Zoals elk jaar probeer ik weer een jaartopic te maken. Op paardengebied is er toch heel wat gebeurd in 2017... Ik startte 2017 met mijn 2 paarden Iowa (een 13 jarige tinker merrie) en Pastis (een 6 jarige welsh cob x tinker merrie).
Januari
We starten in januari met een foto van Pastis als herinnering aan mezelf waarom ik eigenlijk geen paard met te veel wit ging kopen
Februari
Helaas geen foto's in februari...
Maart
Ik heb een track rondom mijn weide waar de paarden steeds op kunnen, op deze bocht houden ze graag de uitkijk maar dat kan soms heel vermoeiend zijn.
April
Blijkbaar van in april ook geen foto's...
Mei
De maand dat ik de allereerste keer met Pastis aan een onderlinge wedstrijd meedeed. Georganiseerd door het tinker stamboek. Het was een hele leuke en gezellige ervaring en als kers op de taart werden we ook nog eens 2e!
Juni
Mijn lieve, mooie Iowa in de zomerzon. Haar gezondheid gaat al jaren op en af waarbij we het laatste jaar vooral af zijn geweest... Na vele onderzoeken is er uiteindelijk gebleken dat ze een chronische darmontsteking heeft waardoor ze voedingstoffen moeilijk kan opnemen en dit ook op haar bespiering slaat (bij haar vooral op haar achterhand). Deze maand heb ik in samenspraak met de dierenarts beslist om ze op cortisone te zetten om te bekijken hoe ze hier op reageerde, en vooral ook zodat ik kon inschatten of ze effectief pijn had of niet.
Juli
Iowa haar cortisone begon aan te slaan, ik kreeg plots weer een paard dat spontaan begon rond te lopen op de weide. Hiermee werd bevestigt wat ik al vermoede, zelfs een pijnloos weideleven ging niet meer voor haar. Zo lang ze op cortisone stond, was alles goed qua pijn maar dit is op lange termijn geen oplossing natuurlijk. Aangezien ze het in de winters ook altijd een pak slechter deed, heb ik dan ook beslist om ze na de zomer in te laten slapen...
Ik had graag eens eenmalig in mijn leven een veulen voor mezelf gefokt maar had hier nooit een geschikte merrie voor en aangezien ik wel iets kwalitatief wou en ook niet meer dan 2 paarden kan houden, was het er nog niet van gekomen. De laatste weken was ik echter aan het denken dat misschien toch de tijd was aangebroken om Pastis te laten dekken. In eerste instantie wou ik die in het voorjaar van 2018 doen maar begin juli ontdekte ik dat ik zelf ook zwanger was. Nou dan konden we maar beter samen in zwangerschapsverlof gaan he?
Na lang nadenken en overleg ben ik uiteindelijk voor de knappe welsh cob hengst Sublime Sponte gegaan. In juli is Pastis dan ook op een hele succesvolle date geweest! Voor de mensen die de dracht willen volgen heb ik een apart topic: [KS-MK] Pastis (welsh cob x tinker) X Sublime (welsh cob) in 2018!Pastis en Sublime
Augustus
Pastis bleek van de eerste maal drachtig te zijn en kwam in augustus terug onze kant op. Ik had intussen al een afspraak gemaakt met een fotografe voor nog een laatste fotoshoot van Iowa en Pastis.
September
Deze maand heb ik Iowa laten inslapen... Al maanden had ik het er moeilijk mee om de beslissing te maken, want ja ze is ziek en je weet dat je ze moet laten gaan maar wanneer is die moment dat je dit echt beslist? Dat vond ik ontzettend moeilijk. Elke dag ging ik met een zwaar gevoel naar de weide, zou ze zich nog goed voelen vandaag? Elke dag die twijfels, vandaag was ze precies wat minder, vandaag ging ze precies toch beter enz. Toch die knoop door gehakt. Ik had schrik dat ze nog ging vechten tegen de verdoving en dat ik ging gaan twijfelen of ik er wel goed aan deed maar het tegendeel bleek waar. Ze kreeg nog maar de eerste lichte verdovingsspuit waarbij andere paarden gewoon nog kunnen rondwandelen en Iowa haar achterhand viel al helemaal om. Ze was daarna ook zo ontzettend snel weg dat ik echt vrede had met mijn beslissing. Ik had me hier al maanden op voorbereid en moeilijk mee gehad dat het daadwerkelijke afscheid bijna een opluchting voor ons allebei was. Dit was haar afscheidstopic: [IM] Dag mijn lieve lieve Iowa
Hierbij een filmpje van de afgelopen 7 jaar dat ik Iowa heb gehad:
https://www.youtube.com/v/lK9-0RPfyJk
In tussentijd bleef ik nog wat dressuren met Pastis, ook al was het in heerlijk Belgisch weer... Pastis is overigens ook meteen verhuist naar mijn ouders waar ze bij mijn moeder haar ijslander en onze vroegere kinderpony staat. Alleen staan is namelijk niets voor haar + zo kon het werk ook wat meer verdeeld worden nu ik zwanger ben.
Oktober
Nog even boven de 20 graden plots in oktober, en we hadden net een heel leuk paarden buur evenement! Het was een heerlijke dag vol gezelligheid. Ik was intussen 21 weken zwanger en ging normaal nog even door rijden maar achteraf bekeken was dit toch mijn laatste keer te paard. Na dit evenement had ik het ontzettend druk met onze trouw voor te bereiden en onze verbouwingen waardoor ik 3 weken niet heb kunnen rijden, in tussen tijd had mijn buik plots een groeispurt gehad en voelde ik de baby zo goed bewegen. De stap om ineens terug op te stappen bleek toch wat te groot. Vandaar dat we het maar zo gelaten hebben en we ons nog gewoon bezig hielden met een beetje grondwerk en lange lijnen.
November
Of we gingen gezellig wat wandelen aan de hand, samen met onze honden.
December
Joepie, sneeuw! Snel naar buiten voor wat foto's, en hoe speciaal is het om samen zwanger met je paard te kunnen zijn. In december was ik 7 maanden zwanger en Pastis 5 maanden.
En nu op naar een prachtig 2018 zou ik zo zeggen, ik kijk er ontzettend naar uit! In februari verwachten we onze eigen baby en in juni Pastis haar veulen. Ik ben zo ontzettend benieuwd naar wat ze er van gaat maken!
Groetjes Emmy
