Geplaatst 
Die gaan op zaterdag op de oude stal met hem naar de les. 
In het voorjaar stond hij nog op de ranch en gingen we lekker met een hele groep op pad naar Joe Mann in de bossen bij Best. Dat is een cafeetje waar je ook je paard vast kunt zetten. Helaas is het dit najaar afgebrand.
Intussen had Mick het ook in de natte winter prima naar zijn zin.
In april verhuisde Mick van stal. Hij moest wel even wennen aan de grote waakhond die daar in zijn hok zit en het duurde even voor hij erlangs durfde. Inmiddels kijkt hij niet meer op of om. Zijn vriendinnetje Rojdka, dat met hem meeverhuisd was, heeft hem zoals je kunt zien goed geholpen.
Half april op de nieuwe stal, Mick voelde zich al helemaal op zijn gemak.
Goedzak
Nog even voor een wedstrijd terug naar de oude stal... Deze foto geeft de karakters van Mick en mijn oudste dochter goed weer
De tandarts kwam natuurlijk ook...
In de zomer kwam er een nieuw paard in de wei. Helaas kregen Mick en de nieuwe flink ruzie en liep Mick een diepe wond aan weerszijden van zijn nek op, die gehecht moest worden.
Spoiler:
Kort daarna begon hij te hoesten. Het is niet onmogelijk dat dat te maken heeft gehad met sterk verminderde weerstand door de vuile wond, de antibiotica en de stress van het blijven knokken om je plekje. We hebben er een poos mee aangetobd en uiteindelijk, na een bronchoscopie, heeft hij een kuur Prednison gekregen. Dat heeft geholpen en inmiddels is hij al enige tijd (nagenoeg) hoestvrij!
Tussendoor gingen we (met toestemming van de dierenarts) wel mee op trektocht (Son-Geldrop-Soerendonk-Son).
In het najaar hadden we een grondwerk-clinic. Dat was ook erg leuk en leerzaam voor mijn jongste dochter.
En inmiddels zijn we bijna bij het einde van het jaar aangekomen. Mick is blij en staat helemaal op zijn plekkie daar waar hij nu woont. 's Nachts mag hij lekker in een stal en hoewel ik dat nooit verwacht had, staat hij als eerste bij het hek klaar om op stal te gaan 's avonds. Prima!
Op naar 2019, hopelijk iets rustiger voor hem en ons!
