik haar met een dik been uit de wei, weer peesblessure (dit was nummer 3). Heel het jaar rust en opgebouwd, afgelopen september klaar om op wedstrijd te gaan, bij het invlechten zie ik dat ze een dikke kaak en koorts heeft. Weer de hele rambam afgezegd (huur ook altijd trailer of regel paardentaxi).

Nu heb ik me weer opgegeven voor zondag en jawel... vandaag les gehad, niets aan de hand tot de laatste 2 minuten. Opeens niet meer rad in draf.

Ik word er zo moedeloos van en het plezier is al jaren weg, maarja wat moet ik met een 16 jarig paard die altijd geblesseerd is? Verkopen gaat niet meer..

Is het niet een idee om haar op pensioen te zetten? Dan hebben jullie beide rust en komt voor jou misschien het plezier terug als er geen druk meer achter zit

**Geplaatst**: 12-11-25 21:34

Geplaatst: 12-11-25 21:34

Lisewiesje schreef:
19 oktober een vervelende val gemaakt, nare enkelletsel, onderste spronggewricht totaal ontwricht, enkelbanden totaal aan flarden (staat in het verslag) en het was een open fractuur. Heb nu een Fixateur Externe, iets wat op mijn grootste angsten lijstje stond. Zit nu op 3/6 weken maar ik ben er echt mentaal helemaal klaar mee.

Eigenlijk verwijderen ze zo een fixateur bij bewustzijn en zonder verdoving. Maar nadat ze hem afgelopen week aandraaide ben ik flauwgevallen en hebben ze toch een roesje ingepland op 3 december. Had elke keer de hoop dat hij er misschien eerder uit mocht, maar die hoop is nu vervlogen omdat 3 december vaststaat.

Ik was mijn proeftijd door voor mijn eindelijk super leuke nieuwe baan, maar was eerst voor kort contract vanwege ziekte in het team waar ik vervanging voor was. Had grote kans op vast contract, maar zal nu wel van de baan zijn, loopt tot december.

Geen idee meer hoe ik de drie weken nog door moet komen en hoe het er daarna uit gaat zien.

Ze weten echt wel hoe jij presteert, dat komt niet op deze paar weken aan. Ik hoop dat je je snel beter voelt :knuffel:

**Geplaatst**: 13-11-25 08:09

Geplaatst: 13-11-25 08:09

Amber_anne schreef:
SpikkelFire schreef:
Wat vervelend Cynn, ik herken het maar al te goed helaas..

Ik heb nu 6 jaar mijn eerste eigen paard. In deze tijd er vaker naast gelopen dan gereden, vanwege 3 peesblessures en andere mankementen.

Vorige zomer wilde ik eindelijk weer eens op wedstrijd, op de dag van de wedstrijd haal ik haar met een dik been uit de wei, weer peesblessure (dit was nummer 3). Heel het jaar rust en opgebouwd, afgelopen september klaar om op wedstrijd te gaan, bij het invlechten zie ik dat ze een dikke kaak en koorts heeft. Weer de hele rambam afgezegd (huur ook altijd trailer of regel paardentaxi).

Nu heb ik me weer opgegeven voor zondag en jawel... vandaag les gehad, niets aan de hand tot de laatste 2 minuten. Opeens niet meer rad in draf.

Ik word er zo moedeloos van en het plezier is al jaren weg, maarja wat moet ik met een 16 jarig paard die altijd geblesseerd is? Verkopen gaat niet meer..

Is het niet een idee om haar op pensioen te zetten? Dan hebben jullie beide rust en komt voor jou misschien het plezier terug als er geen druk meer achter zit

Daar zit ik inderdaad vaak aan te denken, maar daarvoor is ze eigenlijk nog veel te goed. Want de blessures gaan altijd wel weer over en dan loopt ze weer als een trein. En ik voel verder geen druk, maar het is elke keer een flinke teleurstelling als het dan weer misgaat en dan weer het gedoe van opbouwen enzo.. Dus als ze met pensioen ga dan stop ik ook met rijden, maar dat vind ik dan eigenlijk weer te vroeg (en ook een te dure hobby voor). Lastig..

**Geplaatst**: 16-11-25 19:08

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 16-11-25 19:08

Iemand die ik even een pb'tje mag sturen?

**Geplaatst**: 16-11-25 19:28

Geplaatst: 16-11-25 19:28

CalipsoLover schreef:
Iemand die ik even een pb'tje mag sturen?

Ja hoor

**Geplaatst**: 17-11-25 22:46

Geplaatst: 17-11-25 22:46

CalipsoLover schreef:
Iemand die ik even een pb'tje mag sturen?

Mag altijd