Geplaatst 
Een beetje vreemde titel, maar er zit een verhaal achter! Op mijn 5e kreeg ik mijn eerste pony: Renza, een Fjordenmerrie van 6 maanden oud. Helaas kreeg ze op haar 6e levensjaar spat en is ze vanaf haar 7e levensjaar op pensioen gegaan bij mijn ooms en oma.
Vlak voor Pasen dit jaar kregen we een mailtje van mijn oom dat hij geen tijd meer had om voor Renza te zorgen en of we haar weer terug wilde nemen. Dus op 1 april hebben we haar weer opgehaald, een droom voor mij die uit kwam! Mijn allereerste ponietje
, na 10 jaar weer terug! Ik voelde me als een echt Penny meisje en heb haar de eerste dagen alleen maar kunnen knuffelen en poetsen. (Linkjes zijn ook de moeite waard!)
Hier is ze net een paar minuten weer in de wei waar ze heel erg aan het showen was!
http://img5.imageshack.us/img5/6329/hvfz.jpg
Eerste ontmoeting weer van moeder en dochter naar heel veel jaren.
http://img40.imageshack.us/img40/6788/f6hz.jpg
De allereerste ontmoeting tussen Renza en mijn paard, zij hadden elkaar nog nooit gezien, maar na 1x gillen was het gelijk goed!
Zoals goed te zien is, zag Renza er helemaal niet uit. Nog steeds veel te dik (4x hoefbevangen geweest), hoeven veel te lang, staart te lang en in de knoop, ontlasting en modder in de vacht op de benen wat ik er uit heb moeten knippen...
Na een paar weken veel poetsen, grondwerk doen en wandelen door mij en verzorgmeisjes knapte ze heel veel op! Van ieder beetje aandacht geniet ze met volle teugen en ze ziet er veel beter uit!
Op een dag was ik bezig met het oude zadel van mijn paard en kon de verleiding niet weer staan om die op Renza te leggen, kijken hoe ze reageerde. Ze vond het allemaal best.
Dus hoofdstel ook in, wat ze ook de gewoonste zaak van de wereld vond en dan is de verleiding om er op te gaan zitten wel erg groot. Ik stap op en ik rij zo weg! Ze is 8 jaar niet bereden en we rijden weg alsof we gister nog gereden hebben. (Da heeft bevestigd dat de spat vergroeid is en ze geen pijn meer heeft.) Zo begonnen we met 2 keer per week 15 minuutjes stappen onder het zadel.
Met 1 van de verzorgmeisjes.
Een paar weken later was de wedstrijd die ik ieder half jaar organiseer voor mijn lesklantjes en Renza heeft ook 2 proefjes (alleen stap) meegelopen, wat ze super deed!
Tijdens de wedstrijd werd er ook nog een prachtige foto van haar gemaakt!
In mei kwamen twee vriendinnen van mij op bezoek (Tigress@bokt), voor een fotoshoot van de Fjorden. Renza moet uiteraard wel even laten zien dat Fjorden ook kunnen showen!
En deze prachtige foto werd ook gemaakt.
In juni op een buitenrit, waarbij ik me helemaal kan ontspannen en genieten, wat me bij andere paarden niet lukt!
Ook bleven we lekker aan het trainen, bij deze foto is goed te zien hoe ze in 3 maanden al wel niet is opgeknapt!
We gingen ook wat hindernisjes erbij pakken, wat ze geweldig vindt om te doen!
Op 31 augustus hebben we haar weer voor het eerst voor de koets gezet, iets wat ze ook al 8 jaar niet had gedaan. Ik was erg nerveus, maar zoals altijd bij Renza: het was nergens voor nodig! Inspannen, proef rondje door de wei en gewoon de weg weer op.
In September zou ik met de andere Fjord mee doen aan een Fjordencrossles, maar door veel afwezigen had ik besloten dat een lesklantje met die Fjord mee mocht doen en zou ik met Renza mee doen. Renza had nog nooit gecrosst en was sinds ze terug was, nog maar 1x op vreemd terrein geweest. Maar ze deed het beter dan ik ooit had durven dromen! Ze keek nergens naar, sprong alles en gaf mij zoveel vertrouwen!
http://img809.imageshack.us/img809/3606/i08p.jpg
Waar ze wel altijd al veel moeite mee heeft gehad, is water. Elk klein plasje moest ze om heen, dus toen de instructrice zei dat we de plas in moesten, zei ik tegen haar dat ze een taart kreeg als ze Renza in het water kreeg! Foto ziet er heftiger uit dan het was, maar zo moest ze in het water geduwd worden.
Uiteindelijk is ze van pony met watervrees, naar pony die zwemt gegaan!
In oktober was de volgende wedstrijd voor mijn springklantjes waarbij Renza ook mee mocht doen. Ze deed het weer geweldig, hoe kan het ook anders!
En nog steeds werden er elke week koetsritten gemaakt door het dorp, waarbij we allebei erg genieten!
En gister, 12 december, ben ik met Renza op de club een parcoursje gaan oefenen, omdat ik met haar mee wil doen op de clubkampioenschappen 18 januari. Het ging erg goed, ze keek helemaal niet naar de planken en zeiltjes!
Als ik nou kijk hoe ze over 8 maanden al veranderd is, geweldig gewoon! Ze is al veel minder stijf in haar lichaam, de lengtebuiging rechtsom gaat al veel beter, ze wil het bit aannemen, het oefenen met rechtergalop gaat veel beter. Ik denk dat ik het niet eens hoef te zeggen, maar: Ik ben zó blij met mijn ponietje!
komt helemaal goed met jullie 
