Geplaatst Mijn jaar begon hartstikke fijn. Ik zorgde voor een ontzettende lieve Friese ruin sinds 2 jaar. Ik was fanatiek aan het lessen, oefende veel, en hoopte dressuurmatig zo veel mogelijk te leren met hem samen. Zijn eigenaresse was zwanger, en was daardoor niet zo veel bij hem. Maar dat was niet erg, want ik ging maar al te graag.
Ondertussen kreeg ik op dezelfde stal een tweede bijrijdpaard, Bonsai.
[img]https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/577610_10200392441626677_1972641300_n.jpg[/img[
Dankzij deze lieve reus heb ik mijn angst voor de galop overwonnen! Dankjewel lieve Bonsai!
Door de zwangerschap veranderde de situatie van de eigenaresse, en nam ze het besluit om te verhuizen met hem. Ik mocht mee, maar voor mij was dat niet realistisch. Het was een enorm zwaar afscheid voor mij.. Vooral omdat IK die keus maakte om niet mee te gaan.
Al met al, wilde ik wel graag blijven rijden. Ik kreeg een bijrijdpaard op dezelfde stal aangeboden van Duitse mensen. Libu was een een reus! Die absoluut niet makkelijk was met rijden, maar wel een echte uitdaging en goud eerlijk. Super leuk dat ik die kans kreeg.
De zomer vakantie begon, en in de eerste week ging ik met een oude vriendin naar haar paard. Ze staat met haar paard op een stoeterij voor Friese paarden waar ik vroeger ook reed.
We haalden haar paard van de weide. Daar leek wel iets magisch te gebeuren. Ik ontmoette de meest vrolijke, opdringerige, gestoorde merrie ooit..
Diezelfde middag kwam ik thuis, en zei direct tegen mijn ouders dat ik mijn droompaard had ontmoet. Ik wist niet wat haar naam was, ik wist niet hoe oud ze was, ik wist alleen dat ik haar geweldig vond. 'S avonds smste ik die vriendin van mij letterlijk: 'ik wil haar hebben". Zo kwam het balletje aan het rollen... Ik heb gerekend, gerekend en nog eens gerekend of ik écht niet een paard zou kunnen onderhouden. En ja, elke keer kwam ik er op uit dat ik het wél kon. (ik vergat alleen keihard de aanschafkosten te tellen). Mijn ouders stonden er niet achter helaas. Ze wilden haar niet. Op een middag had ik ruzie met mijn vader er over, en ben ik naar haar toe gegaan op de weide. Mijn ouders zijn me toen achterna gekomen. Mijn vader heeft haar toen ontmoet. Twee dagen later was ze van mij..
Dus vanaf die dag ben ik eigenaresse van Anouk N. (Tsjerk 328 x Ouke 313).
Eerste dag van mij!
samen spelen
Een paar weken van mij
Het is een paardje dat helemaal groen was. Ze is een jaar geleden ingereden, en heeft vervolgens tot 3 maanden geleden stil gestaan. Ik heb haar 3 maanden geleden opgepakt. Ze had geen stuur, rende alleen maar onder je uit en had geen fatsoenlijke rem. Ook had ze nog nooit in haar leven dekens op gehad, kappen om gehad, en kon je niet aan haar achterbenen komen om hoeven uit te krabben (wel klinisch goedgekeurd!).
Het was voor mij dus erg spannend of het allemaal ging lukken. Maar het lukt, ze gaat enorm vooruit. Ik kan ondertussen onder het zadel al sturen en hebben we een rem. Ze heeft niet meer zo'n angst onder het zadel, rent niet meer onder me uit. Daarnaast kan ik tegenwoordig kappen om haar benen doen, dekens opleggen, EN hoeven uitkrabben!!
Ze is een paardje met een hart van goud. Ik ben zo ontzettend blij dat ik haar tegengekomen ben. Nooit durven dromen om zo'n fantastisch vriendinnetje te krijgen!
Deze foto is van een week geleden, toen we net een eigen zadel hadden.
Ik hoop dat ik komend jaar een écht jaar lang in the picture kan maken over ons!
Liefs Judith & Anouk
edit: niet alles stond er in
computer doet moeilijk 
Dan zijn we weer samen op stal! 
