Geplaatst Mijn eerste jaar met Kallima. Een jaar waarin ik ontzettend veel van haar ben gaan houden, maar waar ik ook er achter ben gekomen dat ze niet 100% is wat ik zocht toen ik een nieuw paard ging kopen. Desondanks gaan we gewoon verder en hoop ik dat ze mijn dromen tóch (deels) waar kan maken
Kallima Nymaare, een KWPN merrie van 2015. Vagrant Z x Monaco. Springgefokt dus, en dat zien we terug! Ze springt echt heel goed, eigenlijk heb ik dat dit jaar veel te weinig gedaan maar dat gaan we volgend jaar goed maken!
Voorjaar
Bij HorseBeads bestelde ik een touwhalster en daar maak ik tot op de dag van vandaag heel graag gebruik van. Ik volg de methodes van Warwick Schiller en ik merk dat een touwhalster daarvoor echt het fijnste is. Mijn aanwijzingen komen beter binnen, en de "release" is duidelijker.
Kallima is geen makkelijk paard. Nou ja, ze is fijn in de omgang en echt een schat, maar ze heeft een spanningsboog van 2 seconden en wil álles om zich heen bekijken. Omdat ze steeds zo snel afgeleid is, is het lastig om samen te werken. Maar als ze dan een moment wél geconcentreerd is, pikt ze dingen snel op! Omdat ze alles wil zien, maakt ze dingen voor zichzelf veel spannender dan ze zijn en is het dus mijn taak om te zorgen dat ze die spanning sneller kan laten afvloeien. Hier heeft WS me al heel erg bij geholpen en ik weet steeds beter wat ik op zulke momenten moet doen.
In april gingen we voor het eerst naar Bussloo om daar met wat kleine cross hindernisjes te oefenen. Ik wil namelijk van Kallima een heus eventing paard maken
Nou ze deed het echt perfect! In het begin moest ze eventjes een keer kijken maar daarna sprong ze alles.
April en mei stonden ook in het teken van gewoon 'met elkaar zijn'. Niks hoeven, gewoon samen genieten van het zonnetje. Dit hoort ook bij het verkrijgen van een connectie met je paard, en ik vind het heerlijk.
We deden ook mee aan het carnavals springen op stal en daar liep ze super. Ik had ons verkleed als monarchvlinders omdat oranje haar goed staat en haar naam een vlinder genus als betekenis heeft.
Zomer
Midden mei t/m eind juni was ik voor mijn studie op veldwerk in de Spaanse Pyreneeën. Een heel bijzondere tijd waar ik veel leuke medestudenten heb leren kennen, maar het betekende ook ook zes weken je paard missen. Gelukkig werd ze heel goed verzorgd door mijn twee bijrijdsters en ik kreeg regelmatig updates en foto's toegestuurd.
In juli kon ik dan eindelijk weer lekker zelf met Kallima aan de slag. Eerst veel tijd besteden aan het grondwerk, en daarna het rijden langzaam weer oppakken. Ik vond het niet eerlijk om er gelijk weer op te gaan, terwijl ik haar zo lang had 'achtergelaten'.
Ik reed voornamelijk in de buitenbak omdat ze binnen niet normaal te rijden is (de bak is heeeel eng en rechtsom kan ze niet eens een rechte lijn richting de achterkant lopen). Dit probleem is al sinds eind vorig jaar gaande en het lijkt er helaas niet beter op te worden. Buiten vindt ze ook wel eens iets spannend en is er veel afleiding, maar daar loopt ze veel fijner en meer ontspannen. En dat ontspannen is voor mij een pré om fatsoenlijk dressuur te rijden zonder gepluk aan de teugels om dat hoofd maar naar beneden te krijgen zonder dat de rest van het lichaam mee doet
Ik wandel graag stukjes langs de weg om met elkaar vertrouwen op te bouwen. We beginnen met mini stukjes en bouwen het zo steeds verder uit. Ook de eerste stapjes buiten onder het zadel zijn zo gemaakt. De ene keer geeft ze me veel vertrouwen en kunnen we een redelijk stuk wandelen en de andere keer is er meer spanning, kijkt ze overal naar en wil ze alleen stilstaan. Op zulke dagen luister ik naar haar en ga ik niet verder dan ze aangeeft, ook al zijn we de dag daarvoor wel verder gekomen.
In augustus gebeurde er iets vreemds. Ze kwam uit de wei met een bebloed vliegenmasker, en een gigantische wond op haar oor. De staleigenaresse heeft gelukkig gelijk de DA gebeld (nog voordat ze ons belde) en die heeft het heel netjes kunnen hechten. Omdat ze er vroeg bij waren, kon het grootste deel gered worden. Kallima heeft de hechtingen erg lang laten zitten, maar helaas begon ze toch te schuren en sprongen er steeds meer los. De DA heeft een klein stukje dode huid weg moeten snijden, maar daarna genas de wond ineens heel snel. In deze tijd mocht ze natuurlijk geen hoofdstel om, dus dat betekende nog meer wandelen en grondwerk!
Najaar
Het najaar stond in het teken van uitbouwen wat we in de zomer zijn begonnen. Meer richten op de dressuur, meer grondwerk oefeningen meepakken en langere stukken wandelen. Ook heb ik een begin gemaakt aan een paar vrijheidsdressuur oefeningen, wat ik komend jaar wil uitbreiden.
We zijn, samen met een stalgenootje, naar 3 oefencrossen geweest en 1 crossles van Hanneke Held. Wat geeft zij fijn les zeg! 14 januari hebben wij een indoor les van haar staan en er komen ook meer crosslessen aan
De oefencrossen gingen erg goed. Beide onze paarden kunnen vrij onzeker zijn en dat tekent zich soms af in weigeringen, maar gaandeweg doen ze het steeds beter en springen ze de sterren van de hemel! De laatste cross in Holten waren we het eerste rondje met z'n drieën en daar werd Kallima lekker fanatiek van. Het tweede rondje was ze dan ook vrij heet, maar ze ging als een speer en was gewoon foutloos terwijl ze nu voorop liep! Zulke ervaringen hoop ik in 2023 nog veel vaker mee te maken
Volgend jaar wil ik me gaan richten op het beginnen in de B dressuur, en lekker veel springlessen en crosslessen. Het zou mooi zijn als ik ook B springwedstrijden kan gaan rijden, maar dat zien we dan wel. We doen het rustig aan voor zo veel mogelijk vertrouwen en een goede basis, zodat we over een paar jaar kunnen knallen en hopelijk echte eventing wedstrijden gaan meepakken.
Voor meer foto's en filmpjes zie mijn instagram @eventing_nymarai
Daar staat ook een GoPro video op van de cross in Broekelo. Voor kerst heb ik een eigen GoPro camera gekregen dus kan ik zelf filmen 