Geplaatst Een eigen topic, dat heeft m'n oude dame wel verdiend, een overzichtje van de laatste 2 jaar.
In januari 2013, we reden net Z2, kreeg ik haar niet meer op de rit na haar 2e peesblessure aan dezelfde pees, ook mijn dierenarts gaf aan dat ze het niet aankon dus we besloten haar niet verder op te bouwen maar te dekken met Negro.
Ik geloofde in mijn autistische Jazz en als het niet als sportpaard was, dan wel als fokmerrie. Het is nooit een makkelijke merrie geweest, sloot zich snel af, was enorm kijkerig en heel flegmatiek om te rijden.
In datzelfde jaar bracht ik haar op 17jarige leeftijd voor op de stamboekkeuring, waar ze onder de indruk waren van de kwaliteit van bewegen op haar leefdtijd en ze werd nog Ster ondanks dat ik haar ongetraind voorbracht, trainen zat er immers niet meer in.
In maart 2014 schonk ze het leven aan Sjaan (stamboeknaam: Jeanne D'arc) Die kleine blijkt inmiddels net zo dapper als de naam die ze gekregen heeft!
Sjaan werd groter en Otje bleek een geweldige moeder, ze verbaasde me daarin. Zolang ik haar heb, is ze redelijk gesloten, op het autistische af en dit veulen trok haar daaruit.
Na het Ster predicaat te hebben behaald ging het bij mij kriebelen, als we nog een puntje zouden kunnen rijden, zou ze ook het Sport predicaat behalen.
Dus na het afspenen van Sjaan in Augustus, ben ik heel langzaam gaan opbouwen, in de hoop dat ik haar lang genoeg heel zou kunnen houden voor dat ene puntje in het Z2.
Voor haar blessures had ik weinig foto's van haar dus toen ik in september weer voorzichtig trainde op stang en trens, direct een paar foto's geschoten, echt trainingsplaatjes:
Eind september startte we voor het eerst Z2 en daar liep ze direct 2 punten, het Sport predicaat was binnen! Ze voelde echter redelijk fit, dus we zijn rustig door blijven starten, op zoek gegaan naar een nieuwe instructeur en een ander zadel.
Met in mn achterhoofd dat morgen, volgende week of volgende maand haar oude of nieuwe peesblessures op kunnen spelen en we dan echt uit gereden zijn.
Het nieuwe jaar ging van start en is ze 19 geworden.
Eind februari hadden we de punten voor het ZZlicht bij elkaar, nooit meer verwacht en daardoor extra dankbaar hiervoor.
In maart reden we een clinic in het ZZlicht bij Malene Nootenboom (de nieuwe juf) en werden deze foto's van ons geschoten.
Begin maart zijn we ook voor het eerst van start gegaan in het ZZlicht en zaten we net naast de winst, eind maart liep ze haar eerste punten in het ZZlicht, toen ik haar kocht was dat mijn doel geweest en ik was zo blij dat we dit toch nog behaalde!
2 dagen later was ik mn motivatie kwijt, ik had mn doel bereikt dus waarom zouden we nog trainen, ze is al oud en gevoelig voor blessures, dus waarom?
Aan alle kanten heb ik een schop onder mn kont gehad, ze is nu nog fit en lijkt het werk goed aan te kunnen dus trainen voor het ZZzwaar en kijken hoever je komt!
Dit weekend reden we een thuiswedstrijd, een tweedaagse. Ze is altijd erg kijkerig en sluit snel af maar de buitenbaan thuis, kost nog het meeste moeite. Toch konden we ons er redelijk door heen knutselen, genoeg kleine fouten maar ook genoeg goede oefeningen. In een weekend liep ze 5 punten bij elkaar, ik ben heel trots op dr en heb vooral laatste dag enorm genoten. Vooral van het feit dat we daar gewoon reden, met zn tweeen!
Ik heb altijd gelooft in haar maar je moet wel reeel blijven, we gaan gewoon bekijken wat we nog kunnen bereiken. Ze is redelijk fit maar je merkt dat ze ouder is, trainen moet met veel beleid. Een dag vrij en een dag een rustig bosritje heeft ze nodig in een week, daarnaast loopt ze 3 dagen in de week alleen maar laag en simpel op een trensje en een lage neusriem en daarnaast dan een keer bovenin op stang en trens. Dat is was ze aankan en prima werkt, maar met een virus of schimmeltje of stal is zij degene die het het heftigst heeft en ook echt hersteltijd nodig heeft en natuurlijk krijgt, haar sporen heeft ze inmiddels wel verdiend!
Heel veel succes en plezier nog met haar! Ben benieuwd wat jullie nog gaan bereiken 
