Van 1 naar 2 - mijn bijzondere 2018

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Isabel_k

Berichten: 4762
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Van 1 naar 2 - mijn bijzondere 2018

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 06-12-18 18:19

December 2017 besloot ik dat ik na moest gaan denken over mijn toekomst. Ik zou gaan slagen voor mijn opleiding in mei 2018, maar wat ik daarna moest doen wist ik eigenlijk niet. Of nou ja, ik wist het wel, maar of ik het echt moest doen was een tweede. Ik wilde een opleiding gaan volgen waardoor ik Natural Horsemanship lessen zou mogen geven. Ik wilde mensen helpen, paarden helpen en ik wilde mensen mee laten maken wat ik elke dacht meemaakte met mijn Rimska. Mensen mijn passie bij gaan brengen. Maar dat is een behoorlijk risico wat je neemt.

Ik besloot het nog een jaar te laten zinken en goed na te denken terwijl ik ging werken aan mijn eigen kunnen om toch uiteindelijk in 2019 een jong, groen paard te kopen waarmee ik dan misschien en opleiding zou kunnen doen. En anders zou dat een opvolger zijn voor Rimska die toch 22 zou gaan worden in 2018.

Januari 2018
Ik zette een Facebook-post online waarin ik mijzelf aanbood als bijrijder. In eerste instantie kreeg ik geen reacties. Dus ik ging gewoon rustig verder met Rimska. Zo genoten we ontzettend van sneeuw en grondwerk.

Afbeelding

Februari 2018
Ik kreeg heel onverwacht een berichtje via Facebook Messenger. Een berichtje van mijn hoefsmid welke aanbood een van haar zes paarden naar mijn stal te verplaatsen. Ze zocht iemand die het leuk vond om met haar projectje aan de slag te gaan. Zelf had ze niet echt de tijd.

Ik vond dat wel een goed idee :+ Dus spraken we af om samen een keer naar haar stal te gaan. Ze zou me daar voorstellen aan Joep, een ruin van toen 8 jaar oud.

Toen ik 12 jaar was droomde ik al van een arabier. Het liefst een vos met een snebje. Een week voor mijn 20ste verjaardag ontmoette ik Joep voor het eerst.

Afbeelding

Een voskleurige arabier met, jawel, een snebje. Al snel besloten we dat hij maar naar mijn stal zou moeten verhuizen. Eigenlijk was de stal waar ik met Rims stond helemaal vol, maar na een paar gesprekken besloten we met zijn allen dat hij toch kon komen. Vooral omdat iedereen het heel leuk voor mij vond, en omdat hij zo ontzettend vriendelijk in kuddes is.

Maart 2018
Joep zou pas op 31 maart komen, omdat dat het paasweekend was. En met een 40 urige stage week, was dat wel een goede dag.

Deze maand ging ik veel met Rims op pad om te vieren dat zij nog enig paard was :D Maar ze genoot ook van haar rust.

Afbeelding

31 maart 2018
God, wat was ik ongelooflijk zenuwachtig. Hij zou pas rond een uur of 13:00 komen, maar ik besloot smorgens nog met Rimska op buitenrit te gaan. Maar vanwege een hond die achter ons aankwam waren we een heel stuk sneller terug dan gepland :') Mijn moeder - met wie ik Rims deel - kwam ook kijken naar de aankomst van Joep. Ze had hem nog nooit gezien en ik had hem ook nooit meer gezien na de ontmoeting begin februari.
Ze waren een heel uur te laat, maar toen was hij er echt. Mijn 'eigen' paard. Ik voelde me net een penny die stuiterend door de stal ging. De vele koffies die ik die dag dronk hielpen ook niet mee. En toch stond hij daar om 14:00 in de bak.

Afbeelding

De maanden erop
Hierna ging alles in een stroomversnelling. Joep kon niks, was niks gewent en vond alles maar spannend. Ik leerde hoe gevoelig hij was, maar aan de andere kant hoe leuk en grappig hij was. Ik deed mijn eerste lessen, schriktrainingen en rondjes buiten. Allemaal onder toeziend oog van zijn eigenaresse.

In mei hoorde we dat ze ziek was en nog geen maand later was ze opgegeven in het ziekenhuis. Op dat moment deed ik Joep al elke dag en besloot ik dingen zoals de hoefsmid en het proces van het beleren. Hij is ergens in zijn leven getraumatiseerd geraakt en reageert heel heftig op mensen op zijn rug.

In juni kreeg ik de vraag of ik Joep wilde hebben. Ik moest snel beslissen, omdat het op dat moment al heel slecht ging met zijn eigenaresse en zij wilde graag antwoord. Anders moest ik iets anders regelen voor hem. In het pinksterweekend van 2018 heb ik met mijn ouders gepraat en heel veel nagedacht. Ik ben van links naar rechts gegooid. Aan de ene kant wilde ik hem hebben. Hij is mijn vriendje. Dat geef je toch niet zo maar op? Maar aan de andere kant realiseerde ik mij ook wel dat ik net 20 was. Nog niet eens afgestudeerd. Niet genoeg spaargeld om een paard te onderhouden. Maar na veel rekenen en een hoop geluk van mijn kant kon ik genoeg sparen om hem te onderhouden. En ik besloot hem te houden.

