Geplaatst: 20-12-18 03:16 Ik kan toch echt niet geloven dat 2018 er alweer bijna op zit! Het is tijd voor mijn tweede EJL topic van mijn lieve gekke clown Bella en mij! 
Januari
Het jaar begon uiteraard met Bell haar verjaardag. Haar exacte geboortedag en maand zijn niet bekend dus heeft ze 01-01-2011 in haar paspoort gekregen. Maar we vieren het gewoon op 1 januari. Ze werd alweer 7! Traditiegetrouw maken we dan een heerlijke verjaardags/nieuwjaarsdagritje door de Vlietlanden.
Ook kwam de tandarts en dat was hard nodig. Voor het eerst dat ik een paardentandarts had gezien en Bell werd wel verdoofd. Verder werd ik 21 en was deze maand vrij rustig.
Februari
Ik had tijd voor mezelf nodig en besloot vrij impulsief om in m’n eentje een aantal dagen naar Dublin te vertrekken. Ik had op zaterdag geboekt en op maandag vertrok ik. Het was heerlijk!
Uitgerust kwam ik weer thuis en toen begon ik aan een erg spannende periode: afstuderen voor mijn hbo opleiding.
Met Bellie niet veel bijzonders gedaan. We bleven lekker dressuurmatig trainen!
Maart
Omdat ik nog steeds niet heel fijn in m’n vel zat, voelde ik een enorme drang om weer mn koffer te pakken en er tussenuit te gaan. Dus daar ging ik dan, op een srprs me reis met als uiteindelijke bestemming Lissabon! Genoten en ik kon vol energie weer aan de bak.
Ook was deze maand best bijzonder. Het was toch echt tijd om een startpas aan te vragen! Bloedzenuwachtig voor het hele gebeuren. Ik heb nog nooit in mijn hele leven een wedstrijd gereden en Bell natuurlijk ook niet!
We gingen dus echt serieus aan de slag!
Maar er is natuurlijk altijd tijd voor knuffel- en kroelmomentjes!
April
Ook deze maand bestond uit trainen, lessen, knuffelen en genieten! Ik heb helaas weinig rijfoto’s dus dat zou ik in 2019 wel wat meer willen vast leggen!
Buitenritjes zijn ook fijn en dat doen we dan ook heel graag!
Mei
Dit was me toch een bijzondere maand!
Allereerst had ik me dus helemaal officieel ingeschreven voor onze eerste wedstrijd! En wat voor een was het! 27 mei reden we onze eerste B proeven. Met 179,5 en 182 hadden we gewoon onze eerste winstpunt gereden! Zo trots, zo emotioneel! Er rolde een traan over m’n wang bij het afgroeten. Dit hadden we toch maar mooi geflikt. Een jaar daarvoor konden we niet eens een rondje galopperen. Begin mei hadden we nog steeds problemen met het aanspringen in de juiste galop maar tijdens de proeven deed ze alles gewoon in 1 keer!
Helaas nog niet wetende dat dit ook onze laatste wedstrijd van het jaar zou zijn..
De maand mei stond ook in het teken van onze allereerste strandrit! Samen met onze lieve stalgenoot en tevens goede vriend gingen we op pad met de trailer. Wat hebben we genoten!
Ohja en eind mei was er natuurlijk sprake van een enorme bloedhitte. Wat mis ik dat nu ineens.
Juni
De deadline van mijn eindscriptie. Zo hard gewerkt, zoveel bloed, zweet en tranen. Maar hij was ingeleverd! Ik heb mezelf toen helaas wel zwaar overwerkt doordat ik plots niet meer aan mijn scriptie op kantoor mocht werken en ineens 5 dagen mee moest werken. Ik begon om 07:30 tot 16:00. Daarna ging ik snel naar stal om Bel te rijden en te verzorgen. Vervolgens weer naar huis om te eten en daarna werken aan mijn scriptie tot een uurtje of 12. Dit 5 dagen achter elkaar en dan ook nog eens in de weekenden aan mijn scriptie en op zondag werken bij mijn (nu oud) bijbaantje, brak me volledig op.
