Geplaatst 
We hebben weer veel mooie avonturen beleefd maar nu we weer veel 'buiten de deur' kwamen hebben we elkaar ook wel weer opnieuw moeten vinden. De routines die we pre-corona hadden opgebouwd voor shows en demonstraties waren roestig geworden en Santi vond sommige vreemde locaties toch ineens wel weer wat spannend.
Het was ook een jaar waarin ik mijn aandacht moest verdelen tussen Santi, Baby Q en verschillende paarden in training.
De winter begon met twee shoots met de fotografen van Fotografenweekend. Santi als Napoleontisch oorlogspaard:
En als dark unicorn:
Bij die eerste shoot was hij bepaald niet in een beste bui, gelukkig liet hij als evil eenhoorn aan de fotografen zien dat hij ook braaf model kon staan.
Eind april reden we een clinic bij Arne Koets waarbij we het weekend begonnen met een totale rodeo.
Uiteindelijk met behulp van Arne wel weer wat stappen kunnen maken en aan de mezair gewerkt. Ik heb wel gemerkt dat het hoge schoolwerk wel echt 'handle with care is' en dat de energie die je daarvoor nodig hebt heel snel kan omslaan naar ' too hot to handle'. 
Vlak daarna was het Rossfechten symposium, altijd superleuk maar na de ervaring op de clinic zag ik er een beetje tegenop. Gelukkig was Santi happy en braaf. Hij mocht ook weer even voor model spelen bij de Brandenburg ruine.
Toen ging het los met het showseizoen. We mochten met Josh Clemens meerijden in Rosmalen:
Tijdens Paard & Erfgoed demonstreerden we rossfechten & barokke rijkunst:
Op Historisch Festival Doorn mocht Santi niet alleen onder het zadel maar ook aan de lange lijnen optreden. Er reden twee nieuwe paarden mee in de demo wat hem weer een aanleiding gaf om zich op te winden, maar in het werk aan de lange lijnen vond hij weer wat rust.
Ook schermen met zijn buddy Faust kon hij waarderen.
Toch hebben we samen ook weer mooie stappen gezet. Bij de zomerclinic bij Arne waren we fijn op weg en in het najaar kwam David Oliveira een les klassieke dressuur/WE geven. Ook dat bracht me weer wat nieuwe inzichten en handvatten om nog beter met Santi samen te werken.
In het najaar reden we met Josh Clemens mee in Ermelo. De eerste show had Santi nog redelijk wat spanning, de tweede had hij pret. Hij lijkt gewoon echt een voorkeur te hebben voor ruige coole dingen doen en niet zo gelukkig te worden van mijn dressuurgetrut.
En als eindejaarsbonus mocht Santi zich weer even uitleven met de koeien!
Hoewel de weg af en toe wat hobbelig was zijn we ook dit jaar samen weer veel gegroeid. Soms wil ik heb achter het behang plakken maar meestal is hij gewoon the best.
Balen dat het hier en daar wat hobbelig ging, maar je hebt toch een hoop leuke ervaringen om op terug te kijken zo te zien. 
Ik ben heel happy met hoe veelzijdig Santi is en het is tof dat hij zoveel dingen leuk vindt! 