Helaas is zijn eigenaresse heel kort erna overleden. Ik weet niet of ze ooit nog heeft kunnen lezen dat ik Ja' zei.

Augustus 2018


Afbeelding

Heel onverwacht kreeg ik het paspoort van Joep in mijn handen. Een dag later moest ik op vakantie en liet ik mijn kersverse paard achter bij mijn moeder en verzorgster. Een paar weken daarvoor had ik al mijn ribben gekneusd toen ik op hem ging zitten. De eerste keer ging goed, maar een paar dagen later werd ik na heel veel oefenen toch gelanceerd.

Na mijn weekje vakantie kwam ik ook weer gewond terug. Dit keer had ik mijn elleboog gebroken nadat ik uitgleed in een park in Edinburgh :o


Afbeelding
Hier ben ik weken (of nee, maanden) mee bezig geweest. Ik kon niks met Rims of Joep en we hebben vooral geknuffeld. Na drie weken gips bleek na nieuwe foto's dat mijn elleboog een stuk ernstiger was dan ooit verwacht was. Geen haarscheurtje, maar een volledig afgebroken radius knop. Wat dat is weet ik nog steeds niet. Feit is dat ik op vrijdagmiddag bij de trauma chirurg zat met drie opties.

1] gelijk opereren
2] maandag opereren
3] naar huis met een nog gebroken elleboog die wel uit het gips moest. Er zat inmiddels kraakbeen, maar nog geen bot, dus met een verkeerde beweging zou het weer breken en moest ik een pin. Maar als ik geluk had bleef het zitten en hoefde ik niet geopereerd te worden.

Ik koos voor optie drie en ben maar gewoon gaan hopen :') Gelukkig ging alles goed en heb ik nu een niet meer gebroken elleboog *\o/* Maar wel een beperking op de strekking. Ach. Zo heeft iedereen wat :+

september / oktober
Ik kon nog steeds niet zo veel, dus gingen we vooral spelen. Rims werd vooral heel erg dik, want met je 22 jaar ga je niet meer spelen - natuurlijk.

Afbeelding

Ook kwam ik erachter dat Joep een hekel heeft aan regen. En laat ik nou net een hekel hebben aan dekens. In eerste instantie dacht ik: Stel je niet aan en ga gewoon in de regen staan, maar toen hij twee dagen weigerde te eten besloot ik dat er toch maar een deken moest komen :')


Afbeelding


Dus: als er regen voorspelt was ging ik naar stal wandelen om de eczeem deken af te doen en zijn regendeken om. Ik had toch een nog-steeds-gebroken-elleboog en kon niks _O-


Afbeelding


november

Inmiddels voelt Joep zich goed. Erg goed. Hij gedraagt zich als een heel jong paard dat al zijn manieren is vergeten en gaat het liefst met zijn staart in de lucht door de bak. Soms grap ik dat hij gewoon een deel van zijn jeugd heeft gemist. Want hij heeft een deel van zijn leven alleen maar op stal gestaan. En daar is hij echt niet voor gemaakt :n En nog belangrijker, hij had nog nooit iets gedaan. Behalve paard geweest.

Afbeelding

Nu
Inmiddels heb ik twee happy paarden. Ze zijn vrolijk en gezellig. Ik ben inmiddels weer aan het rijden op Rimska en met Joep ben ik ook weer begonnen. Volgend jaar ga ik waarschijnlijk toch een instructeursopleiding volgen met hem. Maar ook Rimska gaat mee. Ik kan natuurlijk nog niet rijden :+ Hopelijk krijg ik hem volgend jaar definitief onder het zadel. Ik denk dat als hij over zijn angst heen is, dat hij het ontzettend leuk gaat vinden. Hij vind namelijk alles wat ik hem voor hou heel erg leuk.

We gaan het meemaken. Maar voor nu ga ik voor een gelukkig jaar zonder brokken <3


Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
<3

IG: @arabierjoep



Isabel_k

Berichten: 4762
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Re: Van 1 naar 2 - mijn bijzondere 2018

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 07-12-18 13:34

Ik stond zeker in dubio. Vooral omdat hij ook nog eens zomer eczeem heeft en dat is altijd mijn 'nachtmerrie' geweest.

IG: @arabierjoep

Isabel_k

Berichten: 4762
Geregistreerd: 18-03-12
Woonplaats: Zuid holland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-12-18 17:27

BarbaravdW schreef:
Wow, heftig inderdaad. Wat een mooie en lieve uitstraling heeft je Fjord, wauw! En Joep, dat ziet er uit als een echte pretletter :)


Ze is ook ontzettend lief. Echt oprecht het vriendelijkste paard dat ik ken.

En wbt Joep heb je ook gelijk :+

IG: @arabierjoep


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 bezoekers