Maar ook een jaar waarin een nieuwe vriendschap is ontstaan.
Pfff wat was 2016 een jaar vol emoties geweest! 22 april lag James dood in de weide. De wereld stortte in! Dit kon gewoon niet waar zijn! Niet mijn James!? Zó plotseling... De avond voor zijn dood hadden we nog een prachtige rit gemaakt. Zonder zadel, zoals wij dat graag deden! Lekker relaxt in het avond zonnetje, genieten was dat! Niet wetend, dat het onze laatste rit zou zijn...
Een week voor James' dood gingen we nog lekker als gezin op pad, zoals we vaak deden. Ook niet wetend dat het onze laatste zou zijn...

Januari.
Daan en ik waren zooo blij. Want wij hadden een huis gekocht en in deze maand konden we er eindelijk in! Niet zomaar een huis. Nee, een huis waar James lekker aan huis kon staan. Een droom kwam uit. Wauw, James stond eindelijk aan huis. Mijn beste vriend was dicht bij mij. En omdat James niet alleen kon blijven hadden we september 2015 alvast shetlander Bliksem opgehaald.
Die twee waren onafscheidelijk, wat een match. Twee dikke vriendjes!

Februari
Samen fijne buitenritjes maken. Met David op Bliksem en James en zijn verzorgmeisje.

Maart
Eind feb en begin maart werden Bliksem en James behandeld tegen luizen. James zat er van top tot teen onder! Iets was hij nog nooit had gehad. Zaten de luizen hier in de oude stal, of had Bliksem ze mee genomen? Ik vroeg me van alles af. Achteraf toch een alarmbel... luizen... Dat klopte al niet. Ook was de tandarts geweest in maart. James zijn gebit was in korte tijd erg achteruit gegaan. Normaal hoefde hij pas om het jaar. Nu liet ik de tandarts eerder komen. Hij stonk uit zijn mond en had ontstoken tandvlees, ik vertrouwde het niet!
Ook de dierenarts heb ik laten komen. James en Bliksem kregen een vitaminespuit en hun periodieke wormenspuit. Ze knapten snel weer op en waren na 2 keer wassen met cibacil weer luisvrij!
April
April begon met prachtig mooi weer. James zat weer beter in zijn vel en dat betekende dat we weer fijn naar buiten gingen!
9 april, een mooie buitenrit! van 9 km! We genoten er samen van

https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/12933032_1038673869557587_4676605376806975472_n.jpg?oh=f61d6854837a242d060e24ad3e02f708&oe=58F37FAC
14 april
Lekker de hond uit laten te paard terwijl de vogeltjes fluiten, genieten!
https://www.youtube.com/watch?v=tyNlhFp3Hcs
17 april
Een buitenrit samen met Bliksem en David!
https://www.youtube.com/watch?v=6OsZYnenIKA
James en ik hadden weer fijn gereden en ik besloot om voor het eerst in onze nieuwe woonplaats zonder zadel met hem buiten te rijden! Op een avond, met een mooie ondergaande zon reden we super relaxt zonder zadel. Wat een fijne rit was dat! Echt genieten. Want zonder zadel was toch iets wat we het liefste deden.
Ik maakte deze foto van ons. En stuurde die via whatapp naar Daan 'Kijk eens wat mooi, en James is super braaf!'

De volgende dag stortte de wereld onder mijn voeten vandaan. 's Ochtends vroeg kwam de buurman aan de deur. "Ik vind het heel erg om te zeggen, maar... maar volgens mij ligt er een paard dood in de weide".
Ik wist niet wat ik hoorde!!! WAT?? "Welke?! Die grote of die kleine?" Ik hoopte zo dat hij 'die kleine' zou zeggen. Maar nee... "De grote".
Nee!! NEEE!! Dat kon gewoon niet waar zijn?! Ik vloog naar buiten en rende naar de weide. De weide aan de kant van de buurman, dus ik kon er vanuit huis zelf niet op kijken.
En van een afstand zag ik het al... "Ja hij is dood!!". Ik huilende keihard uit in de armen van de buurman. En vervolgens zijn we samen naar James gelopen. De buurman steunde me. Ik belde Daan overstuur op. Ook hij wist niet wat hij hoorde. Daarna belde ik mijn moeder, zus en mijn beste vriendin. Ze kwamen allemaal gelijk naar me toe. In die tussentijd had de buurman uit respect al een zeil over James gelegd. Want hij was goed te zien vanaf de weg, dat wilde hij niet voor James. Bliksem stond er als een zielig hoopje naast.
Vanaf dat moment belande ik in een diepe, diepe put.
https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/13062110_1046354092122898_5924126502538383597_n.jpg?oh=00393e3432570e04599a471e2780cf76&oe=58F4C06F