Dus tijd voor een heerlijke vakantie in Griekenland. Bellie werd verzorgd door hele lieve stalgenoten/vriendjes/vriendinnetjes. Toen ik er een week zat kreeg ik een berichtje van een van de verzorgers dat bel een erg vreemd wondje had op haar linkerachterbeentje. “oliebol.. Haar meest gevoelige beentje voor de mokuitbraken.” Aangeraden om het te behandelen zoals ik het altijd behandelde. Uiteindelijk kwam ik terug en ben ik direct haar been gaan onderzoeken. Dit is geen wond, dit lijkt op een soort snee. Een kloof. Kloof, CPL. Verdomme.. Zou het dan toch..?
Vorig jaar de DA laten komen maar ze verklaarde me voor gek dat ik dacht dat ze CPL had want dat ziet er namelijk vele malen erger uit.. Toch zat het me niet lekker, die grote knobbels, de ribbels.. Veel contact gehad met Bokkers erover en met mensen uit een CPL facebookgroep. Schijnbaar is er veel onkunde over CPL onder dierenartsen.
Dus ja, toch CPL. Mijn wereld stond wel even stil moet ik eerlijk zeggen. Wat brengt de toekomst? Allereerst heb ik het totale management om gegooid qua voeding en buitengang.
De maand juni was dus rustig en ik had de tijd nodig om alles een plekje te geven en zoveel mogelijk kennis te vergaren.
En als de kerst op de taart had ik mijn scriptie niet gehaald, ik mocht hem zelfs niet herkansen en moest dus opzoek naar een andere opdracht na de zomer. oliebol.
Juli
Enfin, het was heerlijk zomer. We genoten, we pufte van de hitte maar het was fijn! Heel weinig gedaan deze maand vanwege de warmte want zelfs ‘s avonds was het nog steeds niet te doen!
De maand juli was ook de maand van de foto’s. 2 vriendinnetjes en tevens bokkers zijn langsgekomen om ons vast te leggen.
Augustus
Tot ik haar plots vreselijk stijf van stal haalde. Ze wilde liever niet lopen en als ze liep of draafde aan de longe was het beeld echt heel erg naar. Nou misschien verstapt. Even een aantal dagen aangekeken en aan de hand gaan stappen. Uiteindelijk toch de DA erbij gehaald want het zat me niet lekker. Conclusie: waarschijnlijk onderuit in het land gegaan waardoor haar rug een enorme optater heeft gehad. Ze reageerde extreem gevoelig erop. Week op metacam en daarna zou het beter moeten gaan. Ook heb ik haar laten testen op PSSM-1. Gelukkig was ze hier negatief op! We vierden een feestje!
Na een week metacam liep ze weer heel fijn en we konden weer aan de slag!
Ik knutselde deze transformatiefoto in elkaar:
Ik ben zo trots!
September
En toen was ze ineens alweer twee jaar van mij! Niet te geloven hoe snel dat is gegaan.
We trainden weer lekker door en ik wilde nog graag gaan starten maar ik vond dit niet eerlijk tegenover haar omdat we pas net weer aan het opbouwen waren.
Ook was ze weer voor de eerste keer geschoren. Ze had alweer een behoorlijke vacht wat haar in de weg zat tijdens het rijden.
Oktober
Toffe maand! Samen met een vriend hebben we een clinic gereden bij Ton Duivenvoorden. Klassieke dressuur is nieuw voor mij maar ik vond het echt super en enorm interessant. Bel liep zó fijn!
November
De tandarts kwam en deze keer werd ze handmatig gedaan zonder verdoving. Zo braaf! Zelf natuurlijk ook even aan d’r kiesjes mogen voelen!
Helaas werd Bel die middag gebeten door een ander paard net onder de schoft en net achter de schouder: kortom precies waar het zadel ligt. Ze had er duidelijk erg veel last van want als je het aanraakte kromp ze ineen. Goed gaan overleggen en besloten om er niet op te gaan tot de zwelling weg was. Dus lekker longeren en wandelen!
