Jaloersheid, hoe kom je ervan af?

Moderators: Giolli, ynskek, Mjetterd, Hanmar, Dani, Maureen95, Polly

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 

LWDaisy

Berichten: 3912
Geregistreerd: 26-03-18
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-10-20 15:04

chantalboes schreef:
Echt conplimenten dat je je flaqs onder ogen ziet en er aan wil werken. Denk dat heel veel mensen gewoon doorgaan tot de relatie stuk gaat. Ik zou zeggen praat er gewoon met hem over, hoe jij je bij bepaalde situaties voelt en dan kan hij dat gevoel geruststellen door uit te leggen hoe hij zich erover voelt.


Maar dat kan je echt niet bij elke scheet gaan doen..
Het is een moeilijk evenwicht, lijkt mij. Enerzijds moet je zéker met elkaar kunnen praten, over alles, maar ik zou het héél vermoeiend vinden om me constant te moeten verantwoorden tegenover de spoken die mijn partner onterecht ziet.

Ik ben zelf, volgens mij, niet heel jaloers aangelegd. Als tiener, jonge twintiger, had ik hier meer last van, maar ik heb leren relativeren.
Mijn ex was extreem jaloers. Die zat constant in mijn telefoon, tablet en laptop te neuzen. Hackte mijn mail, bokt-account, ... Ik heb hem nooit bedrogen, nooit aanleiding gegeven om zo paranoia te zijn. Zijn ex had hem bedrogen, was zijn rechtvaardiging. Die eerste maanden van onze relatie kan ik daar nog inkomen, maar ik heb hem nooit enige reden tot wantrouwen gegeven, en toen mocht dat overdreven jaloerse gedrag wel ophouden van mij. Naar mijn gevoel had ik me wel "bewezen". Ik wil niet dat een partner zijn onzekerheden, ontstaan uit vorige relatie, op die manier op mij afreageert, niet in die mate. Mijn partner mag echt wel vragen "wie is dat", maar als ik dagelijks tegen zijn paranoia zou aanlopen, zou ik dat echt als super vermoeiend en frustrerend ervaren. Kom uit je knoop voor je een nieuwe relatie begint, een nieuwe relatie en een nieuwe partner hiermee belasten vind ik niet eerlijk. Je legt super veel druk op iets wat heel mooi zou kunnen zijn.

TS, voor elke twijfel die jij ervaart, zou ik proberen iets moois in de plaats te bedenken. Alle lieve dingen die hij tegen je gezegd hebt, elke bloem die je gekregen hebt, elk briefje dat hij je geschreven hebt, ... Je kan en mag best met hem praten hierover, maar probeer hier niet in te overdrijven. Je legt druk op jullie relatie en op hem als persoon, terwijl hij daar helemaal geen reden voor geeft. Het is voor jou niet leuk je zo te voelen, maar voor hem is het ook niet eerlijk.

Life with Daisy ღ Al 10 jaar mijn Valentijn!
En dan.. Het laatste eerbetoon.. Rust zacht, mijn liefste Daisy..
Fueled by caffeine - sarcasm - inappropiate thoughts.
Gids te Fort van Breendonk, binnenkort ook Liezele - voor een rondleiding, pm me!


LWDaisy

Berichten: 3912
Geregistreerd: 26-03-18
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-10-20 07:12

bigone schreef:
Renee1991 schreef:
Nee, ben ik het niet mee eens bigone. Er zijn ook mannen die zich terecht afvragen waar het gedrag vandaan komt en pakken het probleem bij de wortel aan en zullen inzien dat weglopen geen oplossing is.

Lees je mijn bericht wel goed? Ik geef toch duidelijk aan dat praten de oplossing is! Maar wanneer je als partner niets zegt/wil zeggen en toch jaloers blijft reageren dan houd het een keer op.

