Het lijkt allemaal voor de wind te gaan:

Mijn lieve vriend en ik wonen inmiddels een half jaar in onze eigen woning waar we voldoende ruimte, een grote tuin en een garage bij hebben.
We hebben allebei een vaste baan van veertig uur per week waarmee we goed verdienen.
Een leuke auto, binnenkort weer een andere.
Een fijn paard dat graag wil werken waar het allemaal erg goed mee gaat.
Fijne vrienden, goede kennissen en vriendelijke buren.
Binnenkort lekker een weekje skiën.
Studie goed afgerond, leuke cursussen.

Alleen...

...in april hoorde mijn vader dat hij longkanker had.
In augustus werd zijn long verwijderd.
In september kreeg hij een virusinfectie in zijn borstholte waardoor hij op de Intensive Care van het ziekenhuis terecht kwam.
Sindsdien is hij het ziekenhuis niet meer uitgeweest.
Van IC naar de zaal, van zaal naar de IC, van de IC naar de zaal...
Operatie'tje tussendoor, daarna weer op de IC.
Aan de beademing, van de beademing af, aan de beademing...
Gesprekken met doktoren, mogelijke oplossingen.
Vorige week mocht hij weer naar de zaal. Een dag later ging hij alweer naar de IC.
En nu zijn er nog twee oplossingen over waarvan één geen oplossing is.

Is het nu alleen nog uitstel?

Mijn moeder heeft de hoop opgegeven...
Mijn broer heeft de hoop opgegeven...
En ook ik zie het erg somber in...
Mijn vader wil zo graag maar zijn lichaam kan niet meer.
Zijn lichaam is op.
Zijn hart is op.
Zijn long is op.
Hij vecht maar zijn lichaam vecht niet meer mee...

Het is bijna Kerst maar Kerst zal niet zijn zoals ik gehoopt had dat het zou zijn.



Een mooi huis, lief paard en fijne auto hebben we gekocht.
Gezondheid kun je echter niet kopen...