Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-21 10:23

Omdat we wel erg off topic gingen in het WTF cadeautjes topic…

[PF] WTF cadeautjes, wat heb jij gekregen?

Dus hier een topic om over de beide situaties door te gaan.

Situatie 1:
Phonix schreef:
Oh ik heb eentje die heel erg is.

Mijn beste vriendin probeert al meerderen jaren zwanger te raken. Als vriendengroep weten wij dit al te wel.

Op haar vejardaagsfeest kreeg ze een doos van een andere goede vriendin. Met erin een positive zwangerschapstest(vriendin was dus zwanger). Ze hebt haar hele feest huilend doorgebracht. Vriendin dacht omdat ze zo blij voor haar was…


Situatie 2:
Moonlight17 schreef:
Hier ook een variant op meegemaakt.
Kerst met familie.
Voor het diner maken de oudste zus en haar man bekend dat ze na jaren proberen helaas niet zwanger konden worden met echt tranen, gebroken stem en het hele emotionele pakket. Vervolgens tijdens het openmaken van de kado's ontvangen de ouders een echo foto van hun jongste zoon die een paar maanden met zijn vriendin samen was, met wij zijn zwanger. Oudste zus en man zijn natuurlijk in huilen uitgebarsten en weggelopen. Klote excuus, was sorry we konden het kado niet meer onder de boom vandaan halen.

1,5 jaar verder nog een soort familievete.


Blijkbaar zijn er nogal verschillende meningen over hoe gepast het is om een geboorteaankondiging te doen als je weet dat een anders stel geen kinderen kan krijgen. Wat is goed en wat is fout en in hoeverre moet/kun je rekening met elkaar houden?

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram


Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-21 10:27

Mizora schreef:
Ik vind een geboorteaankondiging sowieso een raar cadeautje voor een ander.


Ook als het om een eerste kleinkind gaat?

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram


Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-21 10:33

Blijheid schreef:
Als je al een publieke aankondiging wil doen (zoals hierboven tijdens het diner) zou ik zou ervoor kiezen het ongewenst kinderloze stel in de familie te bellen of langs te gaan om het te vertellen. Daarna zou ik dan pas echt een publieke aankondiging doen. Dan hebben zij er vast even aan kunnen wennen, houd je rekening met hun gevoel en is er op het moment zelf ook ruimte voor je eigen blijdschap.


In dit geval lag de aankondiging al onder de boom als cadeautje voor de aanstaande grootouders en wist het zwangere stel vooraf natuurlijk niet dat het andere stel tijdens het eten zou gaan vertellen dat ze niet zwanger konden worden..

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 11-11-21 15:53

Ailill schreef:
Oef, ik vind een topic met dit onderwerp openen al te ver gaan. Dan weet je ook gelijk mijn mening.

Je hoeft niet overal en altijd je gelijk te halen.


Ailill schreef:
Relaxed schreef:

Wie wil waar volgens jou gelijk halen dan? :?
Ik had wat duidelijker mogen zijn: Ik bedoelde inderdaad mensen in het andere topic. Ik vind het daarnaast best een gevoelig en pijnlijk onderwerp, ik zie er dan ook niet echt noodzaak in er een apart topic voor aan te maken.


De noodzaak was dat het moeilijk bleek in het andere topic on topic te blijven, omdat redelijk wat mensen er een mening over hadden.

Volgens mij probeer ik verder niet mijn gelijk te halen en heb ik de OP hier redelijk neutraal geschreven, correct me if I’m wrong.

Het is een sociaal vraagstuk waarbij duidelijk veel emoties gepaard gaan, zo ook jouw gevoel bij een topic als dit. Een plek om er over te praten en discussiëren leek me wel handig, als is het alleen al om meer begrip voor beide kanten van de meningen en emoties te belichten.

Er niet over mogen praten zal vast ook niet helpen om begrip voor beide kanten te krijgen.

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 12-11-21 01:20

Maar stel nou het was in situatie 2 andersom gegaan. Het zwangere stel had hun aankondiging eerst kunnen doen… had dan het stel dat niet zwanger kon worden ook niets mogen/moeten zeggen?

