Geplaatst Hoi lieve Bokkers
It has been ages.. sinds ik laats een topic maakte over één van mijn paarden. Vaak heb ik de puf niet of kan ik niet mee met alle prachtige fotoshoot foto's die hier op Bokt geplaatst worden.
Maar aangezien ik het zelf wel fijn vind om mijn jaar te evalueren en EJL-ITP daar ideaal voor is, dacht ik om toch nog maar eens mijn jaar samen te vatten.
Dit jaar was voor mij een enorm bewogen jaar, zowel op persoonlijk als paarden vlak. Een jaar waarin voor mij duidelijk werd dat ik op weg ben naar volwassenheid (Jeez dat klinkt corny) Ik heb beslissingen moeten maken die ik niet wou maken, ik was voor het eerst in mijn leven plots helemaal niet meer zo zeker van wat ik wou, ...
Op paardenvlak ben ik het jaar er voor in de zomer van mijn paard geknald, heel stom. Niet eens zo heel erg. Maar voor mij was het de druppel, ik moest en zou IETS veranderen aan mijn manier van rijden. Ik was al de discussies beu. Ik wil teamwork! Daarom ben ik vanaf die dag terug lessen beginnen nemen en de buitenritten on hold gezet. In het jaar 2017 hebben we hier verder aan gewerkt. We hebben verschillende zaken geprobeerd en zijn samen op zoek gegaan naar wat het beste bij ons past. Ik kan nog niet met zekerheid zeggen dat ik deze methode al gevonden heb, maar wat ik jullie al wel kan verklappen is dat het al stukken beter gaat tussen ons.. De rest lezen/zien jullie hieronder wel.
Enjoy
Januari.
De maand januari begon hier in België met een dun sneeuwtapijtje. Uiteraard grabbel ik dan de eerste en beste camera vast om enkele leuke sneeuwfoto's te maken van mijn pisgele kudde in die witte sneeuw..
Niets zo leuk om je hond euhh.. shetlander te knuffelen in de sneeuw.
Februari.
Februari stond niet echt in het teken van de paarden, maar wel in het teken van onze nieuwe Welsh Corgi Cardigan pup, Ginny. Een leuke maand vol genieten van deze kleine gup (die inmiddels een grote brok is geworden)
Maart.
In maart besloot ik om toch nog eens mee te doen met een buitenrit van de vereniging waar ik in zit (Eyota). Dit ging verbazend goed! De lol kwam er terug in. Zoals je kan zien reed ik wel nog met bit.
Tinky dacht er wel het hare van en besloot te rollen met mij erop
April.
April bracht weer beter weer en deed de zin om mooie buitenritten te maken weer aanwakkeren. Daarom besloot ik met een goede vriendin om samen het Hallerbos nog eens onveilig te maken. Plezier gegarandeerd!
Mei.
Deze maand maakte ik kennis met mijn huidige instructrice tijdens een clinic die hier in het dorp gegeven werd. Dit was een aangename ervaring en we hebben allebei deze dag gemerkt dat we veel werkpunten hebben samen.
Ik ben ook weer gaan buitenrijden met dezelfde vriendin waarmee ik naar het Hallerbos ging. Helaas ben ik er die dag lelijk afgevallen. Paardlief was niet heel blij dat haar vriendje zo veel sneller was dan haar en raakte volgens mij gefrustreerd. Daardoor besloot ze dat het aerodynamischer is om je ruiter eraf te gooien. Flinke pijn in mijn onderrug en de lol van de buitenrit was er al snel af.
Maanden erna nog last van gehad, gelukkig opgelost na enkele osteo bezoeken.
Juni.
"The world is best viewed through the ears of a horse."
Deze foto is genomen op mijn favo plekje hier in het dorp. Samen hebben we al heel vaak deze heuvel op gegaloppeerd.
Juni was voor mij een erg zware maand. Ik besloot om een punt achter de 3-jaar lange relatie met mijn vriend te zetten. Deze foto hangt hieraan samen. Die dag liep hij namelijk met mij mee en het is één van onze mooiste laatste herinneringen samen.
