Eind mei kocht ik haar, mijn ultieme droompaard.
In juni begonnen we elkaar een beetje te leren kennen en begonnen we met rijden in de bak.
Ook stapten we gelijk ons eerste kleine rondje buiten samen uit.
En we testte gelijk even uit hoe mak ze was.
Juli was de maand met mijn eerste ultieme geluksmoment met haar. Bij gebrek aan buitenrij maatje, maar gelijk alleen op pad en de bossen verkennen. Tranen van geluk in mijn ogen.
Ze was zo super braaf, dat er nog vele buitenritjes volgden.
Augustus reden we ook veel buiten, alleen en met meerdere. Als we een boomstam tegenkwamen, werd die natuurlijk even mee genomen, aangezien we in september een oefencross gingen rijden.
September stond geheel in het teken van DE oefencross. Een jarenlang gekoesterde droom, die ik vanwege het ontbreken van een klik en daardoor angst, nooit met mijn vorige paarden kon doen.
Begin september eerst een springlesje.
En toen eind september de oefencross. Super gave ervaring en Harry deed het zo knap.
In oktober wisselde we het in de bak rijden en buiten rijden lekker af. Vooral veel lol met je knol.
En natuurlijk de Autumn Desert Trail was een hoogtepunt deze maand!
Ook weer een super vette ervaring.
En toen kwam november. Een maand waarin in er achter kwam dat Harry af en toe niet helemaal regelmatig liep. Eerst haar een paar keer laten behandelen door een osteopaat, maar daar werd het niet direct beter van en wou ik het toch laten onderzoeken. Toen de DA/tandarts kwam voor haar gebit, haar gelijk laten kijken naar haar onregelmatigheid. Die adviseerde een kreupelheidsonderzoek. Ook had ze een bult op haar been die bleef groeien en daarvan adviseerde ze ook om weg te laten halen.
Dus paar dagen later kwam de DA weer om het kreupelheidsonderzoek te doen en de bult te verwijderen.
Hier het topic over de bult. [MD] Bult op bovenbeen
Uit het kreupelheidsonderzoek kwam eigenlijk de conclusie dat foto’s maken de beste optie was, dus daar staat aankomende woensdag een afspraak voor.
De bult is ook verwijderd en opgestuurd voor onderzoek. Dit blijkt een Nodulaire Sarcoid te zijn. In eerste instantie genas de wond goed, maar na 1,5 week ging het toch minder en knapte de hechtingen los. Samen met de DA het behandeld en gelukkig geneest de wond nu weer goed.
Dus ja, helaas gebeurt er deze maanden niet heel erg veel en zitten we vooral nog in onzekerheid.
Ik hoop dat het goed mag komen met mijn fantastische merrie en valt de kreupelheid mee. Maar ik ben wel heel erg bang.
Toch heb ik wel direct gezegd, mocht de uitslag niet goed zijn woensdag, dan heb ik wel het allermooiste halfjaar gehad die ik me maar kon wensen, dankzij deze super merrie.
Duimen jullie mee dat het mee valt?!