Ik denk dat iedereen begrijpt dat het kinderloze stel daarna waarschijnlijk meteen hun mededeling gedaan zou hebben en dat was prima geweest. Waarschijnlijk geen familie vete of ruzie, maar begrip en medeleven en toch blijdschap voor het zwangere stel. Waarschijnlijk dan…

Waarom zou in de omgekeerde situatie het wel mogen/kunnen, maar als de aankondiging van niet zwanger kunnen worden eerst komt, er geen ruimte meer mogen/kunnen zijn voor het zwangere stel?

Ik vind het lastig hoor. Mijn zus heeft er letterlijk 15 jaar over gedaan om een kind te krijgen. In een heftige periode voor haar ben ik ook ongepland zwanger geworden. Er was telkens geen goed moment om het te vertellen, alles draaide om haar verdriet dat het telkens niet wilde lukken met haar en haar man om zwanger te worden. En daar was ik, geen serieuze relatie, maar een vaste lat relatie en totaal niet gepland voor het kind dat op komst was.

Ik heb het weken stil gehouden, elke keer als ik het voorzichtig ter sprake wilde brengen draaide het weer uit op haar en haar verdriet, dus het kwam er niet van.
Toen ik met 15 weken een miskraam kreeg heb ik het ook niemand van de directe familie verteld, het was over, wat zou het nut nog zijn om te vertellen?

Pas enkele jaren later heb ik het verteld, zus was inmiddels gescheiden van haar man, pas toen was er ruimte om mijn verhaal te doen. Het heeft zus achteraf nog gekwetst, niet dat ik zwanger was geweest, maar dat ik het gevoel had gehad dat nieuws van de zwangerschap en mijn verdriet (en opluchting achteraf), niet te kunnen delen met haar.

Voor mij was het gevoel van opluchting dat ineens een tijdje na mijn miskraam kwam opzetten een hele vreemde gewaarwording, ik heb me daar eerst heel schuldig over gevoeld en later het een plek kunnen geven dat ik eigenlijk helemaal geen kinderen wou/wil.

Zus is hertrouwd en heeft met haar 2e man een kind gekregen op hun eerste IVF poging. Ik ben dol op mijn neefje en vind het super leuk om tante te zijn. Ik ben ook heel erg blij dat ik zelf geen kinderen heb. Elke keer als mijn zus nu eens over moederschap en gebrek aan vrije tijd klaagt zeg ik “leuk he kinderen?”

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 13-11-21 01:27

Mloes schreef:
secricible schreef:
Als persoon 1 verteld dat ze terminaal ziek is/haar moeder is verloren/gaat scheiden van haar partner/haar kind is verloren/whatever live changing event, dan is het gewoon niet meer dan fatsoen om je geluk even pas op de plaats te laten maken en óf een beter moment kiezen, of even wat ingetogen je nieuws vertellen.


Dit precies. Het gaat om je kunnen inleven in andermans verdriet of gemis. Betekent heus niet dat je niet blij mag zijn of je nieuws niet kan/ mag delen, maar rekening houden met elkaar is dan het minste wat je kan doen.


Inleven oké, helemaal mee eens, een zekere mate van tact hanteren als je het weet van een bepaald persoon/stel ben ik het ook mee eens.

Maar…

Soms overstijgt het verdriet van de ene echt alles. Zoals ik in mijn eerdere post al deelde, was er door de emotie en verdriet van mijn zus, totaal geen ruimte voor mijn nieuws, later ook geen ruimte voor mijn verdriet en nog later al helemaal geen ruimte om mijn opluchting te delen. Mijn zus is van zichzelf al een emo persoon (laten we stellen dat ik mij nooit hoef af te vragen hoe haar emotionele toestand is, want dat is aan alles te zien en merken), tel daar een kinderwens en hormonen bij op en dat oversteeg echt alles, overschaduwde alles.

Ik vind dat vooral erg egoïstisch, net als dat er gezegd wordt dat er geen verdriet erger is dan ongewenst kinderloos zijn. Want imo is het egoïstisch om je eigen verdriet boven al het andere te stellen. Waar is daar het inlevingsvermogen en de ruimte voor emotie van een ander? Waarom moet verdriet of geluk tegen elkaar in een weegschaal gelegd worden en waarom heeft het ene voorrang op het andere en wanneer is er dan wel ruimte/tijd voor de ander om gelukkig of juist verdrietig te mogen zijn?