Juli.
Omdat mijn leven zo op z'n kop gezet is geweest en ik echt mijn gedachten moest verzetten, besloot ik om een maand bij mijn instructrice mee te draaien. Ik nam mijn 2 paarden mee. Een hele bijzondere maand waarin ik meer leerde over de fysiologie van het paard, maar waarin ik ook leerde om met mezelf om te gaan. Bovendien was dit het begin van een nieuwe vriendschap.
In deze maand besloot ik ook om terug bitloos te gaan rijden. Dankzij de goede begeleiding die ik hier gehad heb, reed ik op het einde van deze maand zelf op neckrope! Iets waarvan ik nooit had durven dromen.
Augustus.
Augustus was zwaar. Pas toen besefte ik dat ik echt alleen was. In de realiteit was dat natuurlijk niet zo,
maar zo voelde het wel. Ik had zelf geen puf om met de paarden te werken, laat staan om gewoon naar buiten te gaan. Gelukkig kroop ik toch weer uiteindelijk uit die put..
Een lichtpuntje was dat mijn nieuwe zadel voor Boris eindelijk toegekomen was zodat ik ook meer met hem aan de slag kon.
September.
Ik besloot te genieten van mijn laatste weken vakantie. Gelukkig was het nog mooi weer, dus kon ik lekker buitenrijden, trainen en zelfs nog vieze paardjes wassen.
Oktober.
In oktober nog eens gaan buitenrijden met de leuke bende van Eyota. Wat blijft dat toch zo leuk om te doen! Heerlijk samen galopperen door de velden en lekkere warme chocomelk drinken tijdens de pauze.
November.
November was prachtig met haar mooie rode kleuren. Lekker rijden door de knisperende bladeren,
onze gedachten verzetten door samen te galopperen door het platte land. Meer moet dat niet zijn.
It has been ages.. sinds ik laats een topic maakte over één van mijn paarden. Vaak heb ik de puf niet of kan ik niet mee met alle prachtige fotoshoot foto's die hier op Bokt geplaatst worden.
Maar aangezien ik het zelf wel fijn vind om mijn jaar te evalueren en EJL-ITP daar ideaal voor is, dacht ik om toch nog maar eens mijn jaar samen te vatten.Dit jaar was voor mij een enorm bewogen jaar, zowel op persoonlijk als paarden vlak. Een jaar waarin voor mij duidelijk werd dat ik op weg ben naar volwassenheid (Jeez dat klinkt corny) Ik heb beslissingen moeten maken die ik niet wou maken, ik was voor het eerst in mijn leven plots helemaal niet meer zo zeker van wat ik wou, ...
Op paardenvlak ben ik het jaar er voor in de zomer van mijn paard geknald, heel stom. Niet eens zo heel erg. Maar voor mij was het de druppel, ik moest en zou IETS veranderen aan mijn manier van rijden. Ik was al de discussies beu. Ik wil teamwork! Daarom ben ik vanaf die dag terug lessen beginnen nemen en de buitenritten on hold gezet. In het jaar 2017 hebben we hier verder aan gewerkt. We hebben verschillende zaken geprobeerd en zijn samen op zoek gegaan naar wat het beste bij ons past. Ik kan nog niet met zekerheid zeggen dat ik deze methode al gevonden heb, maar wat ik jullie al wel kan verklappen is dat het al stukken beter gaat tussen ons.. De rest lezen/zien jullie hieronder wel.
Enjoy
De maand januari begon hier in België met een dun sneeuwtapijtje. Uiteraard grabbel ik dan de eerste en beste camera vast om enkele leuke sneeuwfoto's te maken van mijn pisgele kudde in die witte sneeuw..
Niets zo leuk om je hond euhh.. shetlander te knuffelen in de sneeuw.
