Geplaatst Om te beginnen een klein paspoortje van ons
Wij zijn Ilse (24) en Kane (12), en wij zijn dus al vriendjes sinds we allebei nog een stel pubers waren.
Onze grootste hobby is door de bossen struinen, dus daar hebben wij sinds 3 jaar ook onze sport van gemaakt, wij zijn namelijk actief tijdens endurance wedstrijden. Dit jaar was endurance technisch niet zo'n top jaar, maar we hebben daarnaast wel erg veel leuke dingen gedaan die we graag met jullie willen delen
.Januari
Brrrr, koud, maar wel mooi
. We hadden net een mooie break gehouden van het rijden, en het was tijd om weer te gaan opbouwen. Geen betere manier om dat te doen dan door heuveltjes te stappen door het sneeuwlandschap van Groesbeek.Maarrr.... soms moeten er beekjes overgestoken worden. En dat is niet Kane zijn grootste hobby, want dat water is in januari erg koud aan je voetjes.
Dat levert dan wel weer mooie plaatjes op:
Februari
In februari werd het tijd om te scheren, iets wat Kane ook absoluut niet leuk vond, dus het werd niet erg mooi en netjes. Kane is hierdoor uitgelachen op stal, maar dat was ook helemaal zijn eigen schuld, had hij maar stil moeten staan. Kane bleef hangen in zijn rebelse bui door meerdere keren te ontsnappen naar het weiland waar het gras mocht groeien. Volgens Kane was dat 'zijn' weiland. Volgens de stalbaas niet, en dus werd Kane nog meer voor schut gezet met 'de antenne' (Kane duikt onder draden door, maar met de antenne krijgt hij dus gelijk al stroom zodra hij zijn hoofd onder de draad doet).
En natuurlijk ook weer mooie ritten gemaakt. Dit is een uitzicht van de Mookerheide
Maart
In maart was het dan zo ver: de eerste wedstrijd van het seizoen. Helemaal fit, geschoren en gemotiveerd (de vorige wedstrijd was het jaar daarvoor in juni geweest). De week voor de wedstrijd liep het in de soep, een hoefzweer zorgde ervoor dat we niet konden starten.
Kane was ontzettend zielig. De zweer zat heel hoog en diep, en daarom konden ze hem niet lokaliseren of opensnijden. Twee keer per dag moest zijn voetje weken in een bak met badedas. Na een paar dagen pakte ik zijn voet vast om hem uit het badje te halen en zat heel mijn hand onder de pus (smakelijk). De zweer was boven de kroonrand gebarsten. Dat was goed, want daardoor was de druk eraf, maar omdat de pus er zo niet makkelijk uit kon moest hij nog langer elke dag gespoeld worden. Gelukkig ging de genezing daarna erg snel.
April
Na het gedoe met de hoefzweer konden we eindelijk weer aan de slag.
Dit deden we met extra veel uitstapjes naar het Reichswald waar we uren hebben rondgezworven (omdat ik verdwaald was). Om zelf goed in conditie te blijven loop ik vaak een stukje mee.
Ook bewees Kane weer even wat voor een braaf en geduldig paard hij was toen mijn nichtje kwam rijden. Ze rijdt normaal op de manege en ondanks dat ik zei dat ze niet zo hard hoefde aan te sporen kreeg Kane toch wat 'duidelijke' hulpen. Kane reageerde echter totaal niet en draafde braaf zijn rondje.
Daarna werd hij extra mooi gemaakt.
Mei
Yesss, in mei was het eindelijk zo ver! We konden van start.
We begonnen met de wedstrijd in Zeewolde. Dit ging erg goed, maar ik merkte dat we na bijna een jaar toch wel weer wat in het ritme moesten komen. Daarom gingen we twee weken later gelijk door naar het Drents Friese Wold, waar alles weer helemaal top en soepeltjes verliep.
Endurance Zeewolde, met op de achtergrond de krokusvelden.
Juni
In Juni deden we mee aan de zuid Veluwe rit. Een nieuwe locatie met een ontzettend mooie route. Wel met veel mul zand, en daar was Kane niet al te blij mee. Wel goed gefinished met nette waardes, dus dat was top!