Vrij plotselings werd ik heel erg ziek. We zijn nu een maand verder en vandaag kan ik eindelijk terecht in het ziekenhuis. Ik heb zodanig veel en ernstige buikpijn en voel me zo slecht dat ik gewoon geen energie of fut heb om te rijden. Mijn eetlust is compleet verdwenen waardoor ik nu 8 kilo ben afgevallen. Hopelijk wordt er snel uitgevonden wat er nou mis is met me want ik wil me gewoon weer fijn voelen!
De zwelling die Bell had was na 3 weken helemaal weg en mijn bijrijder kon gewoon weer aan de slag onder het zadel! Ik hou het nog even bij stappen aan de hand, longeren en op een goede dag ga ik even erop!
December
Weinig verschil met eind november. Wel de maand van de fotoshoots!
Mandy Roeting is vorige week geweest om ons op de foto te zetten en de resultaten zijn adembenemend. Er worden er 2 sowieso uitvergroot en wil er nog een apart topic over maken. Maar hier dan alvast 1 van de foto’s
Ook ging een vriendin en tevens stalgenootje gister wat foto’s maken van ons. Ik ben ook weer zó blij met deze resultaten!
Conclusie
Het was dus best een bewogen jaar als ik zo terug kijk. Ook nu het einde van 2018 nadert baal ik er gewoon van dat we allebei omstebeurt in de lappenmand zitten. Achja het is niet anders. In 2019 hoop ik dat we echt lekker veel kunnen gaan starten en door de B heen komen. Dat was mijn doel voor 2018 maar soms lopen dingen nu eenmaal anders dan je had gehoopt. Geeft niet want we hebben alle tijd van de wereld! Ook zou ik heel graag 1 oefencrossje willen rijden met haar. Ze wordt zo enthousiast van springen maar we moeten nog goed gaan werken aan de technieken. 2019 gaat een fijn jaar worden met hopelijk voor mij goede uitslagen en voor haar een zo comfortabel, fijn en pijnloos jaar ondanks de CPL!
Ik wens jullie hele fijne dagen toe en een spetterend 2019!
Januari
Het jaar begon uiteraard met Bell haar verjaardag. Haar exacte geboortedag en maand zijn niet bekend dus heeft ze 01-01-2011 in haar paspoort gekregen. Maar we vieren het gewoon op 1 januari. Ze werd alweer 7! Traditiegetrouw maken we dan een heerlijke verjaardags/nieuwjaarsdagritje door de Vlietlanden.
Ook kwam de tandarts en dat was hard nodig. Voor het eerst dat ik een paardentandarts had gezien en Bell werd wel verdoofd. Verder werd ik 21 en was deze maand vrij rustig.
Februari
Ik had tijd voor mezelf nodig en besloot vrij impulsief om in m’n eentje een aantal dagen naar Dublin te vertrekken. Ik had op zaterdag geboekt en op maandag vertrok ik. Het was heerlijk!
Uitgerust kwam ik weer thuis en toen begon ik aan een erg spannende periode: afstuderen voor mijn hbo opleiding.
Met Bellie niet veel bijzonders gedaan. We bleven lekker dressuurmatig trainen!
Maart
Omdat ik nog steeds niet heel fijn in m’n vel zat, voelde ik een enorme drang om weer mn koffer te pakken en er tussenuit te gaan. Dus daar ging ik dan, op een srprs me reis met als uiteindelijke bestemming Lissabon! Genoten en ik kon vol energie weer aan de bak.
Ook was deze maand best bijzonder. Het was toch echt tijd om een startpas aan te vragen! Bloedzenuwachtig voor het hele gebeuren. Ik heb nog nooit in mijn hele leven een wedstrijd gereden en Bell natuurlijk ook niet!
We gingen dus echt serieus aan de slag!
Maar er is natuurlijk altijd tijd voor knuffel- en kroelmomentjes!
April
Ook deze maand bestond uit trainen, lessen, knuffelen en genieten! Ik heb helaas weinig rijfoto’s dus dat zou ik in 2019 wel wat meer willen vast leggen!