Februari stond niet echt in het teken van de paarden, maar wel in het teken van onze nieuwe Welsh Corgi Cardigan pup, Ginny. Een leuke maand vol genieten van deze kleine gup (die inmiddels een grote brok is geworden)
In maart besloot ik om toch nog eens mee te doen met een buitenrit van de vereniging waar ik in zit (Eyota). Dit ging verbazend goed! De lol kwam er terug in. Zoals je kan zien reed ik wel nog met bit.
Tinky dacht er wel het hare van en besloot te rollen met mij erop
April bracht weer beter weer en deed de zin om mooie buitenritten te maken weer aanwakkeren. Daarom besloot ik met een goede vriendin om samen het Hallerbos nog eens onveilig te maken. Plezier gegarandeerd!
Deze maand maakte ik kennis met mijn huidige instructrice tijdens een clinic die hier in het dorp gegeven werd. Dit was een aangename ervaring en we hebben allebei deze dag gemerkt dat we veel werkpunten hebben samen.
Ik ben ook weer gaan buitenrijden met dezelfde vriendin waarmee ik naar het Hallerbos ging. Helaas ben ik er die dag lelijk afgevallen. Paardlief was niet heel blij dat haar vriendje zo veel sneller was dan haar en raakte volgens mij gefrustreerd. Daardoor besloot ze dat het aerodynamischer is om je ruiter eraf te gooien. Flinke pijn in mijn onderrug en de lol van de buitenrit was er al snel af.
Maanden erna nog last van gehad, gelukkig opgelost na enkele osteo bezoeken."The world is best viewed through the ears of a horse."
Deze foto is genomen op mijn favo plekje hier in het dorp. Samen hebben we al heel vaak deze heuvel op gegaloppeerd.
Juni was voor mij een erg zware maand. Ik besloot om een punt achter de 3-jaar lange relatie met mijn vriend te zetten. Deze foto hangt hieraan samen. Die dag liep hij namelijk met mij mee en het is één van onze mooiste laatste herinneringen samen.
Omdat mijn leven zo op z'n kop gezet is geweest en ik echt mijn gedachten moest verzetten, besloot ik om een maand bij mijn instructrice mee te draaien. Ik nam mijn 2 paarden mee. Een hele bijzondere maand waarin ik meer leerde over de fysiologie van het paard, maar waarin ik ook leerde om met mezelf om te gaan. Bovendien was dit het begin van een nieuwe vriendschap.
In deze maand besloot ik ook om terug bitloos te gaan rijden. Dankzij de goede begeleiding die ik hier gehad heb, reed ik op het einde van deze maand zelf op neckrope! Iets waarvan ik nooit had durven dromen.
Augustus was zwaar. Pas toen besefte ik dat ik echt alleen was. In de realiteit was dat natuurlijk niet zo,
maar zo voelde het wel. Ik had zelf geen puf om met de paarden te werken, laat staan om gewoon naar buiten te gaan. Gelukkig kroop ik toch weer uiteindelijk uit die put..
Een lichtpuntje was dat mijn nieuwe zadel voor Boris eindelijk toegekomen was zodat ik ook meer met hem aan de slag kon.
Ik besloot te genieten van mijn laatste weken vakantie. Gelukkig was het nog mooi weer, dus kon ik lekker buitenrijden, trainen en zelfs nog vieze paardjes wassen.
In oktober nog eens gaan buitenrijden met de leuke bende van Eyota. Wat blijft dat toch zo leuk om te doen! Heerlijk samen galopperen door de velden en lekkere warme chocomelk drinken tijdens de pauze.
November was prachtig met haar mooie rode kleuren. Lekker rijden door de knisperende bladeren,
onze gedachten verzetten door samen te galopperen door het platte land. Meer moet dat niet zijn.
Ze heeft wel een best korte rug, dus de meeste standaard westernzadels zijn te lang voor haar. Deze is slechts 57 cm lang. Ik ben ook gewoon heel klein dus mijn paarden zien er al snel reusachtig uit. 