Heel verhaal als voorbeeld, maar prima over te slaan voor diegene die daar geen zin in heeft….

Vriendin (1) van mij had begin vorig jaar een doodgeboren kindje, met 35 weken zwangerschap voelde ze de kleine ineens niet meer bewegen. Op de echo het slechtste nieuws ooit, het hartje klopte niet meer. Er bleek een knoop in de navelstreng te zitten dat al heel vroeg in de zwangerschap er in gekomen moet zijn en telkens niet gezien op de echo’s. Dat ondanks de extra controles vanwege Zwangerschaps HG.
De bevalling is opgewekt, kindje is geboren en in een gekoelde wieg nog enkele dagen thuis op de babykamer geweest, waar het stel in alle rust afscheid kon nemen. Het kindje heeft een naam gekregen en is begraven, ik jank zelden op begrafenissen, maar zelfs ik heb het niet droog kunnen houden. Wat was dit kindje gewenst en geliefd.

Paar maand geleden deelde een andere vriendin (2) tijdens een high tea uitje met vriendinnen groep dat ze zelf nooit natuurlijk zwanger kon worden, blijkbaar heel vroegtijdig in de overgang gegaan als tiener al en iets met de baarmoeder zelf, dus ook geen kans op een biologisch kind via draagmoeder.
Toen vriendin (1) met haar meeleefde en zei dat ze zich kon voorstellen hoe moeilijk dit voor haar moest zijn, werd vriendin (2) boos en zei iets als “Jij weet niet hoe erg dit voor mij is, jij hebt tenminste je bloed eigen kind nog vast kunnen houden en jij kan gewoon nog weer zwanger worden.” We waren allemaal te flabbergasted na deze uitbarsting om te reageren.

Vriendin (1) zag ik verbleken en stil worden en gewoon keer op keer slikken. Nou, als je het over ongemakkelijke situaties hebt, is dit er wel degelijk één van en hoewel ik het verdriet van vriendin (2) wel kan voorstellen, vond ik het bijzonder tactloos om zo uit te vallen tegen vriendin (1) en dat verdriet als minder belangrijk te bestempelen.

Vriendin (1) is inmiddels net weer zwanger, nog maar weinig weten het en vriendin (2) al helemaal niet. Toevallig viel het WTF topic samen met de dag dat vriendin (1) en ik het nog gehad hadden over hoe het vriendin (2) te vertellen, vandaar ook mijn extra interesse in dit onderwerp.
Vanwege Corona hebben we ook geen uitjes met deze vriendinnengroep gehad na de uitbarsting van vriendin (2).

Voor vriendin (1) is het nu al lastig de zwangerschap te verbergen, de zwangerschaps HG begint alweer flink te komen. Volgende week krijgt ze vroegtijdig een sonde en dan is het voor de buitenwereld helemaal niet meer te verbergen. Nou ja, ze werkt al thuis en door de Coronamaatregelen heeft ze een prima excuus om zich voorlopig niet onder de mensen te begeven. Maar ze vind het ook super spannend, want wat als het weer mis gaat. Dat gedoe met vriendin (2) helpt natuurlijk ook totaal niet.

Nou ja, dat dus. Hoe moet vriendin (1) nou vriendin (2) gaan vertellen dat ze zwanger is?
Van vriendin (2) verwacht ik dat die totaal alles op zichzelf en haar verdriet zal betrekken, in plaats van beseffen hoe veel emotie, spanning en lichamelijke misère met deze zwangerschap gepaard gaat voor vriendin (1).

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 13-11-21 19:41

Snadrem schreef:
@Daphara:
Ik denk dat waar het fout gaat in jouw situatie, het hem zit in de wijze van de reactie op slecht nieuws. Zoals het hoort staat dan hè, ik weet niet of dit de letterlijke gebruikte bewoordingen zijn. Maar zoals vriendin 1 reageerde op vriendin 2, impliceert "ik heb exact hetzelfde meegemaakt, dus ik kan het me voorstellen". Terwijl dat niet zo is. Want inderdaad, hoe AFGRIJSELIJK het ook is wat zij heeft meegemaakt ook is, zij kan wel weer opnieuw natuurlijk zwanger worden. En een eigen kind krijgen. Wordt dat een leuke zwangerschap na wat ze heeft meegemaakt? Nee, waarschijnlijk 9 maanden van angst en onzekerheid. Maar dat is een ander proces.