Buitenritjes zijn ook fijn en dat doen we dan ook heel graag!
Mei
Dit was me toch een bijzondere maand!
Allereerst had ik me dus helemaal officieel ingeschreven voor onze eerste wedstrijd! En wat voor een was het! 27 mei reden we onze eerste B proeven. Met 179,5 en 182 hadden we gewoon onze eerste winstpunt gereden! Zo trots, zo emotioneel! Er rolde een traan over m’n wang bij het afgroeten. Dit hadden we toch maar mooi geflikt. Een jaar daarvoor konden we niet eens een rondje galopperen. Begin mei hadden we nog steeds problemen met het aanspringen in de juiste galop maar tijdens de proeven deed ze alles gewoon in 1 keer!
Helaas nog niet wetende dat dit ook onze laatste wedstrijd van het jaar zou zijn..
De maand mei stond ook in het teken van onze allereerste strandrit! Samen met onze lieve stalgenoot en tevens goede vriend gingen we op pad met de trailer. Wat hebben we genoten!
Ohja en eind mei was er natuurlijk sprake van een enorme bloedhitte. Wat mis ik dat nu ineens.
Juni
De deadline van mijn eindscriptie. Zo hard gewerkt, zoveel bloed, zweet en tranen. Maar hij was ingeleverd! Ik heb mezelf toen helaas wel zwaar overwerkt doordat ik plots niet meer aan mijn scriptie op kantoor mocht werken en ineens 5 dagen mee moest werken. Ik begon om 07:30 tot 16:00. Daarna ging ik snel naar stal om Bel te rijden en te verzorgen. Vervolgens weer naar huis om te eten en daarna werken aan mijn scriptie tot een uurtje of 12. Dit 5 dagen achter elkaar en dan ook nog eens in de weekenden aan mijn scriptie en op zondag werken bij mijn (nu oud) bijbaantje, brak me volledig op.
Dus tijd voor een heerlijke vakantie in Griekenland. Bellie werd verzorgd door hele lieve stalgenoten/vriendjes/vriendinnetjes. Toen ik er een week zat kreeg ik een berichtje van een van de verzorgers dat bel een erg vreemd wondje had op haar linkerachterbeentje. “oliebol.. Haar meest gevoelige beentje voor de mokuitbraken.” Aangeraden om het te behandelen zoals ik het altijd behandelde. Uiteindelijk kwam ik terug en ben ik direct haar been gaan onderzoeken. Dit is geen wond, dit lijkt op een soort snee. Een kloof. Kloof, CPL. Verdomme.. Zou het dan toch..?
Vorig jaar de DA laten komen maar ze verklaarde me voor gek dat ik dacht dat ze CPL had want dat ziet er namelijk vele malen erger uit.. Toch zat het me niet lekker, die grote knobbels, de ribbels.. Veel contact gehad met Bokkers erover en met mensen uit een CPL facebookgroep. Schijnbaar is er veel onkunde over CPL onder dierenartsen.
Dus ja, toch CPL. Mijn wereld stond wel even stil moet ik eerlijk zeggen. Wat brengt de toekomst? Allereerst heb ik het totale management om gegooid qua voeding en buitengang.
De maand juni was dus rustig en ik had de tijd nodig om alles een plekje te geven en zoveel mogelijk kennis te vergaren.
En als de kerst op de taart had ik mijn scriptie niet gehaald, ik mocht hem zelfs niet herkansen en moest dus opzoek naar een andere opdracht na de zomer. oliebol.
Juli
Enfin, het was heerlijk zomer. We genoten, we pufte van de hitte maar het was fijn! Heel weinig gedaan deze maand vanwege de warmte want zelfs ‘s avonds was het nog steeds niet te doen!
De maand juli was ook de maand van de foto’s. 2 vriendinnetjes en tevens bokkers zijn langsgekomen om ons vast te leggen.
