Eerst even kort: Haidas Magic Joy of Joy (Guppie voor intimi) is mijn eerste paard. Een quartermerrie. Mijn droompaard die mijn leven verrijkt
Laat ik beginnen met ons jaar in smileys. Per maand 1 en november telt drie dubbel:
En dan te bedenken dat Joy 19 maanden is...
Ik kan wel zeggen dat Joy al best een hoop heeft meegemaakt in haar jonge leventje. Behoorlijk wat bagage dus. Laten we beginnen bij januari:
Een "nog niet zoveel aan de hand maand". Anders dan de snotneuzen in de crèche geen bijzonderheden.
Februari: nog steeds lekker in de opfok spelen met haar BFF of "brother from another mother" Bentley:
Maart: Tja... maart was uhm... niet zo. Joy had een navelbreuk en er bestond een kans dat die zou helen. Maar natuurlijk gebeurde dat niet en moesten we naar de kliniek om de breuk te laten repareren. Gelukkig verliep alles goed!
April: een maand op de box vanwege de wond op haar buik. Maar Joy zat niet stil en groeide bijna een centimeter per week!
Ze werd deze maand ook 1. Officieel een j(n)aarling dus! 
Mei: yes! Lekker van de box en op het land! Zo volwassen geworden al en zo blij met de eerste grasjes!
Juni: een heerlijke "niets aan de hand" maand. Joy geniet op het land van haar vriendjes, de zon en de grasjes. Een gelukkige kleuter. En je weet, gelukkige kleuter, gelukkige mama!
Juli: ik werd deze maand voor de tweede keer verliefd op dit fantastische paard. Voor de lens van Gera Hoving bewees Joy dat ze haar afkomst eer aan doet
Augustus: we chillen nog steeds lekker door. Het is zo fijn om lekker op het land tegen haar aan te staan! Daar word je rustig van! Ja en soms een beetje gekkigheid mag natuurlijk ook
En ze blijft groeien:
September: helaas was het weide seizoen vlug ten einde. Hevige regenval transformeerde de weide in een moeras en de kleuters moesten naar binnen...
Dit levert wel hele schattige plaatjes op:
Oktober: blubber, modder en ellende. Bah bah bah! Door Joy haar witte achterbenen is mok helaas onvermijdelijk. En ja, ga een tiener maar eens vertellen dat smeren echt helpt...
Ondertussen wordt ze steeds knapper:
November: we waren er toch bíjna... Bijna waren we 2017 redelijk ongeschonden doorgekomen. Tot de opfok eigenaresse op 9 november om 19.30 uur belde met de boodschap: "Joy heeft koliek". oliebol. Maar niet meteen in paniek, koliek kan overgaan met een spuitje buscopan. Ja. Kan. Maar bij ons niet. Dus.
Om 1.00 uur besloten we na een tweede DA bezoek naar Utrecht te rijden. En mijn vrees werd waarheid. Joy moest geopereerd aan verstoppingskoliek. Ineens ging mijn paard van kerngezonde, licht eigenwijze tiener naar doodziek paard. En de grond zakte onder mijn voeten vandaan.
Gelukkig (en ik prijs de hemel op mijn blote knietjes) is alles goed gegaan. Operatie en tien dagen kliniek. Inmiddels is Guppie weer thuis en staat ze op boxrust. Ik zag haar ook met de dag opknappen ze werd snel weer de oude Joy
Dag na de operatie:
Week na de operatie:
Gister op stal:
Wat een jaar. Ik heb genoeg bagage voor 10 jaar, maar onze band is ontzettend gegroeid. Op naar 2018! Meer gezondheid en veel meer leuke dingen komend jaar!
Hopelijk wordt 2018 (of alleen al de maan december 
), is het verder echt mijn droompaard. En dan te bedenken dat ik geen bruine merrie wilde... "bruin heeft iedereen"... 
