De titel zegt eigenlijk al genoeg. Vorig jaar hebben wij een 17 jarige friese fokmerrie gekocht, om als doel nog een veulentje voor ons zelf te fokken. Ze was onbeleerd, of nouja er was wel eens opgezeten maar nooit wat mee gedaan. Het is een kleine friese barokke merrie van 150 cm groot. (SjaardxLeffert)
Ze is ontzettend lief en ik hobbelde er af en toe wel eens op in de bak, maar dat pakte eigenlijk zo goed uit, dat ik haar mee nam naar les. Ze zou dit jaar worden gedekt maar dat hebben we maar gelaten voor wat het is, want ze bloeit helemaal op. Ze vind dit geweldig! Ze is als een moeder voor onze 10 jarige B pony ruin dus volgensmij vind ze het allemaal wel prima zo..
Nouja, het pakte tenslotte zo goed uit dat ik bedacht haar maar eens mee te nemen op onderlinge wedstrijd, hele uitdaging. Want op keurings na kwam ze noooit van het erf.
Ze stapte de trailer af, en keek om haar heen van ach joh is dit het. Ik kon bijna wel huilen van de zenuwen en ze vond het allemaal prima.
Eenmaal aangekomen in de bak bij het inrijden, werd ik toch wel heel zenuwachtig wat haar ook wat spanning opleverde. Ik trek ook heel wat gekke bekken onder het rijden, mijn excuses



Toen we eindelijk met de proef begonnen werd ik ontspannen, en yfcke ook.


Ze was voor haar doen zo ontzettend braaf! Ze sprong alleen niet aan naar de galop, want daar heeft ze moeite mee. Thuis doet ze het wel, maar het hoefde van mij ook nog niet. Ze deed ontzettend haar best en dat vond ik super voor een 18 jarige merrie die nog maar net een jaar onder het zadel is.

Ik had uiteindelijk nog 174 punten! Nou met een galop die ontbrak, en voor het eerst op wedstrijd. Mag ik echt niet klagen

Bedankt voor het lezen

