2018 begonnen we in de Z2. En met enorme faalangst. Voor wedstrijden. Trainen ging wel erg lekker:
http://boktimg.nl/img/m/m72aA4.jpg
En opeens vlogen de punten binnen en mochten we in feb. ZZL starten. De eerste proef behaalden we gelijk winst, ik had nog nooit die proef doorgereden of een pirouette geoefend. Calysa blinkt uit in haar vliegende wissels en ze is geweldig soepel.
In Maart deden we een fotoshoot. Ik wist toen al dat we naar het EK voor Haflingers zouden gaan in Oostenrijk.
http://boktimg.nl/img/m/TQCddE.jpg
Mijn nichtje reed ook zonder te oefenen BB op Calys in maart en behaalde 4 WP:
http://boktimg.nl/img/m/nHIzM8.jpg
Wij reden toen ZZL:
In april liet ik wat foto’s maken:
http://boktimg.nl/img/m/e82cmZ.jpg
http://boktimg.nl/img/m/uM0a29.jpg
Pirouette
Eind mei reden we onze eerste Subtopwedstrijd en oh oh, wat was ik zenuwachtig. Omdat Calys maar 1m40 meet (officieel), moest ik dispensatie aanvragen om naar de Subtop te mogen. Ik denk dat ze dat bij de KNHS niet konden weigeren omdat ik het ZZL in twee maanden uitgereden had hahah.
De eerste Subtopwedstrijd ging voor geen meter! Wat een spanning voor mij! Toch vielen de punten me een soort van mee. Maar altijd balen als je weet dat je ZOVEEL beter kunt.
http://boktimg.nl/img/m/2E2xBB.jpg
In juni probeerden we het nog eens en toen maakte ik er zelf een zooitje van. Ik snapte er niks van hoe het zat met startnummers en reed elke keer verkeerd door de spanning. Het leverde wel een leuke foto op:
Toen heb in mezelf bij de kladden gepakt en een week later behaalden we onze eerste dikke punten in het ZZZ:
http://boktimg.nl/img/m/JDCqu5.jpg
Het ging ZOO lekker!
Eind juni dacht ik (absoluut TEGEN advies in van mijn trainster), dat doen we “ff” nog een keer, op een heel groot concours. Ik moest als eerste, de baan was niet te doen, wat zonde. De eerste proef afgegroet en de tweede proef zelfs HC gestart.
Toen mocht ik van mijn trainster niet meer Subtop starten want ik moest me op het EK richten. Proeven op ong. Z2-niveau dus was een stap terug. In de tussentijd ook een jongen ontmoet in Frankrijk en op zijn (grote) paarden rijden zette me wel aan het denken. Wat was dit leuk! Hij handelde en ik zat echt even met mijn handen in het haar toen mijn grote reus weg moest. Ik heb lange gesprekken gehad met mijn trainster, die me voor gek verklaarde. Dat ik met de gedachte liep Calys te verkopen. Ik startte nog maar net ZZZ en er zat nog zoveel in (als ik zelf eens eraan zou rijden en niet alleen maar feesten haha). Maar tot nu toe reden we alles met twee vingers in de neus en zat in supervaak in de prijzen. En Subtop was wel even slikken. Reed ik niet voor aap?
Maargoed, we moesten toch eerst naar het EK. In de zware klasse moest je verplicht op Stang en trens dus heb ik daar een paar keer ZZL mee gestart (was geen Subtop op die wedstrijd dus puur om te oefenen):
Maar ook nog een keer gewoon op trens:
Alle keren dikke, dikke punten.
Ook pakte ik de Stang en trens erbij op training, max. twee keer per week:
(Ben vaak te lui om sporen aan te doen).
Ik ben in de tussentijd met sportpsychologen gaan praten en misschien was ik nu zelfs te rustig haha. Maar het EK was een heel avontuur, eigenlijk gingen de trainingen het lekkerst, wat had ze een pit:
Losrijden voor de proef, wat een powerhouse:
Foto van een proef:
Ik scoorde iets van 62% in de gewone (reed verkeerd) en iets van 63% in de kür. Een nette score, al kunnen we veelll meer. Ik ben geen Stang en trens figuur dus liet haar eigenljjk een beetje te lang. Maar al doende leert men.
Erna was ik overtraind. Ik was het zat. Haha stomme dressuur! Ik denk dat ik onbewust al had besloten dat ik toe was aan een nieuwe uitdaging. Calys kan alles; het was “saai”. Klinkt stom/ arrogant en natuurlijk kan alles beter, maar dit was mijn intrinsieke gevoel. Ik heb september/ oktober bijna niks gedaan. Zelfs geen les genomen. In november probeerde ik wel weer een wedstrijdje maar ik had er geen zin in. Ik voelde me schuldig, want Calys deed ZO haar best en deed ALLES voor me. Ze heeft zich 5 jaar lang elke dag gegeven, nooit een pas kreupel. Maar het was genoeg. Het was tijd dat ze een ander meisje blij mocht maken. In een vlaag van verstandsverbijstering zette ik haar op FB te koop. En wat was ik trots toen ik haar er shinend op weg zag rijden. Wat vond in dit leuk! Eer van mijn werk! Had ik niet verwacht dat ik er zo van zou kunnen genieten. Ze wilde Calys kopen en ik heb geen moment getwijfeld. Natuurlijk krijg ik van veel mensen commentaar, erg vervelend. Maar dit is ZO fijn ook, voor Calys!
Waar een deur dicht gaat, gaat een ander open. Maar I promise, I’ll be back soon! Ik heb Calys niet voor niets verkocht dus lekker op zoek naar een WAARDIGE opvolger.
Check mijn Insta voor SUPERVEEL dressuurfoto’s van Calys: http://www.instagram.com/haflingercalysa
Of mijn website voor EK gebeuren (naar beneden scrollen): http://astridalida.com
Astrid Alida - fashion & beautyblog: 
Haflingersdressuur (Subtop): 
Haflingerpowerrrr! 
