10 jarig jubileum, jeetje wat een mijlpaal! Ik heb lang uitgekeken totdat het zover was, zeker ook omdat het niet altijd zeker was of we dit zouden halen. Daarom is het zo bijzonder en wil ik dit graag met andere delen. Maar... Hoe laat ik 10 jaar in 15 foto's zien? dan wordt nog pittig . Er staan daardoor een aantal foto's in links, maar deze zijn zeker de moeite waard om even naar te kijken!
In 2003 stond er een ontzettend mooie sportpony op marktplaats:
We waren op slag verliefd! Dus zijn we bij haar gaan kijken en het klikte meteen:
Stiekem wist ik wel dat ze eigenlijk iets te klein voor ons was (pony: 1.49m en wij: 170m + ), maar dat kon mij niet veel schelen. Dit was (en is) hét paard!
Vanaf 12 december 2003 stond ze bij ons op stal en zijn we lekker gaan rijden:
In Utrecht kregen we te horen dat ze veel beenproblemen had: Artrose, HKO, veel slijtage, OCD en spat (zie: profiel).
En kregen de opmerking: "We hebben alles gedaan wat we eraan konden doen, mocht je toch weer terugkomen dan is de enige oplossing haar in te laten slapen."
Dat kwam erg hard aan maar ik liet het er niet bij zitten... Terwijl echt iedereen mij adviseerde om haar in te laten slapen, ben ik verder gaan zoeken. En zo kwamen we terecht bij Antoine de Bodt en zijn leerling Nakita de Boer. Beide hebben ervoor gezorgd dat Lavita weer goed ging lopen en ik meer besef kreeg van het rechtrichten. Sindsdien zijn we alleen maar bergopwaarts gegaan!
En wat ging het toen goed! Een clinic van Marjolein Kniestedt:
En trainde we lekker verder:
En startte we ondertussen M:
juryleden gingen ons steeds meer waarderen en kreeg echt geweldig commentaar. Waaronder: Het is elke dag een plezier om naar jullie te kijken, jullie zijn het voorbeeld van de doel van de dressuur. Namelijk de harmonische samenwerking tussen amazone en paard!
En toen kwam mijn droom uit.. We gingen Z1 starten! En wat gingen we goed, in het eerste weekend dat we Z1 startten hadden we al 1 winstpunt! En daar stopte het niet... We werden ook nog eens 5e van de 25. Tijdens de prijsuitreiking stond ik helemaal verdwaasd op en kon niet meer stoppen met huilen. Wat was ik trots!
Hierna kon de Stang en Trens en het hoedje natuurlijk niet achterblijven!
Naast veel trainen, maakte we ook veel lol! Heel af en toe sprongen we nog wel eens een heel laag sprongetje. En dan het liefst zonder handen/ogen dicht/etc. Hoe gekker hoe beter voor Lavita (en mij):
En weer reden we een clinic. Dit keer van Sander Marijnissen. En jeetje, wat heeft hij ons veel geleerd!
Naar het strand vinden we beide het leukst om te doen! Lekker door het water en natuurlijk zo hard mogelijk over het strand galopperen! En dit doen we gewoon alleen: http://i281.photobucket.com/albums/kk20 ... lamp/a.jpg
Heel emotioneel... Onze laatste Z1 proef en ook de laatste keer dat we gingen starten. Mis onze wedstrijden echt heel erg, maar kijk er nog steeds met een big smile naar terug!
Het Z1 hebben we afgesloten met 12 punten en onze hoogste punten waren 224 en 230. Viel zowat van mijn stoel toen ik dit hoorde!
Na 2010 stopte de wedstrijden en ging mijn zusje het overnemen. Zij mocht bijna M1 starten toen Lavita in 2012 opeens slechter ging lopen... Was behoorlijk schrikken en zijn al gauw weer naar Utrecht gegaan. En daar stonden we dan: http://i281.photobucket.com/albums/kk20 ... amp/aa.jpg
Er kwam al gauw uit dat Lavita een flinke botwoekering heeft rechts achter, precies bij haar zwilwrat. Conclusie: Er mag niet meer gereden worden. De arts en ik konden er stiekem wel beetje om lachen, want jaren terug had dezelfde arts namelijk gezegd dat ze ingeslapen moest worden. Toch wel een verbetering in 7 jaar tijd: Van inslapen naar niet meer mogen rijden.
Uiteindelijk is deze botwoekering ingespoten en heb ik haar rustig aan weer aan het werk gezet. Ik had namelijk het vermoeden dat zodra ze weer ging werken, ze sterker werd en dus beter zou gaan lopen. En mijn gevoel had het goed!
Afgelopen zomer (2013) hebben we een fotoshoot laten doen door Hypofocus en Lavita loopt nog steeds alsof ze 10 jaar oud is. Ben er zo trots op:
Mijn 10-jarig overzicht is zo goed als compleet en bedankt als je het hele verhaal hebt willen lezen!
10 speciale jaren, 10 jaar met veel ellende maar ook heel veel vreugde. Lavita, een merrie die voor je door het vuur gaat en eentje uit duizenden! Mocht ze ooit wegvallen, dan zal dit mij heel zwaar vallen. Ze is nu op een mooie leeftijd van 20 jaar en ik hoop met heel mijn hart dat ze nog minstens 10 jaar bij ons zal blijven!
Wat een verhaal! super gaaf. Uitgelicht waardig, ik tem
elibeest
Berichten: 3586
Geregistreerd: 10-04-03
Woonplaats: Breskens/Vierpolders
Geplaatst: 23-12-13 15:53
Wat een mooi verhaal! Rijden jullie ook nog steeds bij Nakita?
Meraki
Berichten: 5914
Geregistreerd: 28-03-05
Woonplaats: Twente
Geplaatst: 23-12-13 15:54
Wat een fantastisch topic! En wat zijn jullie een pracht team Top, dat je zoveel vertrouwen in haar hebt gehad.. en zie waar het jullie gebracht heeft!
_Gerdien_
Berichten: 668
Geregistreerd: 03-10-11
Geplaatst: 23-12-13 15:56
Wat een mooi verhaal! En ze ziet er nog steeds goed uit!
nicqui
Berichten: 54
Geregistreerd: 18-02-09
Geplaatst: 23-12-13 15:57
op naar nog eens 10 jaar er bij.
groetjes Miranda en Trien
Cardy
Berichten: 6680
Geregistreerd: 08-04-05
Woonplaats: Beverwijk
Geplaatst door de TopicStarter: 23-12-13 15:57
Wauw! Wat een reacties! Had ik echt niet verwacht, wordt er zelfs een beetje emotioneel van . Zou het erg gaaf vinden als ze bij uitgelicht zou komen xAnnouk, maar hoe groot is die kans?
Ik rij al een aantal jaar niet meer bij Nakita elibeest, maar pas het nog wel toe in mijn dagelijkse training.
Eigenlijk ben ik best koppig en eigenwijs als het gaat om het medische gedeelte van Lavita, maar tot nu toe zat ik steeds goed qua gevoel . hihi