Mei
Ik was kapot. Mijn leven was niet meer hetzelfde. Ik mistte mijn grote, trouwe vriend. Mijn steun en toeverlaat, mijn therapeut zo vreselijk... Geen woorden voor.
De weken gingen langzaam voorbij. En terwijl ik James ontzettend miste, maakte ik me tegelijk behoorlijk zorgen om kleine Bliksem. Ook hij zocht James. Hinnikte en was erg onrustig! Hij was alleen!
Hij begon zelfs hele looppaden te maken in de weide. Steeds maar het zelfde rondje, over en over. En toen ik dát zag wist ik dat er snel een ander paard bij moest komen. Ookal was ik daar nog helemaal niet aan toe!
"Dan doen we wel een Shetlander, voor Bliksem...".
"Ja, maar wat wil je zelf?" Vroeg Daan.
"James! Ik wil James!".
Ik keek wat op Marktplaats en ik zag van alles voorbij komen. Shetlanders, nog meer Shetlanders. Maar dat wou ik toch eigenlijk helemaal niet? Uiteindelijk moest er gewoon weer een paardje komen waarmee ik weer lekker de bossen in kon. Lol maken, en lekker ontspannen rijden!
Maar waar moest ik beginnen met zoeken? Mijn mijn hoofd vol emoties plaatste ik een advertentie op de bokt markt. En al snel kwamen daar verschillende reacties op af.
En gek genoeg ook gelijk 2 Haflingers. Maar wilde ik wel weer een Haflinger? Wilde ik niet iets heel anders, juist omdat het anders zo op James leek?
Ik blijf een zwak voor Haflingers houden, dus Daan en ik besloten gewoon te gaan kijken!
12 juni.
Nick en ik maakten ons eerste buitenritje. Na deze rit zouden we de beslissing maken of hij mocht blijven. En dat mocht! De buitenrit voelde zo goed. En kreeg echt zo'n gevoel. "Dit is hem!' Dat gevoel kan je niet omschrijven.

En ineens had ik weer een Haflinger. Heel onwerkelijk. Het voelde niet als mijn eigen Haflinger.
De komende periode belande ik weer in een roes van onwerkelijkheid. En heel veel verdriet. Want ik wilde verder met Nick, daar waar ik met James gebleven was. Daan had me al een paar keer gezegd dat ik realistisch moest zijn. 'Dat kan niet! Dit is James niet".
Maar ik kon dat maar niet accepteren. Daardoor ging ik geforceerd met Nick aan de slag en ben heel hard van hem afgevallen. Ik kreeg namelijk een paniek aanval van woede en verdriet. Daar schrok hij zo van dat ik eraf viel. Ik was boos, ik wilde alleen nog maar James!!
Vanaf dat moment heb ik besloten niet meer op Nick te rijden. Ik moest vanaf 0 beginnen. En vanaf de grond. Daar ging weer een tijd overheen. En onze band groeide langzaam. Maar wel genoeg om weer een buitenritje aan te durven. Ik was er klaar voor.
We besloten de ronde te rijden die ik als laatst met James gereden had. Het laatste rondje met James.
Terwijl ik stilletjes op Nick zat, die achter Daan aan sjokte... begon ik te praten. Tegen Nick. "Kijk Nick, dit is het rondje die ik...". Verder kwam ik niet. Ik barstte ik huilen uit. Tranen met tuiten.
Maar dat was goed, want zo kon ik tijdens de rit de dood van James een plekje geven.
En vanaf dát moment gingen Nick en ik ineens met sprongen vooruit! Omdat ik geaccepteerd had dat Nick Nick was.. En ik James achter me moest laten. Natuurlijk blijft hij altijd in mijn hart.
Juli
Lekker samen badderen. Ik liet de paardjes veel kennis maken met objecten, lekker veel vanaf de grond met ze aan de slag.

Augustus.
Vrijspringen.

September.
Ook ben ik lekker aan de slag gegaan met het blok. Nick kende het niet, maar al snel had hij door wat de bedoeling was. Of toch niet?


O toch wel!
https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/14449879_1155371891221117_1379567804268711515_n.jpg?oh=8d8a5883f78254b33fce9dc69f765a4f&oe=58DF9879
Oktober.
Pas zo rond oktober ben ik het buitenrijden gaan oppakken met Nick. We hadden in de tussentijd lekker veel vanaf de grond gedaan om elkaar te leren kennen. En zo brak de tijd aan dat we samen naar buiten konden! Zonder stress! En zelfs alleen!

November
En we zijn begonnen met springen onder het zadel. We vinden het beide zo leuk dat we pas geleden in het bos een hindernis hebben genomen!
Oefenen in de weide.
https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/15135902_1210986658992973_2582439448054771273_n.jpg?oh=7a5ff5103e3be16c59b241d4428f90e3&oe=58F30414
En ook zijn we lekker met schriktraining aan de slag gegaan!
https://www.youtube.com/watch?v=pUfZCu-T0uU
December.
In het bos. Onze eerste hindernis buiten.


In december hebben we ontzettend veel leuke dingen gedaan. Met ons hele gezin. Zo heeft David Nick en Bliksem een pieten training gegeven.

'Nick! Fleem!'
https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/15027495_1201912939900345_1289898030315010210_n.jpg?oh=188a0b5665d7a6642d205227e0bcb5bb&oe=59219630
En hebben David en Marloes de paardjes ook een kersttraining gegeven.

https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/15622688_1244614792296826_3530248462085894981_n.jpg?oh=88077af527197edf8ff5c8218b90eac7&oe=58F31F8E
En gaan wij nu als een compleet gezin op pad, zoals wij dat met James deden!



Nick is nu vanaf 12 juni bij ons. En in die korte tijd is Nick omgetoverd tot ons gezinspaard. En een waardige opvolger van James! Hij zal James nooit kunnen vervangen, maar Nick is Nick. En een bijzonder paard op zijn eigen manier. En al compleet ingeburgerd

We hebben een heftig emotioneel jaar achter de rug. We missen James nog vreselijk. En we zullen hem nooit, nooit vergeten! Maar wij zijn zo blij dat Nick bij ons is komen wonen. Hij is nu onderdeel van onze familie. En we hopen nog heel veel mooie, leuke, maffe en spannende avonturen te beleven met zijn allen!