We begonnen met heerlijke menritjes en een blij en gezond paard op insuline resistentie na dan.
Maar al gauw was t mei en werd mijn meisje een dag na mijn verjaardag, op slag na dood op t land gevonden.
Ze is door een heel aantal naar stal gebracht, waar ik uren bij haar was gebleven en zitten wachten op de veearts..(en wat duurt wachten dan lang)
Al gauw werd madam onderzocht en kreeg ze van alles ingespoten, wat bleek acuut bevangen.
We hadden weer wat aan te vullen in de medische kast laag.
Gelukkig was de medicatie inbrengen geen enkel probleem.
Nu kwam dus het volgende madam stopte met eten en drinken, dus hup bloed afnemen en hop mest mee naar de veearts om op wormen te testen.
Wat bleek lever vervetting alsof t acuut bevangen nog niet genoeg was, gaf milk langzaam het leven op.
ze werd een hoopje ellende waar ik echt op t punt heb gestaan, om dr te laten hemelen.
Ik heb uren bij dr zitten ponyzitten (ipv baby zitten) om zeker te weten dat ze at en dronk.
Ook begon ze steeds slechter te lopen, de hb op 4 benen kwam naar beneden zetten.
En mocht ze uiteindelijk in de natste paddock op stal staan, zodat dr voeten konden koelen
Al die ellende moest toch ergens vandaan komen, want er was geen aanleiding voor alles want ik moest al door de IR met zoveel rekening houden.
Uiteindelijk door deze vacht in augustus, is ze getest op cushing en was t positief.
Ook is ze door de osteo onder handen genomen, en ook is ze energetisch behandeld om dat lichaam te helpen herstellen..
Nu zijn we aan t eind van dit jaar, en mag niet klagen met waar we nu zijn.
Ze is weer blij en pijnloos en energiek, en ondertussen hebben we ook weer een menritje gereden..
Op naar een fantastisch 2018 met hopelijk een nmprs mk.