Augustus
Tot ik haar plots vreselijk stijf van stal haalde. Ze wilde liever niet lopen en als ze liep of draafde aan de longe was het beeld echt heel erg naar. Nou misschien verstapt. Even een aantal dagen aangekeken en aan de hand gaan stappen. Uiteindelijk toch de DA erbij gehaald want het zat me niet lekker. Conclusie: waarschijnlijk onderuit in het land gegaan waardoor haar rug een enorme optater heeft gehad. Ze reageerde extreem gevoelig erop. Week op metacam en daarna zou het beter moeten gaan. Ook heb ik haar laten testen op PSSM-1. Gelukkig was ze hier negatief op! We vierden een feestje!
Na een week metacam liep ze weer heel fijn en we konden weer aan de slag!
Ik knutselde deze transformatiefoto in elkaar:
Ik ben zo trots!
September
En toen was ze ineens alweer twee jaar van mij! Niet te geloven hoe snel dat is gegaan.
We trainden weer lekker door en ik wilde nog graag gaan starten maar ik vond dit niet eerlijk tegenover haar omdat we pas net weer aan het opbouwen waren.
Ook was ze weer voor de eerste keer geschoren. Ze had alweer een behoorlijke vacht wat haar in de weg zat tijdens het rijden.
Oktober
Toffe maand! Samen met een vriend hebben we een clinic gereden bij Ton Duivenvoorden. Klassieke dressuur is nieuw voor mij maar ik vond het echt super en enorm interessant. Bel liep zó fijn!
November
De tandarts kwam en deze keer werd ze handmatig gedaan zonder verdoving. Zo braaf! Zelf natuurlijk ook even aan d’r kiesjes mogen voelen!
Helaas werd Bel die middag gebeten door een ander paard net onder de schoft en net achter de schouder: kortom precies waar het zadel ligt. Ze had er duidelijk erg veel last van want als je het aanraakte kromp ze ineen. Goed gaan overleggen en besloten om er niet op te gaan tot de zwelling weg was. Dus lekker longeren en wandelen!
Vrij plotselings werd ik heel erg ziek. We zijn nu een maand verder en vandaag kan ik eindelijk terecht in het ziekenhuis. Ik heb zodanig veel en ernstige buikpijn en voel me zo slecht dat ik gewoon geen energie of fut heb om te rijden. Mijn eetlust is compleet verdwenen waardoor ik nu 8 kilo ben afgevallen. Hopelijk wordt er snel uitgevonden wat er nou mis is met me want ik wil me gewoon weer fijn voelen!
De zwelling die Bell had was na 3 weken helemaal weg en mijn bijrijder kon gewoon weer aan de slag onder het zadel! Ik hou het nog even bij stappen aan de hand, longeren en op een goede dag ga ik even erop!
December
Weinig verschil met eind november. Wel de maand van de fotoshoots!
Mandy Roeting is vorige week geweest om ons op de foto te zetten en de resultaten zijn adembenemend. Er worden er 2 sowieso uitvergroot en wil er nog een apart topic over maken. Maar hier dan alvast 1 van de foto’s
Ook ging een vriendin en tevens stalgenootje gister wat foto’s maken van ons. Ik ben ook weer zó blij met deze resultaten!
Conclusie
Het was dus best een bewogen jaar als ik zo terug kijk. Ook nu het einde van 2018 nadert baal ik er gewoon van dat we allebei omstebeurt in de lappenmand zitten. Achja het is niet anders. In 2019 hoop ik dat we echt lekker veel kunnen gaan starten en door de B heen komen. Dat was mijn doel voor 2018 maar soms lopen dingen nu eenmaal anders dan je had gehoopt. Geeft niet want we hebben alle tijd van de wereld! Ook zou ik heel graag 1 oefencrossje willen rijden met haar. Ze wordt zo enthousiast van springen maar we moeten nog goed gaan werken aan de technieken. 2019 gaat een fijn jaar worden met hopelijk voor mij goede uitslagen en voor haar een zo comfortabel, fijn en pijnloos jaar ondanks de CPL!
Ik wens jullie hele fijne dagen toe en een spetterend 2019!