Vriendin 2 krijgt geen "herkansing" om een kind te krijgen (even heel bot gezegd), die heeft zelf geen middelen ondanks dat de wens er wel heel sterk is.

Beide vriendinnen dragen iets bij zich wat verschrikkelijk is. Maar verlies van je ongeboren kind en niet zwanger kunnen raken zijn in wezen echt heel verschillend. Sterkte met de situatie, ik zou het voorzichtig brengen bij vriendin 2 en oog hebben voor hoe vriendin 1 haar zwangerschap doorstaat.


Hoezo fout? En waarom haal je er weer een weegschaal bij? Als iemand zo’n beetje letterlijk zegt “ik begrijp dat dit heel moeilijk voor jou moet zijn” is dat een teken van medeleven en niet dat iemand letterlijk zegt precies te begrijpen hoe de ander zich voelt (immers beleeft iedereen gevoelens anders).
Vriendin kan zich namelijk prima inleven in een kinderwens, in de hoop en verwachting en in immens verdriet als het niet lukt ofwel helemaal mis gaat.
Het feit dat zij ooit weer zwanger zou kunnen worden doet toch niet af aan het verdriet dat ze heeft gehad en nog heeft om het verloren kindje. Ze krijgt geen herkansing, ze krijgt namelijk nooit het verloren kindje meer terug. Alsof je het ene kind kan vervangen door een ander kind. Jammer joh dat je kind is doodgegaan, maar hey, je kunt zo weer een nieuwe maken.

Als de ander dan letterlijk het verdriet van een doodgeboren kindje als “minder erg” bestempeld dan haar verdriet dat ze geen kinderen kan krijgen en dat in het gezicht gooit van een vriendin die alleen maar haar medeleven uitte, dan gaat er iets goed mis, waar is daar het empatisch vermogen?
Dat is kwetsen omdat je zelf geketst bent, ik heb pijn, dus heb ik het recht een ander pijn te doen, want mijn pijn/verdriet is erger dan dat van een ander.

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Re: Zwangerschap/geboorte aankondiging vs ongewenst kinderloos.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-21 09:21

Natuurlijk is het anders. Ik reageer ook wat heftig op je bericht omdat ik de situatie erg lastig vind. Ik zit letterlijk tussen 2 vriendinnen in (samen met nog een vriendin) en wil niet af doen aan het verdriet van de ene, maar vind wel dat we er als vriendinnen met z’n allen moeten kunnen zijn voor de ander. Als ik terug denk aan de situatie een paar maand terug, dan ben ik echt bang dat de ongewenst kinderloze vriendin deze zwangerschap niet echt als “goed” nieuws zal ontvangen, hoe voorzichtig het ook gebracht wordt.

Zwangerschaps HG is ook geen grapje en het is niet alsof de zwangere vriendin nou zo’n leuke zwangerschap gaat krijgen. Dat zij opziet om het (op welke manier dan ook) te vertellen aan de ongewenst kinderloze vriendin is ook begrijpelijk.

Maar hoe vertel je zoiets als alleen al medeleven uiten zo’n heftige reactie op roept, deze mededeling zal nog een veel zwaardere klap zijn.

Ik begrijp verdriet, ik begrijp dat het heel heftig kan zijn. Ik begrijp alleen niet de wil om een ander dan ook te kwetsen en vriendschappen te laten klappen (of familie ruzie/fete om dit) . Puur omdat een ander zwanger kan worden en jij niet.

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-21 10:20

pmarena schreef:
Ik zal dan wel een botte boer zijn maar ik zou gaan voor de optie van aan zwangere vriendin vragen "wil je dat ik het tegen haar zeg...?" en daar misschien zelfs een beetje op aandringen dat ik dat geen enkel probleem vind, zodat zij het niet hoeft te doen :(:)

En dan kan dat vaatje buskruit lekker tegen mij aan alles er uit flappen in plaats van tegen de zwangere :(:)


Ja, heb ik ook overwogen. Maar ik wil geen kinderen, die keuze heel bewust gemaakt na mijn miskraam, dus ik denk dat het nieuws, als het van mij komt, ook niet in goede aarde zou vallen. Dan zal ze waarschijnlijk ook nog boos zijn omdat de zwangere vriendin het niet zelf verteld heeft.
Andere vriendin die er ook tussenin zit en zelf 2 kinderen heeft (wat overigens ook via IVF alleen wilde lukken) heeft al helemaal niet de behoefte om “het vat buskruit” het heugelijke nieuws te vertellen en heeft sinds het uitje ook geen echt contact meer met haar gehad anders dan de groepschat.

