Sinds februari ben ik pas weer echt aan de slag met Nomar, hij heeft vorig jaar een peesblessure opgelopen, waarbij het checkligament voor 80% was beschadigd, en dit heeft vrij lang geduurd, dat ik eigenlijk bang was dat het nooit meer goed zou komen, dus alles wat ik van hem krijg, ben ik ontzettend blij mee.
Vanaf februari weer echt wat meer richting het oppakken, en in juni hebben wij onze eerste M2 wedstrijden gereden, waarbij de punten regelmatig rond de 180 lagen, maar door stomme fouten
(verkeerd rijden, verkeerde letter aanspringen) steeds net niet voldoende hadden. Maar voor mijn vakantie toch nog een mooi punt kunnen binnenhalen, ondanks dat ik de eerste proef verkeerd was gereden. Nooit verwacht dat we zo ver zouden gaan komen.
Afgelopen zaterdag terug gekomen van vakantie, waarbij Nomar is verzorgt en gereden door bijrijdster en stalgenoot. Iedereen ging zondag op wedstrijd bij de feestweek bij ons in de buurt, dus toch maar de stoute schoenen aangetrokken en meegegaan, na 2,5 week er niet opgezeten te hebben.
We deden mee met de dressuur, en categorie bestgaand rijpaard.
Totaal geen verwachtingen van deze dag, maar gewoon gezellig mee gaan.
We begonnen met de categorie bestgaand rijpaard, ik zat hierbij in de eerste voorronde.
1.

Mijn armen leiden soms een eigen leven
2.

3.

Na het rijden kregen we te horen dat wij door waren naar de finale, later op de middag iets wat ik totaal niet had verwacht !
Het duurde ruim een half uur, zelfs nog iets langer, Nomar was al flink bezweet, en we moesten nog 2 proeven gaan rijden. Ik had me voorgenomen om te kijken hoe Nomar hierop ging, of hij niet te moe zou zijn, maar hij heeft zo goed zijn best gedaan, echt ongelooflijk.
4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

En ja, zeker er zitten nog heel wat schoonheidsfoutjes in, realiserende ook dat we 2,5 week niet zelf had gereden. Onze werkpunten zijn vooral om hem met op de achterhand te krijgen, en mijn linkerhand proberen we te temmen, die heeft nogal een eigen leven.

Wij krijgen hierbij ook gewoon wekelijks les, tips voor het op de achterhand trainen zijn wél welkom!
Daarna had ik zo'n medelijden met m'n ventje, hij had zo zijn best gedaan, maar hij mocht nog een keer stralen in de hoofdring bij de finale.
Hier liep hij wederom geweldig, en kregen we de complimenten dat het een prachtig dier was, met mooie gangen. We werden uiteindelijk iets van 10e van de 30 geloof ik, dus ik was onwijs trots op hem.
11.

12.

13.

Mooie locatie
14.

Met alle stalgenoten
15.

Zo trots op hem!
Bedankt voor het lezen het was een heel verhaal.
Voor de mensen die het niet hebben gelezen, rijtechnisch commentaar is niet geheel relevant, omdat ik hier mee heb gedaan voor de lol, omdat ik zelf net 2,5 week op vakantie was geweest .
We weten de punten, hierbij zou ik nog wel graag tips willen voor het plaatsen op de achterhand.
Mijn handen mag ik veel meer dragen, zodat het neusje er soms nog net wat meer uit komt, zodat het nét wat minder strak oogt.
En ik blijf het herhalen ik ben zóo trots op mijn vriendje.