En daarnaast zijn er heel veel partners , zowel man als vrouw die zich, nadat ze weten dat hun partner jaloers is, zich in allerlei bochten wringen om er voor te zorgen dat ze geen aanleiding voor irrationeel gedrag geven, ook dat gaat niet goed. Wanneer je weet dat je een jaloerse partner hebt is het enigste wat je kunt doen zeggen dat je van diegene houd en doorgaan met je leven. En niet extreem veel rekening gaan houden met. De jaloerse partner moet zelf inzicht krijgen waar het vandaan komt , in geval van ts duidelijk maar vaak is het niet zo simpel.


Klopt hoor.
Mijn ex was heel jaloers, paranoia zelfs. Ik ging dat wel even fiksen - door me idd in allerlei bochten te wringen. Resultaat was dat dit zijn gedrag enkel versterkte, tot het extreme toe. Want na een tijdje begon dit toch erg zwaar te worden voor mij. Ik heb hem nooit enige aanleiding tot wantrouwen gegeven, en na pakweg een half jaar (waarin ik geen contact meer had met mannelijke vrienden) had ik zoiets van "is het nu klaar?" Nee hoor, we moesten nog beginnen... Ruzie als de smid kwam - dat was een man. Ruzie als de DA kwam - dat was ook een man. Ruzie als een vriend "hoi" zei op de bus. Ruzie als ik een vriendschapsverzoek kreeg op Facebook. Ruzie als iemand me een PB stuurde (en dan bedoel ik ook gewoon "Hoi, lang niet gezien, hoe gaat het tegenwoordig met jou?") Ik moest me constant verantwoorden, héél vermoeiend. Op den duur trok ik dat niet meer. Ik had nood aan privacy, in de zin van "blijf uit mijn telefoon/laptop/..." Voor hem signaal dat ik hem bedroog, terwijl ik dan nog de moeite deed om uit te leggen dat ik appte met vriendinnen, en dat die er gewoon van uit gingen dat de gesprekken die zij met mij voerden voor hen privé waren, en dat het dus niet de bedoeling was dat hij die woord voor woord zou meelezen. Hij is meermaals geflipt - gooide mijn laptop tegen de grond (kapot), heeft zo aan mijn tablet staan trekken omdat ik die niet uit handen wilde geven dat het scherm brak (scherm kapot), gooide mijn telefoon tegen de muur (kapot), stal mijn gsm zelfs een keer toen ik bij mijn moeder ging eten (ik wilde niet te laat komen dus moest echt vertrekken, hij was 2 koppen groter en veel sterker, ik kon niet tegen hem op en heb mijn gsm dus echt moeten achterlaten zodat hij daarin kon neuzen terwijl ik bij mijn mama zat), enzoverder. Bovenop de kapotte spullen, ben ik regelmatig "tegen de deur gelopen" en "van de trap gevallen". Ik had niet eens trap :+ Je begrijpt wel waar ik heen wil...

Als ik ging werken (kassierster toen) moest ik de lelijkste kleren aantrekken die ik vond, want in een jeans zou ik andere mannen lopen versieren. Alsof dat in een jogging niet zou kunnen hahaha. In de zomer, als ik naar de paarden gingen, ruzie want "waarom heb je een short aan?" Omdat het 30 graden is? Nee, omdat ik de enige man op stal (van 60+) ging versieren. Ehhh...

Hij heeft me 6 jaar lang getreiterd, gekleineerd en geslagen. Allemaal omdat "hij onzeker was".

Life with Daisy ღ Al 10 jaar mijn Valentijn!
En dan.. Het laatste eerbetoon.. Rust zacht, mijn liefste Daisy..
Fueled by caffeine - sarcasm - inappropiate thoughts.
Gids te Fort van Breendonk, binnenkort ook Liezele - voor een rondleiding, pm me!

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Appeltje00, ComscoreBot, Eskimo, Fling, Jungles, Juudepuutje, loez, mOamm, NF_Daphne, PetalBot, Sheran, TikiMyn, XxLMMxX en 23 bezoekers