Bij deze een klein beetje achtergrond informatie.
Ik heb het heel specifiek over jaloersheid binnen een relatie.
Ikzelf heb 3 jaar een fijne relatie gehad en van de één op de andere dag was het pats boem gedaan. Een week later had hij een ander.
Mijn 2e relatie was van kortere duur doordat hij me bedroog.
Dat ik weinig vertrouwen heb in mensen is een understatement
En nu...
Ik leerde een hele toffe jongen kennen, op slag verliefd. Gelukkig wederzijds en ondertussen al een hele tijd gelukkig samen
En nu begin ik te merken dat het wantrouwen toeslaat, de kleinste dingen vergroot ik uit.
Tot nu is het me gelukt om hierover niet met hem in discussie te gaan, althans ik heb het wel aangekaart dat ik bepaalde dingen niet tof vind en hij gaf aan daar rekening mee te houden.
Helemaal prima dus, we kunnen gelukkig hierover goed praten en hij snapt me wel.
Maar leuk is het voor hem natuurlijk niet.
Hij vindt het verschrikkelijk dat ik hem niet vertrouw en geeft ook aan dat ik daartoe geen enkele reden heb.
En hij heeft gelijk, dus hou ik m’n mond maar van binnen verscheurt het me.
En ik ben er zó klaar mee.
Om nu specifiek iets te schetsen...
Tot voor kort had hij nog heel wat foto’s op z’n telefoon staan van zijn ex en hem. Als hij dan iets terugzocht om me te tonen scrolde hij daar voorbij.
Ik heb hem voorzichtig aangegeven dat ik niet goed snapte waarom hij die nog bewaarde, hijzelf gaf aan dat hij er nog niet aan toegekomen was om ze te verwijderen en dat het hem ook niet echt interesseerde of ze er stonden of niet.
Hij zei dat hij het wel zou doen als ik er echt problemen mee had.
Hartstikke prima dus! Ik weet niet of hij het gedaan heeft of niet en vraag er trouwens ook niet om, maar ergens voel ik mij toch k*t.
Hetzelfde geldt een beetje voor berichten. Af en toe stuurt zij hem nog een bericht, dit kan vanalles zijn.
Voor zover ik weet antwoordt hij hier niet op. Het is toevallig dat ik het zie, als ik zijn telefoon vast heb en er bv. net dan een bericht binnenkomt. Het is dus niet zo dat ik z’n telefoon doorzoek!
Ik weet echt wel dat hier niks mis mee is verder en het ligt echt aan mij dat ik het hier moeilijk mee heb.
Ik vind het verschrikkelijk dat ik zo denk want het is een geweldig lieve jongen!
Ik zou absoluut niet willen dat er hierdoor discussies ontstaan!
Dus help! Hoe kom ik hier van af?