We hebben echt allemaal het gevoel, dat hoe we het ook brengen, het toch verkeerd zal vallen.

Zwangere vriendin overweegt nu eerst een brief(je) te schrijven en daarin het te vertellen.

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

Daphara

Berichten: 7210
Geregistreerd: 05-08-16
Woonplaats: Aan de IJssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 22-11-21 23:58

Nou even update…

Gisteren ben ik met een briefje van zwangere vriendin langs geweest bij de ongewenst kinderloze vriendin, moeder van vriendin 2 was er ook. Toen vriendin 2 de brief las werd ze gelijk weer boos dat zwangere vriendin het niet persoonlijk kwam vertellen. Ik heb de medische situatie van zwangere vriendin uitgelegd, maar vriendin 2 vond dat geen goed excuus.

Ik heb ook uitgelegd dat, gezien de reactie van vriendin 2 bij de high tea, zwangere vriendin het sowieso moeilijk vind persoonlijk contact te zoeken.
Haar moeder schrok duidelijk van mijn (versie van het) verhaal, die werd echt heel bleek en keek haar dochter met grote ogen aan en haar verbazing werd nog groter want vriendin 2 vond niet dat ze iets verkeerd gezegd had. Het was toch de waarheid? Kijk ze is nu toch weer zwanger, zij kan gewoon weer een ander kind krijgen, ik heb niets gezegd dat niet waar is. ik zag in ieder geval bij moeders de plaatsvervangende schaamte.

Ik heb zo voorzichtig mogelijk geprobeerd een beetje begrip te krijgen voor de situatie van zwangere vriendin en het feit dat er door vriendin 2 zo bot over het verlies van haar kindje heen gestapt wordt, maar vriendin 2 zat in de slachtofferrol en echt nul komma nul begrip voor zwangere vriendin.

Dus nou ja, ik heb mijn kopje koffie verder even in stilte opgedronken, moeders praatte over koetjes en kalfjes en probeerde de situatie luchtig te houden.
Voor vertrek heb ik vriendin 2 nogmaals geadviseerd even goed na te denken of en hoe ze verder wil met ons als vriendinnenclubje. Dat ik begrip heb voor het feit dat zij door een hele moeilijke tijd gaat, maar dat ze wel zelf moet kiezen of ze nog op een normale manier met elkaar om wil gaan en dat er dan wel ruimte voor het verdriet en vreugde van een ieder in de vriendinnenclub moet zijn. Dat ik hoop dat ze haar excuus wil maken voor de zeer botte opmerking aan de (nu zwangere) vriendin die haar kind verloren is. Als ze dat niet wil, dat we die keuze respecteren, maar het de vriendschap onderling niet ten goede zou komen.
Ook aangegeven dat we echt begrip hebben voor haar verdriet en daar rekening mee willen houden (hoewel ik nu meer de indruk heb dat ze vooral heel boos is op alles en iedereen), maar dat we niet continu op eieren kunnen blijven lopen voor haar en dat wij ook gewoon met zwangere vriendin willen meeleven en dat de zwangerschap in de toekomst in de groeps-app normaal ter sprake moet kunnen komen, zonder nog meer boze reacties.
Ik heb vriendin 2 ook geadviseerd een brief terug te schrijven en die misschien eerst even door haar moeder te laten lezen, ze zou er over nadenken.

Maar vriendin 2 is vanmiddag zonder bericht uit de groeps-app gestapt. Ik ga er ook geen moeite meer voor doen, ze heeft nu zelf de vriendschap verbroken en het is klaar.

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Afanaisa91, Christina, Crista, Evito_06, fleurtjeuh, Ghazella, pinto_1, YandexBot, Zick_Zack en 34 bezoekers