Geplaatst 
Dit is fiësta, ze is hier geboren en staat bij mij aan huis, samen met haar moeder en shetlander-vriend.
Dit jaar vierde ze haar 7de verjaardag, kreeg ze een nieuw vriendinnetje, bezocht iets te vaak de dierenarts, veranderde van stal, kreeg ze voor het eerst hoefijzers en een beugel!
januari
Deze maand hebben we vooral heel veel gestapt. Fiësta liep een peesblessure op in de zomer van 2016. Na een half jaar op het land te hebben gestaan, begonnen we nu met stappen aan de hand en onder het zadel.
februari
Eindelijk sneeuw! Helaas maar 1,5 dag, maar fiësta had zich kostelijk vermaakt.
maart
We stapte vrolijk door en begonnen met stukjes draf. We kregen een nieuw stuk weiland, waar de paarden erg blij mee waren.
Aan de hand liepen ze keurig mee.
In april en mei gebeurde er niet zo veel. Het rijden bouwden we rustig weer verder op.
We gingen langs bij dierenarts. Op de echo zag haar pees er goed uit.
juni
6 juni was het groot feest, want Fiësta werd 7 jaar!
Het rijden ging steeds beter.
juli
Genieten van de zomer.
augustus
Helaas kreeg fiësta weer meer last van haar been. We deden weer even rustig aan en hielden het alleen maar bij stappen.
Ondertussen kwam Skye hier staan. Een lieve fell pony, die mee kwam helpen met het gras op te eten.
Lieve kudde.
september
Rustige maand. Met gelukkig nog een beetje zonneschijn
oktober
Helaas ging het nog steeds niet goed met Fiëstas been. Na het rijden werd haar been dik en warm. Na overleg met de hoefsmid toch besloten om Fiësta op ijzers te zetten.
De herfst begon meteen met veel regen. De weilanden werden modderig en fiësta begon te glaaien met de ijzers. Daarom toch maar besloten om Fiësta in pension te zetten. Zodat ze niet langer in de modder staat en we het rijden weer op kunnen pakken.
Het voelt wel heel raar om je paard niet meer thuis te hebben. Maar ze staat er goed.
november
Het rijden begint eindelijk weer ergens op te lijken. Mijn droom om wedstrijden te rijden leek eindelijk werkelijk te worden. Tot dat 8 november mijn telefoon gaat. Ik kreeg te horen dat er bloed uit Fiëstas mond liep en dat ik snel na stal moet komen. Daar krijg ik de schrik van mijn leven. Fiëstas halve onderkaak hangt uit haar mond, de bloed druppelt er uit en het ziet er heel luguber uit. Mijn maag draait om en ik kon op dat moment alleen maar huilen. Ik hoor later dat ze heeft geprobeerd biks te eten, uit de voerbak van de stal naast haar. Dat lukt natuurlijk niet, ze is vast komen te zitten en heeft zich zelf los getrokken. Gelukkig kon fiësta meteen terecht bij paardenkliniek Hollandse kroon. Ze is daar in de avond geopereerd. Haar kaak is terug op de plek gezet en door een ijzerdraad is het vastgezet. Fiësta gedroeg zich voorbeeldig en na 2 nachtjes mocht ze terug na de pension stal. We moesten iedere dag tandenpoetsen en spoelen.
Natuurlijk kon mevrouw nog steeds gekke bekken trekken.
december
De herstel ging heel voorspoedig. Na 6 weken moest Fiësta weer terug na de kliniek. De dierenarts was heel tevreden en de beugel mocht er weer uit. De mond is nog wel heel gevoelig, maar het ziet er heel mooi uit
We hadden,om het jaar toch nog nuttig en leerzaam af te sluiten, een kerst schriktraining van Elise Buiten. Het was een hele interessante les. Fiësta vond het spannend maar we hebben veel geleerd.
Hopelijk hebben we volgend jaar eindelijk meer geluk. Ik hoop dan eindelijk fijn te kunnen rijden en hopelijk ook wedstrijden. Maar ik hoop toch wel het meest dat Fiësta zich heel houdt.
We gaan nu stuurloos en zonder rem door de bak 