Juli
In juli begon mijn vakantie, en dus ben ik met Kane en al voor twee maanden naar onze geboortegrond in Helvoirt gegaan (bij de Loonse en Drunense duinen). In Groesbeek trainen we voornamelijk met heuveltjes maar is het erg lastig om langere tijd achter elkaar te galopperen. Bij de Loonse en Drunense duinen kan dit perfect, en we hebben daar behoorlijk wat kilometers afgelegd.
Lekker spetteren
We hadden ondertussen al vaker met goed resultaat een 60 km wedstrijd gehad, dus de overstap naar klasse 3 zat eraan te komen. Ik besloot ons op te geven voor Endurance Leersum eind juli om ons klasse 3 debuut te rijden.
Helaas hebben we hier onze eerste afkeuring gehad. Het was echt een samenloop van omstandigheden. Kane zat wat minder in zijn spieren (waarschijnlijk toch omdat hij meer op stal stond de laatste maand), het regende (ook al niet voor de spieren) en ik heb onderweg wat domme fouten gemaakt. Dit resulteerde in een flink verkrampte hamstring na 65 km. Voor de rest was hij perfect, nog zo fit en vrolijk, maar hij kon gewoon echt niet verder. De dagen erna heeft hij er nog last van gehad, maar sindsdien gelukkig niet meer.
Augustus
Augustus konden we gelukkig weer lekker verder trainen. Behalve veel bosritjes pakte we ook het springen weer een beetje op, altijd leuk voor de afwisseling.
Tijdens dit rondje duinen raakte ik nog bijna mijn telefoon kwijt
September
De planning was om nog een wedstrijd te starten, maar helaas kreeg ik het qua vervoer niet geregeld. Uiteindelijk maar weer afgemeld, en opgegeven voor de clubkampioenschappen van de vereniging de dag erna. Hier konden we mooi onder man naartoe.
We werden bij zowel het springen als bij het dressuren laatste (dat krijg je met van die minimale voorbereidingen), maar het ging eigenlijk helemaal top. Dressuur was ondanks een hoop communicatie fouten en een hinnikend paard nog goed voor 178 punten, en in het springparcours van 1 meter was ik allang blij dat we rond waren gekomen. De laatste keer dat we een compleet parcours sprongen op deze hoogte was ondertussen alweer een paar jaar geleden.
Kane is ook nogal lui met springen, hij weet namelijk dat als je een balk aantikt dat deze valt. Dus hij tikt ze gewoon allemaal aan.
Hoe dan ook erg tevreden
Ja mijn houding zegt wel wat over de ontspannenheid van dit rondje
En mijn gezicht hier laat ook zien wat ik van deze oxer vond
Aan het einde van september is het altijd tijd voor het jaarlijkse uitje van de rijvereniging. Dit jaar gingen we een weekendje met de paarden naar de Veluwe. Ik had het op me genomen om de routes uit te zetten en te gidsen. Kane was erg blij om met een grote groep paarden op stap te gaan, maar hij vond het tempo wat tegenvallen. Dit resulteerde in een hoop gehobbel onderweg, maar we hebben ontzettend veel lol gehad met zijn alle. Volgend jaar gaan we naar Someren
.
Daarna wordt het een beetje saai...
Kane ging na het weekend terug naar Groesbeek en ik ging volle bak aan de slag met mijn stage. Het is momenteel super druk en ik ben verhuisd, dus ik kan nog maar eens in de twee weken naar Kany. Gelukkig heb ik twee ontzettend leuk en lieve verzorgsters, dus Kane komt niks tekort.
Ik probeer nog steeds zoveel mogelijk ritjes te maken, en zo kwamen we van de week wederom weer een beekje tegen.
Voor volgend jaar hebben we natuurlijk ook plannen:
- Kane gaat namelijk ook verhuizen, hij blijft in Groesbeek tot na de winter omdat het daar zo ideaal is, maar daarna zou ik hem toch graag wat dichter bij huis willen hebben (Udenhout). Het wordt eerst dus goed zoeken naar een geschikte plek.
- En volgend jaar zouden we toch echt heel erg graag een puntje in de klasse 3 willen halen.
Voor de rest gaan we natuurlijk een hoop plezier maken!
Bedankt voor het lezen van ons jaarverslag, en tot volgend jaar!
En die antenne 
. Daarbij is het telefoon signaal nu extra goed 
en dat weekendje met de vereniging ziet er ook heerlijk uit! 
.JPG){kind=small}
) en vandaag is hij geopereerd om de ontsteking weg te snijden. 
