Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
rider schreef:Leuk om een video te zien van je Spaanse knapperd. Ziet er vriendelijk uit. Zadel geen optie? Het valt me wel op dat je namelijk je binnenbeen optrekt en daardoor je knie en lies niet goed gebruikt om de binnenbuiging te ondersteunen. Ook je buitenbeen zou stabieler mogen blijven. Ik vind op pad rijden ook heel fijn maar voor serieuzer dressuurwerk kan de steun van een zadel ook wel prettig zijn.
Kaaaren schreef:Lekker bezig!
Als tip zou ik ook zeggen kijk eens naar een zadel wat je wat meer steun geeft.
En ik zou iets meer tempo wisselingen rijden, verschillen mogen groter. Bijvoorbeeld ook in de stap tempo wisselen, verlengen en weer sluiten. Zorg dat de hulpen duidelijk zijn Heb zelf ook een spaans opgeleid paard gehad, kost echt even wat tijd om weer nieuwe communicatie lijntjes te maken maar dan heb je ook wat Heel veel succes!
Viennanova schreef:Ik vind het allemaal iets te lieflijk en met iets teveel pogingen om het "correct" te houden. Je kunt blijven ondersteunen met been zodat hij niet door rechts valt, maar eigenlijk is dat niet wat je wilt dus daarin zou ik hem de "fout" laten maken, duidelijk corrigeren en dan been stil. Hij moet het zelf doen. Niet blijven ondersteunen, daar wordt hij juist traag en gemakkelijk van. Doordat je niet met zadel rijdt, mis ik het stukje over de rug rijden in het lichtrijden. Je wordt gedwongen tot doorzitten, blijft kloppen met been en hij komt niet in de aanleuning die je wilt.
Ik denk zelf dat je met zadel, hem beter aan het werk krijgt waardoor je hem zo voor elkaar hebt. Want volgens mij ben jij best handig. En wat hier boven staat, al iets meer de grenzen opzoeken in tempowisselingen etc., dat kan hij best aan en ook dat is juist samen werken. Jij stelt de kaders, de hulpen waarop hij moet reageren zodat hij weet waaraan hij moet voldoen, zodat jij hem kan belonen. Jij blij, paard blij!
WesternWay schreef:Ik zie een enorm onstabiele hand en een paard wat niet weet wat je daar nu mee wil. Dat in combinatie met het doorzitten op een pad is geen goed plan.
Ik zou liever zien dat je hem duidelijkheid geeft; instellen op 1 hoogte die je aanhoudt, en dan links en rechts buiging/stelling. En een normaal zadel waar je mee licht kunt rijden, sowieso tot je hem de juiste spieren kunt laten gebruiken om jou te dragen. Het is een leuk paard trouwens
Joolien schreef:WesternWay schreef:Ik zie een enorm onstabiele hand en een paard wat niet weet wat je daar nu mee wil. Dat in combinatie met het doorzitten op een pad is geen goed plan.
Ik zou liever zien dat je hem duidelijkheid geeft; instellen op 1 hoogte die je aanhoudt, en dan links en rechts buiging/stelling. En een normaal zadel waar je mee licht kunt rijden, sowieso tot je hem de juiste spieren kunt laten gebruiken om jou te dragen. Het is een leuk paard trouwens
Maar hoe zie jij dat voor je dan? Moet ik mijn hand vast gaan zetten? Daar krijg je toch juist weer een strakke aanleuning van? Hij is namelijk nog zoekende, en door mee te veren probeer ik de verbinding zacht en constant te houden. Dat dat nog steeds niet helemaal lukt, is denk ik ook work in progress. Ik wil dus voorkomen dat ik mijn hand vast ga zetten.
Het is overigens in de aanleuning ook al veel beter. Eerst dook hij er heel veel doorheen, en ging dan te diep lopen, dat heb ik met been al zo opgelost dat hij dat bijna niet meer doet.
KayKim, de ribbenbuiging is idd lastig, daar ben ik aan de hand nog mee aan het werken, maar dat lijkt soms wel een PRE dingetje ofzo, buiging vind hij ontzettend lastig.
Kadankovitch schreef:Dat lichtrijden vaker stoort dan helpt, ben ik met mevr.Jolien geheel eens. Deze mening wordt trouwens ook gedeeld door een aantal zeer bekwamen en succesvolle africhters.
Wellicht zou u zichzelf meer moeten dwingen een houding aan te nemen, o.a een meer gefixeerde ligging van het onderbeen. Wellicht te bereiken door de tenen naar binnen te draaien.
Een voorzichtige, te zachte hand kan even slechte gevolgen hebben als een te harde hand. U zou uw paard meer moeten begeleiden. Op het gevaar af even te zwaar te zijn, biedt u dan wel stabiliteit. Als die stabiliteit, rust brengt in de hoofd-hals-houding, kunt u van daaruit naar de lichtheid gaan die u nu iets te vroeg na streeft. Omgekeerd komt u veel moeilijke tot die stabiliteit waardoor de mond van het paard vaker tegen de hand van de ruiter aanbotst. En dat wederom resulteert toch bij het paard wantrouwen ten opzichte van de hand van de ruiter.
Joolien schreef:KayKim, de ribbenbuiging is idd lastig, daar ben ik aan de hand nog mee aan het werken, maar dat lijkt soms wel een PRE dingetje ofzo, buiging vind hij ontzettend lastig.