Joolien schreef:Ik heb je filmpje even bekeken, en ik mis vooral een degelijke basis. Je paard heeft een valse knik, dat is goed te zien omdat ie alleen maar op een bepaalde plek in de hals inknikt en daarbij zijn neus achter de loodlijn brengt.
Dit zie je ook duidelijk terug in het instapmoment. Hij is horizontaal met de hals, maar jij werkt constant terug met je hand. Het enige wat hij doet, is letterlijk knikken op jouw hand en hij komt achter de loodijn. Verrder qua ontspanning of nageeflijkheid gebeurd er niks. Probeer dit soort momenten juist te pakken om hem te durven uitschuiven. Geef die hand mee. Laat die controle die zoveel ruiters willen hebben aan de hoofd los! Pas als jij durft toe te staan, durft je paard zijn hoofd te laten zakken en zo voor die loodlijn te blijven. Pas dan kan je paard gaan loslaten, echt gaan ontspannen. Dan gaat hij meer de schoft liften en ga jij meer bweging voelen onder je paard. Het contact aan de voorkant is heel zacht, bijna angstvallig zacht, maar dat is wel waar je naar toe moet willen in de eerste instantie. En het paard leren na te geven op been. Maw, hij doet zijn hoofd omhoog, je sluit je hand(dus niet terug brengen of trekken) en je geeft been. Zo kun je een goede rust en ontspanning creëren zodat je paard een rustigere aanleuning krijgt, doordat jij niet de hele tijd aan de voorkant hoeft te zitten.
In de galop zie je het ook aan zijn houding, hals wat recht, neus achter de ll. Daarnaast mis ik activiteit, een paar wat actief van achter naar voren doorspringt. Soms komt ie bijna in viertakt omdat ie dan zoveel impuls mist. Rechtsom galoppeert ie ook al met meer impuls, omdat het linker achterbeen sterker lijkt te zijn(kijk maar hoe hij het rechterachterbeen weg draait in de linker galop).
Vanuit de galop naar het halt blokkeer je je arm waardoor hij stopt, ik mis hier heel erg de zithulp, zwaar maken, tempo vertragen etc. En dan meteen weer in die mond. Dat is zonde, want je zet er onwijs druk op, en je laat niet los. Ipv wil je naar de galop, vanuit de handrem. Daar gaat al het een en ander mis. Het is daar ook niet gek dat je paard tegen de hand in komt, hij kan namelijk niet anders om aan te galopperen.
In de draf zie je ook dat je heel veel aan het werken bent aan de vorokant, af en toe trek je hem echt bijna met de kin op de borst. Ik mis hier totale verbinding met de achterkant. Je probeert hem ook wat te liften lijkt het, maar hij kan alleen liften aa nde voorkant als hij het gewicht naar achteren kan brengen.
Zonde, want het is zo'n leuk dier, en ik denk dat je met de juiste basis echt een heel ander, nog fijner paard krijgt.
Ga de controle loslaten aan die voorkant. Maw, een keer een ophouding mag, een keer je hand breed maken mag, maar niet wat je nu aan het doen betn, het constant rommelen in die mond, hem doorbuigen in die bovenhals. Want dat heeft geen enkel effect verder in het lijf, het geeft een vals gevoel van controle over het paardenlijf.
Om je paard sterker te maken van achteren, ga schakelen, in alle gangen, terug en weg, en weer terug. Niet teveel, korte stukjes, 3/4 passen. En terugschakelen op de zit, niet op de hand. Tuurlijk, een ophouding mag altijd, maar je kunt meer met je zit dan je denkt. Verder nog niet te moeilijk willen deon, eerst die basis in orde krijgen. Want anders ga je onnodig veel stappen overslaan.
Gebruikers op dit forum: AhrefsBot en 32 bezoekers