Geplaatst De afgelopen twee jaar heb ik voor mijn gevoel echt in een achtbaan gezeten. Als ik dacht dat ik alles eindelijk voor mekaar had, viel alles weer uit mekaar.
In 2012 kreeg ik de mogelijkheid om een paard van mijn instructeur te rijden. Met Loot liep het niet zo lekker dus ik was erg blij met deze kans. Ziderma bleek echt hét paard voor mij te zijn.Kalm, lief, hart van goud, maar vooral tijdens het rijden een paard die voor mij wou werken. Ik vermaakte me wel, Ziderma ging fijn en Loot ging ook wel redelijk.
Al snel werd ik weer in een diep dal gegooid. Loot en ik werden tijdens een buitenrit onderuit gehaald na een botsing met een auto en aanhanger. Loot hield er een flinke wond op haar been aan over maar dat was (gelukkig) alles, het had heel ander af kunnen lopen. Loot heeft midden in de warme zomer een aantal weken op stal moeten staan, arme ziel.
Gelukkig hoefde ik niet stil te zitten, Ziderma en ik reden fijn verder.
Maar al snel merkte ik dat bij Ziderma een oude blessure op kwam zetten, als ik tijdens de dressuur wat meer van haar vroeg kwam ze in de knel met zichzelf. Na weken aanzien heb ik toch besloten dat het zo niet verder kon. Het was niet eerlijk voor Derrie. Ik kon haar gratis krijgen van de eigenaar, als fokmerrie, mozes wat een afstamming had dat paard. (Guidam x Voltaire.. etc) Maar wat moest ik met een fokmerrie? Ik had Loot al, en Nibbit onze 18 jarige waar ook over een paar jaar niks meer mee gedaan kon worden. Uiteindelijk te moeilijke beslissing genomen om haar niet te nemen. Gelukkig heeft ze een super tehuis gekregen waar ze mag genieten van buitenritten, wat ze lichamelijk wel aan kan.
Een mooie herinnering: onze enige springwedstrijd.
Het afscheid viel niet alleen bij mij zwaar, ook bij Loot. Die twee waren de allergrootste vriendinnen. Deze foto is genomen vlak voordat Ziderma weg ging. Als of ze wisten wat er ging gebeuren.
Loot mocht gelukkig weer aan de bak, en al die weken stalrust en knuffelen hadden ons als combinatie goed gedaan. We hebben altijd een haat - liefdes relatie gehad. We konden net zo goed zussen zijn, we kunnen af en toe niet met en niet zonder mekaar.
Het duurde niet lang voordat er een geheel onverwacht een nieuw paard bij kwam. Samen met mijn ouders ben ik naar de Zuidlaardermarkt geweest, op zoek naar een leuke pony, die onder andere moest functioneren als grasmaaier. Helaas konden we niks vinden, en net op het moment dat we met lege handen naar huis wouden gaan loop ik tegen haar op: een prachtige Appaloosa merrie. Ik liep al weer door, want we waren niet op zoek naar een paard. Tot dat mijn vader mij terug riep: vind je deze niet mooi? En daar sta je dan, iets later kreeg ik een touw in mijn handen geduwd: veel plezier met haar.
Op naar huis met Miss Ori van Pipi's Farm. Een 2,5 jarige Appaloosa merrie.
Al snel gaf ik haar de naam Stip. God wat was ze lief en makkelijk. Maar respect had ze nog niet voor ons. Gelukkig leert ze snel en kwam er een geweldig karakter in haar naar boven. Knuffels knuffels en nog meer knuffels, daarvoor deed ze alles voor je.
Stip en Loot werden al snel vriendinnetjes.
En toen brak de periode aan dat ik echt niet meer met Loot door een deur kon. Ik was het echt zat, ik had geen plezier meer in het rijden en was er helemaal klaar mee. Ik vroeg een kennis of zij Loot op wedstrijd uit wou brengen, zodat ze weer op niveau zou zijn en daarna de verkoop in kon. Een moeilijke beslissing, maar voor ons beide het meest eerlijk. Dachten we...
Stip bereikte de leeftijd dat het tijd werd om ingereden te worden. Ze haalde regelmatig streken uit zoals uitbreken en puber gedrag. Om haar aan het werk te zetten hebben we haar naar mijn instructrice gebracht om beleerd te worden. Voordat ik het wist zat ik er dan voor de eerste keer op. Het voelde allemaal vanaf de seconde dat ik op haar zat vertrouwd. Ze heeft in het hele proces geen stap verkeerd gezet.
Stip bleek een natuurtalent te zijn, en als snel kwamen de mooie moves tevoorschijn.
Een paar week later kwam Stip weer naar huis. Na een tijdje viel het mij op dat ze steeds dikker werd. Dat kan toch niet? Ze is lekker aan het werk geweest en heeft niet te veel te eten gehad. Ook mijn instructrice was het opgevallen. Om een lang verhaal kort te maken: We hadden een drachtige merrie gekocht. Oh sh*t....
We zochten contact met de vorige eigenaar, helaas werkte hij niet mee. Hij heeft ons nergens informatie over willen geven. Na weken in spanning te hebben geleefd, werd op 31 juli om 4:55 Fay geboren, een prachtig merrie veulen!
Ondanks dat Fay niet de bedoeling was is ze een belangrijke rol in ons leven gaan spelen. Stip is door de komst van Fay heel volwassen geworden. En zo'n prachtig kind, daar kun je toch alleen maar van genieten?
Met Loot ging het ook goed, in drie maand tijd wist ze van de B naar het M te springen. Alles leek goed te komen, Loot zou de verkoop in gaan en een huisje krijgen waar ze zo veel mocht springen als ze maar wou. Helaas stopte de kennis met het rijden van Loot toen bleek dat ze toch echt op internet kwam te staan. (Lang verhaal, niet netjes om dat helemaal open en bloot hier neer te zetten.Het was de bedoeling dat zij Loot zou voorrijden bij kijkers, want ik kon een M springpaard niet goed voorrijden. Ik als B ruiter kon niet zomaar een M springpaard voorrijden en vervolgens zeggen, het is echt een M springpaard hoor!
Loot kwam weer naar huis, maar ze was niet de Loot die ik kende. Altijd als Loot bij ons naar buiten ging, was ze knettergek in het land, bokken, rennen en vliegen van blijdschap. Nu ging ze een stap de wei in en staan grazen. Loot zat niet lekker in haar vel, maar gelukkig knapte ze snel op. Ze werd weer goede vriendjes met Stip, maar ook met Fay!
Tante Loot pesten.
De verkoop van Loot liep niet lekker. Kreeg wel reacties maar niks serieus. Omdat Loot goed op conditie was wou ik dit behouden. Ik ben opzoek gegaan naar nieuwe instructie, om helemaal opnieuw te kunnen met Loot. Ik haalde haar advertentie van internet, en we begonnen te werken aan onze band.
Als snel kwam ik erachter dat ik al die tijd Loot op de verkeerde manier gereden heb. Verblind door mijn "angst" tijdens het rijden van Loot heb ik dit voorheen nooit door gehad. De nieuwe instructie bevalt super en als snel werden we weer een combinatie!
Met Stip begonnen we ook weer aan de slag te gaan. De goedzak die ze is stapte zo weer weg en vond het heerlijk om aan het werk te gaan.
Ook maakte Stip haar eerste sprongetjes onder het zadel!
Fay deed het ook goed, madame groeit nog steeds als kool en is hier helemaal in haar nopjes!
In Januari wordt Fay ingeschreven bij het Appaloosa stamboek!
En afgelopen woensdag is iets gebeurd waar ik het afgelopen jaar niet van heb durven dromen. Ik ben met Loot op oefenparcours geweest. Onder begeleiding van mijn instructeur heb ik twee hele fijne rondes gesprongen. Het ging zelfs zo goed dat we vanaf januari weer officieel gaan starten!
Er is iets tussen Loot en mij, ik kan niet beschrijven wat. Maar na alles wat we hebben meegemaakt blijkt het toch dat we elke keer weer bij mekaar terug komen.
http://i188.photobucket.com/albums/z152/Paard_1995/2_zps92e9e3d9.jpg
http://i188.photobucket.com/albums/z152/Paard_1995/1_zpse28a7d43.jpg
Alles is uiteindelijk dus allemaal op zijn plek gevallen. Ik ben onwijs blij met mijn toppers en hoop nog veel met ze te bereiken.
Loot en ik zullen weer gaan starten en hopelijk zal Stip ook op wedstrijd verschijnen. En Fay, die mag hier nog een aantal jaar voor baby spelen!
Anything that's worth having
Is sure enough worth fighting for
Quitting is out of the question
When it gets tough gotta fight some more
:D Toch fijner als ze bij jou kan blijven 
